Τι είναι άντρας;_1_

Όλοι γεννιομαστε παθητικά όντα, εφόσον μόλις βγούμε από την κοιλιά της μάνας μας αναζητούμε να φάμε ή μάλλον αναζητούμε να μας ταισουν. Ανοίγουμε εντελώς την τρυπα- στόμα και ουρλιάζοντας περιμένουμε να δεχτούμε τη ρώγα που θα μας διατηρήσει στη ζωή. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης λοιπόν ξεκινά ως παθητικό ένστικτο. Πώς λοιπόν, κάποια ανθρώπινα όντα παραμένουν παθητικά, και για όλη τους τη ζωή απλά ανοίγουν διάπλατα για να δεχτούν το τσουτσουνι που θα τα διατηρήσει στη ζωή; Το ένστικτο αυτοσυντήρησης εξελίσσεται σε κάποια ανθρώπινα όντα και γίνεται ένστικτο εξουσίας. Και έτσι κάποιες οντότητες γίνονται λίγο ή πολύ άντρες, είτε γεννηθούν κορίτσια είτε αγόρια. Αυτό το καθορίζει το φύλο της μητέρας ή καλύτερα της τροφού και ίσως η ποσότητα αντρικών ορμονών του μωρού. 

Σαν πρώτο παράδειγμα ας δούμε το εξής:

Το 1934, ένα ζευγάρι, σε μια μικρή πόλη της Βορείου Ελλάδος γεννάει ένα κοριτσάκι. Έχει προηγηθεί ένα ακόμη κορίτσι 4-5 χρόνια πριν. Ο πατέρας λείπει συχνά από το σπίτι καθώς είναι τυροκομος και δουλεύει κυρίως στη Βουλγαρία. Όταν το κοριτσάκι που θα το ονομάσουμε Εγώ, γίνεται 3-4 χρονών, ο πατέρας πεθαίνει. Η μητέρα για να αναθρέψει τα παιδιά της, γίνεται μαγείρισσα σε μια λέσχη υπαλλήλων. Οπότε δουλεύει απογευματινές και βραδινές ώρες. Η μεγάλη αδελφη, που έζησε μέχρι τα 8-10 χρόνια της μέσα σε φυσιολογική οικογένεια με πατέρα που δουλεύει και μητέρα στο σπίτι με τα παιδιά της, γίνεται μια φυσιολογική γυναίκα που παντρεύεται από μεγάλο έρωτα αν και πολύ άσχημη, γίνεται καταπληκτική μοδίστρα δηλαδή δημιουργός και γεννάει δύο κορίτσια. Η μικρή αδελφή, η Εγώ, που ουσιαστικά δεν γνωρίζει πατέρα, γίνεται άντρας. Είναι πολύ μελαχρινή, με αντρικό σώμα, χωρίς πολύ στήθος, χωρίς περιφέρεια, με λεία και χωρίς κυτταρίτιδα αντρικά πόδια και αντρική παρούσα με 40 νούμερο παπούτσι. Είναι άριστη στο σχολείο και από πολύ νωρίς αρχίζει να εργάζεται ως ομαδάρχης σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις.