(28)

Ο άντρας βέβαια που από τη βρεφική ηλικία έχει στύση τουλάχιστον κάθε πρωί και που ξυπνάει και κοιμάται σκεπτόμενος το φαι, τα βυζιά, καλείται από τη θρησκεία να γίνει καλόγερος, να μονάσει και να νηστεψει για να δείξει την πίστη του στον Θεό, να έρθει πιο κοντά του, να αποξενωθεί από το σώμα, από την γυναίκα- τη γη για να φτάσει στον ουρανό, να εξαυλωθει, να γίνει μόνο πνεύμα, κι όλα αυτά μόνο από φθόνο. Την Υπατία την ξέσκισαν όχι τόσο γιατί ήταν μαθηματικός, πνευματικός άνθρωπος αλλά γιατί ήταν γυναίκα που τόλμησε να ασχοληθεί με το πνεύμα σαν να μην είχε  το αυτόματο πλεονέκτημα της δημιουργίας. Την Εμυ Νεδερ, την μητέρα της Άλγεβρας, δεν την αναγνώρισαν ποτέ πραγματικά γιατί ήταν γυναίκα αν και εκείνη ήταν περισσότερο αποδεκτή γιατί μάλλον είχε αυτή την ανδρόγυνη εμφάνιση.

Ποτέ βέβαια δεν μπορεί ένας άντρας να γίνει γυναίκα ή η γυναίκα άντρας, εντελώς. Πάντα ο άντρας όσο γυναικούλα κι αν γίνει θα έχει κάποια ψήγματα ανάγκης εξουσίας. Όπως οι μεγάλοι δημιουργοί, τραγουδοποιοί, συνθέτες, συγγραφείς, λογοτέχνες, ζωγράφοι, γλύπτες, με τεράστια αβίαστη παραγωγή που όμως πουλάνε τα έργα τους και για τα λεφτά αλλά κυρίως για την εξουσία, για να είναι οι καλύτεροι, για την υστεροφημία, για να αφήσουν κάτι μεγάλο πίσω τους, όταν πεθάνουν, κάτι τόσο τέλειο σχεδόν όσο ένα παιδί. Η γυναίκα, όσο άντρας κι αν γίνει, όσο μεγαλύτερη εξουσία κι αν αποκτήσει, αν το πρώτο παιδί που θα γεννήσει είναι αγόρι, το ερωτεύεται με την έννοια ότι είναι ο άντρας που αυτή η γυναίκα- άντρας δημιούργησε, είναι ο άντρας που εκείνη πάντα ήθελε να γίνει και δεν το μπορούσε.