Τι είναι άντρας;_29_

Και κάπου εδώ περνάμε στην περίπτωση του Ανδρειου και της συζύγου αυτού Μαλθακης. Ο Ανδρείος γεννήθηκε ως πρωτότοκος του γάμου ενός 40χρονου δασκάλου και της 18χρονης αμορφωτης συζύγου αυτού. Ο δάσκαλος ήδη από πολύ νέος ασθενικός κοντούλης αλλά άντρας με τα όλα του,εξουσιαστής δάσκαλος. Η 18χρονη,ψηλή, μελαχρινή,εντυπωσιακή,με αγέρωχη αντρική ομορφιά,εγωκεντρική και φουλ ερωτευμένη με τον άχρηστο αδελφό του δασκάλου με τον οποίο και ίσως να μένει έγκυος στον Ανδρείο. Ο δάσκαλος την παντρεύεται καθώς ο αδελφός του παντρεύεται μια λιγότερο εντυπωσιακή συγχωριανή τους. Παμπόνηρος και άντρας με τα όλα του ο ασθενικός δάσκαλος αδιαφορεί για το αν η μικρούλα γκαστρωθηκε με τον αδελφό του,γιατί παντρευομενος την θα την έχει αιωνίως υπόχρεη που έτσι κουκουλωσε την ντροπή της να γκαστρωθει ανύπαντρη σε ένα μικρό χωριουδάκι ενός νησιού,εν έτει 1930. Και κατά δεύτερον,και ίσως πιο σημαντικό στο ρωμαλέο αντρικό μυαλό του, εκείνος θα έχει από κάτω του,θα γαμαει αλύπητα αυτήν την διμετρη γκομεναρα,αυτό το άλογο των 18 χρόνων. Ποιός,αυτός,ένας πρόωρα γερασμένος ανθρωπάκος,22 χρόνια μεγαλύτερος της. Καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης την έχει από κοντά και εκεί γύρω στους 7 μήνες,την παίρνει μαζί του σε κάποιο ταξίδι με ένα σαπιοκάραβο από το νησί προς την Στερεά Ελλάδα. Μόλις πατάνε το πόδι τους στη στεριά, εκείνη παθαίνει εκλαμψια και την μεταφέρουν άρον τον άρον στο νοσοκομείο όπου γεννάει τον Ανδρείο εφταμηνιτικο. Πετάνε το μωρό σε έναν πάγκο από μάρμαρο,καθώς είναι σίγουροι ότι δεν θα ζήσει και το αεροβαπτιζουν δίνοντας του όχι το όνομα του παππού του,του πατέρα του Δασκάλου,αλλά το όνομα του πολιούχου της πόλης,το όνομα του νοσοκομείου. Προσπαθούν να σώσουν την μητέρα από βέβαιο θάνατο. Το καταφέρνουν όμως επιζεί και το μωρό. Επιστρέφουν στο νησί όπου φυσικά εκείνη δεν μπορεί να το θηλάσει,οπότε το θηλάζει μια παραμάνα και του δίνουν και γάλα γαιδουρας. Με το που επανέρχεται σε κατάσταση να την γαμησει,την γκαστρωνει και έτσι σε 9-10 μήνες μετά τον Ανδρείο,γεννιέται ο πρώτος πραγματικός γιος του Δασκάλου,στον οποίο δίνουν το όνομα του παππού,του πατέρα του Δασκάλου. Έκτοτε ακολουθούν άλλα 4 παιδιά. Εκείνη αδιαφορεί για τον πρωτότοκο Ανδρείο,ίσως επειδή της υπενθυμίζει ότι ούτε και γκαστρωνοντας την δεν της έδωσε σημασία ο έρωτας της και πήγε και παντρεύτηκε την άλλη,την άσχετη. Γι'αυτό και έκτοτε και μέχρι το θάνατο της,μισεί την συνυφαδα της και δηλώνει στα παιδιά της ότι όταν πεθάνει δεν θέλει να την θάψουν δίπλα στην άλλη καθώς η παράδοση έλεγε στο χωριό εκείνα τα χρόνια ότι τα δύο αδέλφια όταν πεθάνουν πρέπει να θαφτούν δίπλα δίπλα και οι γυναίκες τους επίσης το ίδιο. Οπότε εκείνη μισεί πλέον τον κουνιάδο της,τη συνυφαδα της και τον μικρό Ανδρείο,καρπό του ανεκπλήρωτου έρωτα της. Εφόσον λοιπόν δεν μπορεί να έχει τον κουνιάδο, ερωτεύεται σφόδρα τον δευτερότοκο γιο της και ξεχνάει ακόμη και την ύπαρξη του πρωτότοκου Ανδρειου. Οπότε τα δύο αυτά πρώτα αγόρια διαμορφώνονται ως εξής: ο πρωτότοκος Ανδρείος που τον εγκατέλειψε η μητέρα του από την ημέρα της εφταμηνιτικης γέννησης του και που βυζαξει την παραμάνα και ήπιε το γάλα γαιδουρας γίνεται λιγομίλητος,αντικοινωνικός,σε μόνιμη στέρηση της μητρικής αγάπης. Αν και ψηλότερος από τον δευτερότοκο,πιο όμορφος από εκείνον,πιο έξυπνος,παρόλα αυτά φέρεται πάντα χωρίς αυτοπεποίθηση,με φόβο,σαν να του λείπει πάντα κάτι,σαν να είναι ελλειμματικός. Ίσως όμως επειδή τον θήλασε η παραμάνα, επειδή είχε λάβει αυτό το βάλσαμο,είχε αυτή την σωτηρια επαφή με μια γυναίκα,με μια δημιουργό,ας μην ήταν η δική του δημιουργός,δεν απέκτησε συμπλέγματα,δεν έγινε κομπλεξικος,παρά συνέχισε την αρσενική ζωή του,λαβωμένος,τραυματισμένος,αλλά όρθιος,πάντα ένας σοβαρός άντρας που όμως έψαχνε να βρει τη μητέρα του,να βρει μια μητέρα. 

Ο δευτερότοκος,που απολάμβανε τον χωρίς λόγο έρωτα της μητέρας του από τη στιγμή της γέννησης του,έγινε ένας εγωκεντρικός,υπερφιαλος,γεμάτος αυτοπεποίθηση κόκορας,επιφανειακός,στομφωδης,όλο ύφος και ιδέα,γαμπρός. Όσο μπόι του έλειπε και όση σοβαρότητα και βάθος χρειαζόταν,του τα αναπληρωνε αυτός ο τεράστιος έρωτας που του έδειχνε απλόχερα η δημιουργός του. Χωρίς κανένα ουσιαστικό προσόν,περιφερόταν σε κωμοπόλεις προσπαθώντας να χτυπήσει κάποια πολυφερνο νύφη. Μεγαλοπιανοταν και ξεκινούσε επιχειρήσεις από το τίποτα, χωρίς λεφτά,με μόνο εφόδιο το ύφος και την ιδέα που είχε ο ίδιος για τον εαυτό του. Όταν βρήκε την σουπερντουπερ νύφη,ψηλή,αδύνατη,ξανθιά,με σώμα σαν μοντέλο,από σπουδαία οικογένεια,την παντρεύτηκε και την πίεζε αρχές της δεκαετίας του '60 που δεν υπήρχε γυναίκα στην Ελλάδα να φοράει παντελόνια, εκείνη να φοράει μόνο κοστούμια. Σε όλα τα χρώματα,τα υφάσματα,μόνο σακάκι,παντελόνι,ποτέ φούστα. Ήθελε να την βλέπει μόνο με κοστούμια. Τι μας λέει αυτό για την ψυχολογία του; Ήταν ένας άντρας που ήθελε να γαμαει έναν άντρα,κλασσικός εξουσιαστής,αρσενικός με όλη τη σημασία της λέξης.