Τι είναι άντρας;_37_

Κάνει να τελειώσει τη σχολή,υπερβολικά πολλά χρόνια,καθώς βρίσκεται μακριά από το σπίτι και την μητέρα του,οπότε δεν διαβάζει απολύτως τίποτα,δεν περνάει μαθήματα και τρώει τα λεφτά που του στέλνουν σε γκόμενες,διασκεδάσεις,φίλους,παρέες. Φτάνει να φάει και τα λεφτά του ενοικίου του σπιτιού που του νοικιάζουν. Εκμεταλλεύεται τους γονείς του στο έπακρο. Θεωρεί δεδομένο ότι αυτός θα κάθεται και ο πατέρας του θα πληρώνει επ'αοριστω. Κακομαθημένος από τη γέννηση του και στο διηνεκές.

Ερώτημα:είναι άντρας ο Χρήστος ή όχι;

Δεν τον αγάπησε η μητέρα του,παρά μόνο αποπειράθηκε να τον εξουσιασει,να τον εξημερωσει και από αγρίμι αρσενικό που το μόνο που σκεφτόταν ήταν το φαι-κλασσικο παράδειγμα στερημενου από τη μητρική αγάπη αγοριού-τον κατάντησε ένα ευνουχισμενο ανδριδιο. Όταν τελείωσε το Πανεπιστήμιο και χωρίς να κατορθώσει ποτέ να βρει μια κανονική δουλειά-καθως πάντα είχε την αβάντα από πίσω του,του πατέρα με τον μισθό να τρεχει-βρισκει μια χοντρή αντρογυναικα η οποία τον εξουσιάζει ολοκληρωτικά. Όλη την προεργασία την έκανε η Μαλθακή και τελικά τα κατάφερε η χοντρή και άσχημη Άντρα. Ο Χρήστος λοιπόν δεν είναι άντρας.Η Μαλθακή ενώ ήθελε να κάνει πολλά παιδιά,δεν τα κατάφερε. Ο Ανδρείος δεν την αγαπούσε,την λάτρευε ως αντικείμενο,ως υποκείμενο της εξουσίας του. Δεν τον ενδιέφεραν ούτε παιδιά,ούτε σκυλιά. Τίποτε πέρα από αυτήν. Συνέχισε να την καταπιέζει,παίρνοντας την σκυτάλη από την οικογένεια της και την κατάντησε από γυναικάρα με τα όλα της,ένα ευνουχισμενο,φοβισμένο άνθρωπο,μελαγχολικό,πλήρως υποταγμένο,που ούτε μητέρα ήταν για το παιδί της παρά ένας δικτατορισκος με μοναδικό υπήκοο,με τη βία και με το ζόρι,τον Χρήστο. Πέρασε μια πλήρως αποτυχημένη ζωή,κανονικό δείγμα του πόσο κακό κάνει να προσπαθεί κάποιος άνθρωπος να αλλάξει τη φύση. Άντρα δεν τον έκανε τον Χρήστο,με την έννοια του εξουσιαστή,καθώς αντί για μητέρα του,ήταν εξουσιαστρια του με τη βία. Άλλωστε μόνο με τη βία εξουσιάζει κάποιος άνθρωπος,κάποιον άλλο άνθρωπο. Δεν τον έκανε όμως και άνθρωπο. Τι είναι όμως άνθρωπος; Άνθρωπος είναι κάποιος που αν γεννηθεί με τσουτσουνι, κοιτάει να βρει κάποιον άλλο άνθρωπο που να έχει μουνι και να ενωθεί μαζί του,όπως το κλειδί μπαίνει στην κλειδαριά. Και μέσα σε αυτό το πλήρως ασφαλές,ζεστό σπίτι των δύο ενωμένων σωμάτων, να μπορούν να αναπτυχθούν μικρά ανθρωπάκος που θα δημιουργηθούν,θα σμιλευτουν,θα πλαστουν από αυτό το συγχωνευμενο ανδρογυνο. Άλλωστε,όπως προχωραει η ανθρωπότητα,δεν θα υπάρχει ανάγκη να γαμαει ο άντρας τη γυναίκα για να γεννηθούν παιδιά. Οπότε παιδιά θα μπορεί να αποκτήσει ο οποιοσδήποτε ή η οποιαδήποτε. Επομένως δεν υπάρχει ανάγκη να συντηρηθεί αυτή η έμφυτη επιθετικότητα του αγοριού,η ανάγκη του από βρέφος να κατακτήσει,να καθυποτάξει,να εξουσιάσει τους πάντες και τα πάντα γύρω του. Έτσι όπως μεγαλώνουν τα παιδιά,απομακρυσμένα από τη φύση,μακριά από το χώμα,σε μεγαλουπόλεις κυρίως,μέσα σε τσιμεντένια κουτιά°προχωρει και ο σχηματισμός του τρίτου φύλου. Το αγόρι δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να τρέξει ελεύθερο,να παλέψει με τα άλλα αγόρια,να βρίσκεται εκτός σπιτιού παίζοντας ολόκληρη την ημέρα. Βρίσκεται υπό συνεχή επιτήρηση. Η επιθετικότητα που έχει έμφυτη λόγω ορμονών,δεν έχει ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης και ανάπτυξης πια. Όλοι προσδοκούν να δουλεύουν σε ένα γραφείο,με έναν υπολογιστή μπροστά τους και να επιτίθενται,να ερωτοτροπούν,να επικοινωνούν με τους άλλους μέσω της οθόνης. Τα αγοράκια δεν υπάρχει λόγος να συγκεντρώνονται σε μια αλάνα,σε κάποιο γήπεδα κι,παρκάκι της γειτονιάς για να παίξουν δια ζώσης με τους φίλους τους ποδόσφαιρο,να τρέξουν,να παλέψουν. Έτσι μπορεί να χτυπήσουν,να τραυματιστούν σωματικά. Οπότε τώρα πια,το καθένα από το σπίτι του,μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή ,με τα ακουστικά στα αυτιά,παίζουν ποδόσφαιρο,παλεύουν, επικοινωνούν με τους φίλους τους,όχι δια ζώσης αλλά εικονικά. Το αγόρι χάνει σιγά σιγά τη βία που το χαρακτηριζε και αρχίζει να ασχολείται με πιο <<κοριτσίστικα>> πράγματα.