(48)

Βέβαια τώρα στις δυτικές κοινωνίες όπου ζούμε, έχουν ξεφτισει οι εκκλησίες, οι θεοί και όλα αυτά τα εξωανθρωπινα παραμύθια. Οπότε η παγκόσμια εξουσία του χρήματος, αυτός ο μεγάλος άντρας, επενδύει σε ακόμη πιο παράλογες, αιμοβορες, αναχρονιστικές θρησκείες τις οποίες προσπαθεί να επιβάλλει για ακόμη μια φορά, με τη βία, με το αίμα, με τον τρόμο στους λαούς. Προσπαθεί να γυρίσει το ποτάμι της εξέλιξης προς τα πίσω. Η γυναίκα καλυμμένη από την κορυφή μέχρι τα νύχια, κλεισμένη στο σπίτι, καταπιεσμένη, αμίλητη, να κοιτάει το νοικοκυριό, το φαι, τα παιδιά και τσιμουδια. Και ο άντρας με τ' αρχιδια να αλωνιζει εκτός σπιτιού, να γαμαει, να δέρνει, να σκοτώνει στο όνομα του παπαροθεου του. Όπως πάντα η εξουσία πανέξυπνη, πανούργα, με τον τρόμο, με το αίμα, με τη βία, με το τσουτσουνι, με δύσκολο και περίπλοκο ομολογουμένως τρόπο, προσπαθεί να συνεχίσει να υφίσταται με τον άντρα θεό, δυνάστη, σατράπη, Κύριο. Ίσως τώρα που έπεσαν τα προσωπεία, οι υποκρισιες και κανείς δεν τσιμπάει με το γυναικείο  <<Αγαπάτε αλλήλους>> με τη δημιουργία, με τη γη, με την καλλιέργεια, είναι η ύστατη προσπάθεια του άντρα να διατηρήσει την εξουσία πάνω στη γυναίκα σκοτώνοντας και όχι δημιουργώντας.

Η ομοφυλοφιλία του άντρα που δημιούργησε το μύθο του Θεού, του Ηρακλή, του Αλέξανδρου, του Θησέα, του Οδυσσέα, του Ήρωα, δεν κατανοεί την μητέρα του, δεν πιστεύει στη σάρκα. Όλα είναι ιδεατά, στη σφαίρα του φανταστικού, έξω από το σώμα, στο μυαλό, στα μάτια, στην οθόνη την οποία έφερε μέσα στην εστία του, στο σαλόνι του σπιτιού του, στην κρεβατοκάμαρα του, στο δωμάτιο των παιδιών του, στην κουζίνα, παντού, και την έκανε μητέρα των παιδιών του, γυναίκα του.

Όλα στο μυαλό, τίποτα στο σώμα. Γυρίζει όμως το ποτάμι της εξέλιξης προς τα πίσω; Δύσκολο, αν και δεν φαίνεται μέσα στη μικρή ανθρώπινη ζωή όπου όλα φαίνονται αναλλοίωτα και όπου κάθε μικρή και χαζή αλλαγή, κάθε πισωγυρισμα, φαντάζει τεράστιο βήμα προς τα πίσω, η συντέλεια του κόσμου που θα γίνει φυσικά μέσα στη ζωή του άντρα ο οποίος αυτό επιθυμεί. Να είναι ο τελευταίος άντρας πάνω στη γη. Να τελειώσουν τα πάντα μόλις τελειώσει αυτός. Να μην υπάρχει συνέχεια, αφού αυτός δεν αισθάνεται τη συνέχεια. Αισθάνεται μόνο το τώρα. Ενδιαφέρεται μόνο να εξουσιάζει από ένα σκύλο, ένα μωρό, ένα παιδί, μια γυναίκα, έναν άντρα, πολλούς άντρες, έναν λαό, όλους , ανάλογα με το πόσο άντρας είναι.

Βέβαια υπάρχουν δύο φύλα, το γυναικείο και το αντρικό. Γι'αυτό λόγω αυτής της έλλειψης ποικιλίας, έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα ενδιάμεσα φύλα. Ο απώτερος στόχος του ανθρώπινου είδους είναι η γυναικαντρας δηλ. ένα ον που θα δημιουργεί και θα εξουσιάζει.