Ο πατέρας του, ανάπηρος πολέμου, παίρνει περίπτερο στην μικρή επαρχιακή πόλη όπου μένουν. Η μητέρα, θρησκευόμενη νοικοκυρά. Πλήρως υποταγμένη στην εξουσία του ανάπηρου άντρα της και του πνευματικού της. Γεννάει τον Μαλθακό, μια κόρη μετά από αυτόν και, επειδή ο πνευματικός της την συμβουλεύει να είναι εγκρατης, μετά από κοντά 20 χρόνια γάμου, έναν ακόμη γιο. Αυτόν τον τελευταίο τον ερωτεύεται σφόδρα.
Ο Μαλθακός λοιπόν μεγαλώνει μέσα σε μια οικογένεια με τον πατέρα καθηλωμένο λόγω της αναπηρίας του μέσα σε ένα περίπτερο και με μία μητέρα, υποταγμένο υποκείμενο εξουσίας. Έτσι γίνεται και εκείνος. Γίνεται δάσκαλος. Λατρεύει τα βιβλία, τον κινηματογράφο, τη μουσική. Καταναλώνει και τα τρία μετά μανίας από νεαρός μέχρι την ημέρα που πεθαίνει 86 χρονών. Είναι εντελώς παθητικός. Δεν παίρνει ποτέ πρωτοβουλία για το οτιδήποτε. Επειδή είναι αρκετά καλή περίπτωση γαμπρού, του κάνουν συνεχώς προξενιά, τα οποία όμως απορρίπτει γιατί είναι είτε πολύ φανταχτερές είτε πολύ ομιλητικες οι υποψήφιες νύφες. Μέχρι που του κάνουν το προξενιό όπου γνωρίζει την Εγώ. Καθόλου θηλυπρεπής εκείνη, καθόλου χαριτωμένη, ένας άντρας με φουστάνια και τακούνια και τσάντα και χενισμενο λάχανο μαλλί. Του κάνει αμέσως κλικ. Λέει το ναι. Επιτέλους βρήκε τον άντρα που θα τον εξουσιάζει, που θα τον κατευθύνει. Ένας ομοφυλοφιλικος γάμος, με τη νύφη γαμπρό και τον γαμπρό υποταγμένη νυφουλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου