(49)

Ο άντρας όταν δεν τον αγαπά η μητέρα του, όταν έχει τόσο μεγάλο έλλειμμα ασφάλειας από την πηγή ζωής του, δεν μπορεί να αγαπήσει πραγματικά τη γυναίκα του γιατί την κάνει αμέσως μητέρα του, την βυζαινει, κάθεται μέσα στη μήτρα της για να νοιώσει ασφάλεια, επιβεβαίωση. Χέστηκε για το αν θα κάνει παιδιά,δεν μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί το μυαλό του, να γίνει πατέρας, να έχει αυτό το ρόλο, αφού είναι πάντα το μωρό χωρίς μητέρα, με γιαγιες, με παραμάνες, που βρήκε επιτέλους τη μάνα του και την έχει όλη δική του, χωρίς αδέλφια για να του  κλέψουν τα στήθη της. Πάντως άντρας γίνεται τελικά το παιδί, αγόρι ή κορίτσι, που του έχει αδυναμία η μητέρα. Υπάρχει βέβαια και η κατηγορία γυναίκας που επειδή της είπαν από μικρή ότι είναι όμορφη, γίνεται ένα είδος γυναίκας- άντρα δηλ. ερωτεύεται τον εαυτό της και, επειδή οι άντρες ερωτεύονται και μάλιστα μόνο μια φορά, η συγκεκριμένη δεν θα ερωτευτεί ούτε άλλον άντρα, ούτε κανένα από τα παιδιά της, αγόρι ή κορίτσι.

Το παιδί λοιπόν που θα το ερωτευτεί η μητέρα- άντρας, θα γίνει πραγματικός εξουσιαστής δηλ. δεν θα τον πολυενδιαφερουν οι γυναίκες, παρά μόνον όταν θα βρει εκείνη που θα του θυμίζει τη μητέρα του στην αυταρχικότητα, τον εγωκεντρισμό, όταν θα βρει δηλ. την γυναίκα- άντρα του. Η μητέρα όμως που ερωτεύτηκε το ένα και μοναδικό από τα παιδιά της, όσα κι αν είναι αυτά, αυτή η εγωκεντρική αντρογυναικα, δεν πρόκειται να τον αφήσει ποτέ ήσυχο, παρά θα τον έχει ανάγκη όλο και περισσότερο όσο περνάει η ηλικία.

Αφήνοντας η μητέρα το παιδί της σε οποιονδήποτε άλλο πέρα από την ίδια, του στερεί και τις ερωτικές συνευρέσεις που έχει μαζί της από τη στιγμή που το πρωτοπαιρνει αγκαλιά, που το θηλάζει, που πέφτει πάνω της κλαίγοντας κι εκείνη το παρηγορεί σφίγγοντας το, χαϊδεύοντας το, κάθε φορά που χωρίς εμφανή λόγο τρέχει προς το μέρος της φωνάζοντας << αγκαλιά, αγκαλιά!>> . Όλα αυτά είναι σεξ, έρωτας συνεχής, καθημερινός, πολλές φορές την ημέρα, χωρίς όρια, αχαλίνωτος. Ξεκινώντας από το θηλασμό που είναι επιβίωση και γίνεται η πρώτη ερωτική πράξη που συμμετέχει το μωρό και που το εισπράττει το παιδί όποτε το έχει ανάγκη- με το που κλάψει-> βυζί- και συνεχίζεται με τις στυσεις που έχει το μωράκι από λίγων ημερών, που απαιτούν αυτή την επαφή με την μητέρα και μόνο με αυτήν, αυτήν την αγκαλιά μέσα στην οποία χάνεται και ικανοποιείται, απολαμβάνει, απλά, χωρίς λόγια, χωρίς εξήγηση, χωρίς δικαιολογία. Απλά κάνει έρωτα, σεξ, όπως κατουράει ή κάνει κακά. Οπότε αφήνοντας το στον μπαμπά, στον παππού ή σε οποιονδήποτε άντρα, το μωρό μυρίζει αρσενικη μυρωδιά και όχι μαμά και έτσι ξεκινάει ανάποδα την ερωτική του ζωή. Πρωτοκανει έρωτα με άντρα, πρωτομιμειται άντρα, μαθαίνει την εξουσία. Αφήνοντας το στην γιαγιά, στην νταντά ή σε οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, το μωρό μαθαίνει στα υποκατάστατα μαμάς και μαθαίνει να συμβιβάζεται με κάτι λιγότερο από την μητέρα, και μαθαίνει να αντιμετωπίζει το ξένο, το άγνωστο από τόσο νωρίς. Και ερωτοτροπεί με μία γριά, με μια ξένη γυναίκα.