Η Εγώ,από την άλλη, αρχίζει από νωρίς να καταστρέφει τον εγγονό γιο της.7-8 μηνών τον εκπαιδεύει να βγάλει την πάνα γιατί είναι πολύ ακριβές οι πάνες και δεν αξίζει να πληρώνει τόσο ακριβά κάτι που απλά το κατουρα και το χέζει ο μικρός! Πάντα τα λεφτά πρώτα! Το παιδάκι βέβαια όταν αρχίζει να μιλά τραυλίζει έντονα με αποτέλεσμα να μην πολυμιλαει έκτοτε, αλλά αυτό και πάλι δεν την πολυνοιαζει την Εγώ! Πάλι αναρωτιέται πώς βγήκε έτσι ο μικρός! Ούτε σκέφτεται μήπως φταίει η ίδια και η ψυχολογική πίεση που του άσκησε σε τόσο τρυφερή ηλικία. Του δημιούργησε ενοχές,του γκρέμισε την αυτοεκτίμηση του σε μια ηλικία που έπρεπε να του την χτίζει, η μητέρα του και όχι εκείνη,αλλά τελοσπαντων. Είπαμε, η κορη είναι άχρηστη,ανίκανη. Η Εγώ ξέρει πάντα καλύτερα. Τι άντρας είσαι εσύ, να κατουριεσαι και να χεζεσαι πάνω σου; Χαλάμε τόσα λεφτά εξαιτίας σου! Όχι άντρας δεν γίνεται έτσι το παιδάκι,όχι σπάγκος θα γίνει ,αλλά,αλλά...!
Όσο μεγαλώνει το παιδάκι, του αρχίζουν μουσική στο σπίτι, ιδιαίτερα πιάνο! Άλλη πικρή ιστορία! Όταν ήταν μικρή η κόρη,ζήτησε από την μητέρα της να μάθει κιθάρα, αλλά η Εγώ ,πάντα πονηρά και ηλίθια σκεπτόμενη,σου λέει αν μάθει κιθάρα θα την παίρνει και θα βγαίνει με την παρέα της άνετα και ωραία,ενώ αυτή ήθελε να την υποτάξει μέσα στο σπίτι όπως υπέταξε όλους τους υπόλοιπους πλην του ΑΝΤΡΑ. Οπότε της αντιπροτείνει μαθήματα πιάνου τα οποία η κόρη αρνείται κυρίως για να αντιδράσει στην αυταρχικότητα εκείνης την οποία η ίδια λατρεύει αλλά που δεν της το ανταποδίδει. Οπότε η Εγώ αποφασίζει να προσφέρει στον εγγονό αυτό που δεν δέχτηκε η αχάριστη κόρη της,μαθήματα πιάνου. Πάντα φιλάργυρο,σιγά μην του αγοράσει πιάνο ° ένα αρμόνιο της πλάκας και όλα μια χαρά. Πώς τον προσγειώνει στην πεζή και χωρίς ίχνος λυρισμού, στεγνή φιλοσοφία της; Λέει στον μικρούλη πως αν κάνει πρόβα για το μάθημα πιάνου, κάποιο χρονικό διάστημα κάθε μέρα θα του δίνει τόσες δραχμές κάθε φορά. Τον μικρούλη και χαριτωμένο εγγονό της,τον κάνει πουτανα χωρίς να το σκεφτεί. Και όταν ο μικρούλης παίζει παραπάνω ώρα από αυτή που του είχε καθορίσει εκείνη,φροντίζει να του υπενθυμίσει ποιος είναι ο αρχηγός! Εκείνη και μόνο εκείνη! Του λέει το αμιμητο:<<Α,εσύ δεν συμφερεις!>>. Όχι που θα μου κουνηθείς εσύ, σε μένα τον άντρα με άλφα κεφαλαίο, που θα τολμήσεις να πάρεις πρωτοβουλία και να μου ανεβάσεις την ταρίφα. Εγώ είμαι ο νταβατζης και εσύ η πουτανα μου! Τελεία και παύλα! Και ο μικρούλης σιγά σιγά μεγαλώνει. Πάντα τραυλίζει και αυτό επιδεινώνεται στις στιγμές που αγχώνεται, που πιέζεται, που του ζητείται να κάνει ή να πει κάτι που εκείνος θεωρεί ότι είναι πάνω από τις δυνάμεις του. Όπως όταν ήταν μωράκι και του ζητούσε η καλή του η γιαγιά να μην κατουριεται επάνω του και να μην χεζεται επάνω του, για να κάνει εκείνη οικονομία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου