Τι είναι άντρας;_29_

Και κάπου εδώ περνάμε στην περίπτωση του Ανδρειου και της συζύγου αυτού Μαλθακης. Ο Ανδρείος γεννήθηκε ως πρωτότοκος του γάμου ενός 40χρονου δασκάλου και της 18χρονης αμορφωτης συζύγου αυτού. Ο δάσκαλος ήδη από πολύ νέος ασθενικός κοντούλης αλλά άντρας με τα όλα του,εξουσιαστής δάσκαλος. Η 18χρονη,ψηλή, μελαχρινή,εντυπωσιακή,με αγέρωχη αντρική ομορφιά,εγωκεντρική και φουλ ερωτευμένη με τον άχρηστο αδελφό του δασκάλου με τον οποίο και ίσως να μένει έγκυος στον Ανδρείο. Ο δάσκαλος την παντρεύεται καθώς ο αδελφός του παντρεύεται μια λιγότερο εντυπωσιακή συγχωριανή τους. Παμπόνηρος και άντρας με τα όλα του ο ασθενικός δάσκαλος αδιαφορεί για το αν η μικρούλα γκαστρωθηκε με τον αδελφό του,γιατί παντρευομενος την θα την έχει αιωνίως υπόχρεη που έτσι κουκουλωσε την ντροπή της να γκαστρωθει ανύπαντρη σε ένα μικρό χωριουδάκι ενός νησιού,εν έτει 1930. Και κατά δεύτερον,και ίσως πιο σημαντικό στο ρωμαλέο αντρικό μυαλό του, εκείνος θα έχει από κάτω του,θα γαμαει αλύπητα αυτήν την διμετρη γκομεναρα,αυτό το άλογο των 18 χρόνων. Ποιός,αυτός,ένας πρόωρα γερασμένος ανθρωπάκος,22 χρόνια μεγαλύτερος της. Καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης την έχει από κοντά και εκεί γύρω στους 7 μήνες,την παίρνει μαζί του σε κάποιο ταξίδι με ένα σαπιοκάραβο από το νησί προς την Στερεά Ελλάδα. Μόλις πατάνε το πόδι τους στη στεριά, εκείνη παθαίνει εκλαμψια και την μεταφέρουν άρον τον άρον στο νοσοκομείο όπου γεννάει τον Ανδρείο εφταμηνιτικο. Πετάνε το μωρό σε έναν πάγκο από μάρμαρο,καθώς είναι σίγουροι ότι δεν θα ζήσει και το αεροβαπτιζουν δίνοντας του όχι το όνομα του παππού του,του πατέρα του Δασκάλου,αλλά το όνομα του πολιούχου της πόλης,το όνομα του νοσοκομείου. Προσπαθούν να σώσουν την μητέρα από βέβαιο θάνατο. Το καταφέρνουν όμως επιζεί και το μωρό. Επιστρέφουν στο νησί όπου φυσικά εκείνη δεν μπορεί να το θηλάσει,οπότε το θηλάζει μια παραμάνα και του δίνουν και γάλα γαιδουρας. Με το που επανέρχεται σε κατάσταση να την γαμησει,την γκαστρωνει και έτσι σε 9-10 μήνες μετά τον Ανδρείο,γεννιέται ο πρώτος πραγματικός γιος του Δασκάλου,στον οποίο δίνουν το όνομα του παππού,του πατέρα του Δασκάλου. Έκτοτε ακολουθούν άλλα 4 παιδιά. Εκείνη αδιαφορεί για τον πρωτότοκο Ανδρείο,ίσως επειδή της υπενθυμίζει ότι ούτε και γκαστρωνοντας την δεν της έδωσε σημασία ο έρωτας της και πήγε και παντρεύτηκε την άλλη,την άσχετη. Γι'αυτό και έκτοτε και μέχρι το θάνατο της,μισεί την συνυφαδα της και δηλώνει στα παιδιά της ότι όταν πεθάνει δεν θέλει να την θάψουν δίπλα στην άλλη καθώς η παράδοση έλεγε στο χωριό εκείνα τα χρόνια ότι τα δύο αδέλφια όταν πεθάνουν πρέπει να θαφτούν δίπλα δίπλα και οι γυναίκες τους επίσης το ίδιο. Οπότε εκείνη μισεί πλέον τον κουνιάδο της,τη συνυφαδα της και τον μικρό Ανδρείο,καρπό του ανεκπλήρωτου έρωτα της. Εφόσον λοιπόν δεν μπορεί να έχει τον κουνιάδο, ερωτεύεται σφόδρα τον δευτερότοκο γιο της και ξεχνάει ακόμη και την ύπαρξη του πρωτότοκου Ανδρειου. Οπότε τα δύο αυτά πρώτα αγόρια διαμορφώνονται ως εξής: ο πρωτότοκος Ανδρείος που τον εγκατέλειψε η μητέρα του από την ημέρα της εφταμηνιτικης γέννησης του και που βυζαξει την παραμάνα και ήπιε το γάλα γαιδουρας γίνεται λιγομίλητος,αντικοινωνικός,σε μόνιμη στέρηση της μητρικής αγάπης. Αν και ψηλότερος από τον δευτερότοκο,πιο όμορφος από εκείνον,πιο έξυπνος,παρόλα αυτά φέρεται πάντα χωρίς αυτοπεποίθηση,με φόβο,σαν να του λείπει πάντα κάτι,σαν να είναι ελλειμματικός. Ίσως όμως επειδή τον θήλασε η παραμάνα, επειδή είχε λάβει αυτό το βάλσαμο,είχε αυτή την σωτηρια επαφή με μια γυναίκα,με μια δημιουργό,ας μην ήταν η δική του δημιουργός,δεν απέκτησε συμπλέγματα,δεν έγινε κομπλεξικος,παρά συνέχισε την αρσενική ζωή του,λαβωμένος,τραυματισμένος,αλλά όρθιος,πάντα ένας σοβαρός άντρας που όμως έψαχνε να βρει τη μητέρα του,να βρει μια μητέρα. 

Ο δευτερότοκος,που απολάμβανε τον χωρίς λόγο έρωτα της μητέρας του από τη στιγμή της γέννησης του,έγινε ένας εγωκεντρικός,υπερφιαλος,γεμάτος αυτοπεποίθηση κόκορας,επιφανειακός,στομφωδης,όλο ύφος και ιδέα,γαμπρός. Όσο μπόι του έλειπε και όση σοβαρότητα και βάθος χρειαζόταν,του τα αναπληρωνε αυτός ο τεράστιος έρωτας που του έδειχνε απλόχερα η δημιουργός του. Χωρίς κανένα ουσιαστικό προσόν,περιφερόταν σε κωμοπόλεις προσπαθώντας να χτυπήσει κάποια πολυφερνο νύφη. Μεγαλοπιανοταν και ξεκινούσε επιχειρήσεις από το τίποτα, χωρίς λεφτά,με μόνο εφόδιο το ύφος και την ιδέα που είχε ο ίδιος για τον εαυτό του. Όταν βρήκε την σουπερντουπερ νύφη,ψηλή,αδύνατη,ξανθιά,με σώμα σαν μοντέλο,από σπουδαία οικογένεια,την παντρεύτηκε και την πίεζε αρχές της δεκαετίας του '60 που δεν υπήρχε γυναίκα στην Ελλάδα να φοράει παντελόνια, εκείνη να φοράει μόνο κοστούμια. Σε όλα τα χρώματα,τα υφάσματα,μόνο σακάκι,παντελόνι,ποτέ φούστα. Ήθελε να την βλέπει μόνο με κοστούμια. Τι μας λέει αυτό για την ψυχολογία του; Ήταν ένας άντρας που ήθελε να γαμαει έναν άντρα,κλασσικός εξουσιαστής,αρσενικός με όλη τη σημασία της λέξης.

Τι είναι άντρας;_28_

Από τα δύο κορίτσια που γεννάει,το πρώτο είναι ξανθό,όμορφο και εντυπωσιακό και το δεύτερο άσχημο,με κοντά και χοντρά ποδαρια,χαμηλοκωλο,ακριβώς σαν την πεθερά της Γαμιστρωνας. Όμως το δεύτερο είναι πανέξυπνο με τεράστια αντρική αυτοπεποίθηση. Κάνει πάντα αυτό που θέλει, χωρίς να υπολογίζει κανέναν και τίποτα. Η μεγάλη, παρότι έξυπνη,όμορφη και εντυπωσιακή, έχει μηδενική αυτοπεποίθηση και αρχίζει από πολύ νωρίς να σκέφτεται τα αγόρια χωρίς να τολμάει κάτι παραπάνω. Θέλει λοιπόν να γίνει γυναίκα. Η Γαμιστρωνα διαισθανομενη αυτό,την κουρεύει κοντά,πετσοκοβοντας τα πανέμορφα ξανθά μαλλιά της, προσπαθώντας να ανακόψει ,αν είναι δυνατόν, τον καλπασμό της θηλυκότητας που δεν μπορεί να ανεχτεί στην κόρη της. Την πάει και σε ένα θρησκευτικό σχολείο, την πάει κατηχητικό, προσπαθώντας να ανακόψει την γρήγορη πορεία προς την γυναικεία ολοκλήρωση της πρωτοτοκης. Οπότε την μεγάλη δεν θέλει να την κάνει γυναίκα και, ψαλιδιζοντας την αυτοπεποίθηση της, ούτε και άντρα. Θέλει να την έχει ουσιαστικά υποχείριο της, υποτακτικό της. Την μικρή που είναι, από γεννησιμιου της, άντρας, δεν κάνει , ούτε στο παραμικρό , απόπειρα να την ελέγξει, γιατί ξέρει ότι δεν μπορεί ή πολύ απλά την αναγνωρίζει διαισθητικά ως όμοιο της° ο άντρας αναγνωρίζει τον άντρα,οπότε την αφήνει στην ησυχία της. Όπως τα αρσενικά σκυλιά,αναγνωρίζουν μυρίζοντας τα άλλα αρσενικά, και αφού κάνουν μια απόπειρα να τα καθυποτάξουν γαβγίζοντας, τελικά συνεχίζουν αδιάφορα το δρόμο τους κατουρωντας στο αμέσως επόμενο δεντράκι ή τοιχακι. Εδώ λοιπόν, στον γάμο της Γαμιστρωνας και του Διαβασμενου,έχουμε την επιτομή της αντρικής συζυγικής συνύπαρξης. Δύο άντρες, δύο βασιλιάδες που διεκδικούν το ίδιο βασίλειο και ερίζουν για το τι πρέπει να συμβεί με τους δύο υπηκόους τους. Ο Διαβασμενος επειδή έχει ο ίδιος υποστεί την έλλειψη αγάπης από την μητέρα του, που τον είδε μόνο σαν άντρα και ποτέ σαν παιδί της,συμπονα την πρωτότοκη κόρη του,που η Γαμιστρωνα προσπαθεί να μετατρέψει σε ένα αφυλο υποκείμενο της εξουσίας της. Για την δευτερότοκο κόρη του, επειδή αναγνωρίζει σε αυτήν,την χωρίς όρια αντρική αυτοπεποίθηση της μητέρας του,την αγαπά όπως αγαπά και εκείνη,αλλά συγχρόνως προσπαθεί να της σπάσει και τον τσαμπουκα όπως,σε όλη του τη ζωή,προσπαθεί να κάνει και σε εκείνη.

Τι είναι άντρας;_27_

Ερχόμαστε λοιπόν στην περίπτωση του Διαβασμενου. Η μητέρα του, άσχημη,κοντή,με χοντρά,μικρά και στραβά ποδαράκια,παρόλα αυτά πανέξυπνη,σπουδάζει στη σχολή Οικιακής Οικονομίας και πολύ γρήγορα γίνεται διευθύντρια σε ένα οικοτροφείο και βρίσκει και τον γαμπρο° έναν Κοντούλη αλλά όμορφο και πανέξυπνο αξιωματικό του στρατού με πτυχίο Πολυτεχνείου που τελικά γίνεται Στρατηγός. Τον ερωτεύεται,τον παντρεύεται και γεννά δύο αγοράκια. Το πρώτο πανέμορφο,ξανθό με συναρπαστικά γαλανά μάτια,μετρίου αναστήματος. Το δεύτερο κοντό,κακάσχημο,ημιφαλακρο από πολύ μικρό,ένα μάτσο χάλια με λίγα λόγια. Και τι κάνει αυτή η πανέξυπνη και ευτυχισμένη από το γάμο της,ερωτευμένη με τον χαρισματικό άντρα της, γυναίκα; Ερωτεύεται, σωματικά μόνο, τον καλλονο πρωτότοκο,αλλά αγαπάει βαθιά και πραγματικά τον κακοχυμμενο,ελλειμματικό,ασήμαντο δευτερότοκο. Με τον πρωτότοκο αισθάνεται πάντα αυτή την ζωώδη έλξη,να τον ρίξω στο κρεββάτι και να τον γαμαω μέχρι του χρόνου,αλλά ίσως γι'αυτό το λόγο αρπάζεται μαζί του με το παραμικρό και πάντα της φταίει αυτός για ότι και να γίνει στη ζωή της. Τον δευτερότοκο τον λυπάται,τον συμποναει,και πάντα βρίσκει δικαιολογίες για ότι και να κάνει εκείνος. 

Και τα δύο παιδιά είναι πανέξυπνα,άριστοι μαθητές,τελειώνουν το Πολυτεχνείο,και βρίσκουν τέλειες δουλειές. Ο πρωτότοκος όμως,που διαισθάνεται ότι δεν τον αγαπάει η δημιουργός του, έστω κι αν αυτή είναι καψούρα γιαυτον,σωματικά πάντα, σωρευει πτυχία,γνώσεις,δεξιότητες,σαν να προσπαθεί να της αποδείξει πόσο σπουδαίος είναι. Της αποθέτει στα πόδια της όλους αυτούς τους θησαυρούς,σαν να προσπαθεί να την κάνει να τον αγαπήσει. Εκείνη όμως ακάθεκτη,πάντα αγαπάει με την ψυχή της ,τον κακομουτσουνοι δευτερότοκο.

Και τι κάνει ο πρωτότοκος,κούκλος,πανέξυπνος,αλλά σε στέρηση μητρικής αγάπης; Παντρεύεται μια αντρογυναικα, μελαχρινή, χωρίς στήθος,αλλά τρομερά εγωιστρια,με αντρικό εγωισμό,συνάδελφό του μηχανικό. Ταιριάζουν απόλυτα. Έχουν έναν τέλειο αντρικό ομοφυλοφιλικό γάμο. Γαμιουνται αδιαλείπτως αλλά δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Οι γιατροί τους λένε πως επειδή έχουν πανομοιότυπη ομάδα αίματος,κάθε γονιμοποιημένο ωάριο της ,το αποβάλει το σώμα της επιτόπου. Εκείνη βέβαια,λόγω και της πρότερης έντονης σεξουαλικής ζωής,έχει κατεστραμμένη τη μία σάλπιγγα,την οποία και αφαιρεί. Αυτό δεν αποθαρρύνει τον Διαβασμενο. Ξεκινάνε τις εξωσωματικές και καταφέρνουν να κάνουν δύο κόρες. Βέβαια η τάση του σώματος της να αποβάλει κάθε φυσιολογικά γονιμοποιημένο ωάριο επιτόπου, μπορεί να οφείλεται και στο ότι είναι άντρας με Α κεφαλαίο και όπως κάθε πραγματικός άντρας,δεν μπορεί να διανοηθεί ότι τον γαμούν,τον εξουσιάζουν και ότι από αυτή την επιβολή εξουσίας πάνω του θα γίνει και

 γυναίκα δηλ. θα δημιουργήσει. Εκείνη τρελαίνεται να καβαλάει τον Διαβασμενο,να το εξουσιάζει,να τον γαμαει μανιασμένα,να του πετάει τα μάτια έξω,αλλά μέχρι εκεί. Εκείνη είναι ένας άντρας που εξουσιάζει απόλυτα το μοντέλο άντρα. Έχουν τον τέλειο ομοφυλοφιλικό γάμο που περιλαμβάνει άπειρα παιχνίδια εξουσίας,διαγωνισμούς επιβολής,ασταμάτητα γαμησια που βρίσκουν νικήτρια πάντα εκείνη. Είναι η αφέντρα του και με τις εξωσωματικές καταφέρνει να δημιουργήσει χωρίς να την έχουν γαμησει, εξουσιασει° μεγάλο πράμα αυτό για έναν άντρα. Όπως όλοι οι ομοφυλοφιλικοι γάμοι μεταξύ αντρών,είναι απόλυτα πετυχημένος. Εκείνο που τον διαπερνά και μόνο, είναι το ασίγαστο πάθος για εξουσία,για επιβολή,δηλ. ατελείωτο γαμησι. Γαμησι- γάμος, σούπερ! Γι'αυτό δεν έχει νόημα ο γάμος μεταξύ γυναικών. Γιατί αν είναι και οι δύο γυναίκες,δεν ασχολούνται με το να επιβληθούν η μία πάνω στην άλλη,να την γαμησουν. Τις αφορά μόνο να δημιουργήσουν,να γεννήσουν.

Ας επανέλθουμε όμως στον τέλειο γάμο του Διαβασμενου και της Επιβητορος γυναίκας του,την οποία μπορούμε για χάρη ευφωνιας να την αποκαλούμε Γαμιστρωνα. Εκείνος, για κάποιον απροσδιόριστο λόγο,επιμένει να κάνουν κι άλλο παιδί,να κάνουν πολλά παιδιά. Μπορεί για να αποδείξει στη μητέρα του,τι σπουδαίος είναι,τι άντρας είναι! Να της αποθέσει μπροστά στα πόδια της,τον έναν μετά τον άλλο,τους θησαυρούς που αυτός γέννησε. Μάλιστα πολύ συχνά την ειρωνεύεται γιατί δεν ξαναμενει έγκυος,τι λίγη γυναίκα είναι αυτή! Προσπαθώντας έτσι να της πετσοκοψει την τεράστια ανδρική της αυτοπεποίθηση, καθώς δεν μπορεί να πει τίποτα για τον εγνωσμένη τεράστιο ανδρισμό της. Του πετάει τα μάτια έξω,συνεχώς και αδιαλείπτως,τον έχει ξεζουμισει,δεν του έμεινε ούτε σταγόνα σπέρμα για να της χύσει,θα της πει ότι δεν είναι άντρας, ότι δεν είναι ο άντρας του; 

Εκείνη είναι ο άντρας στη σχέση, εκείνη είναι αυτός που κάνει κουμάντο.

Τι είναι άντρας;_26_

Οι άντρες λοιπόν, που δεν θέλουν να γαμησουν γυναίκες ή που σαβουρογαμανε από δω κι από κει, χωρίς να βλέπουν καν τι γαμανε και όσο πιο σαβουρα είναι αυτό που γαμανε, με τόσο μεγαλύτερη λύσσα το γαμανε, είναι αυτοί που δεν μπορούν να γίνουν άντρες, να βρουν μια συμπαθητική κοπελίτσα για την οποία να αισθανθούν ζεστασιά,οικειότητα, να τους θυμίζει τη μάνα τους και να σταθεροποιήσουν μια σχέση μαζί της και μόνο με αυτή. Θα ήταν τότε σαν να γαμουσαν τη μάνα τους που ήταν όμως η πρώτη και η μόνη πραγματική εξουσία που υπέφεραν πάνω τους. Και τον εξουσιαστή σου δεν μπορείς να τον εξουσιασεις,να τον γαμησεις. Δεν γίνεσαι άντρας με μάνα άντρα,γίνεσαι καστρατο. Ο άλλος με την καλλονη γυναίκα,που δεν την αγγίζει και σαβουρογαμαει την απλυτη, κακομουτσουνη σαβουρα,δεν είναι άντρας. Μα λες, δεν του σηκώνεται το τσουτσουνι με την κουκλάρα και εκσπερματωνει με την ξεκολιαρα; Μα δεν τον αγάπησε η μητέρα του,δεν μπορεί και εκείνος να αγαπήσει την φυσιολογική κοπέλα που παντρεύτηκε, δεν θεωρεί ότι είναι άξιος να την γαμησει και ξεσκίζει στο γαμησι και στο σπέρμα την κακοχυμμενη, κακομουτσουνη πατσούρα. Υπάρχει ο γιος με την δυναμική μητέρα που όμως εκείνη δεν είναι άντρας, αγαπάει και τον άντρα της και τον μοναχογιό της. Τον φροντίζει,τον ταιζει,τον μορφώνει και συνεχίζει και εκείνη την πολυάσχολη ζωή της χωρίς ποτέ να ξαναπαντρευτεί ενώ μένει χήρα πολύ νέα και είναι εντυπωσιακή, όμορφη,περιποιημένη. Αυτός ο καλομαθημενος γιος λοιπόν, ενώ δημιουργεί σχέσεις με αρκετές κοπέλες στη ζωή του,μόλις φτάσει ο κόμπος στο χτένι και το επόμενο βήμα είναι να την παντρευτεί, διαλύει τη σχέση με αφορμή ασήμαντες μικρολεπτομέρειες,δικαιολογία ότι δεν αντέχει τη συζυγική ζωή, αλλά βαθύτερη αιτία είναι ότι δεν θεωρεί ότι είναι αρκετά άντρας για να εξουσιάσει μία γυναίκα,ένα μόνο ανθρώπινο ον,πέρα από τον εαυτό του. Θα προτιμούσε να παντρευτεί τη μάνα του που δεν χρειάζεται και να τη γαμησει!

Αυτό το φαινόμενο του καθόλα άντρα που όμως δεν θεωρεί ότι πρέπει να ασκεί τον ανδρισμό του πάνω σε ένα συγκεκριμένο,εξοικειωμένο με αυτόν πρόσωπο, αλλά προτιμά να αντιμετωπίζει το σεξ σαν μια λειτουργία του ιδίου επιπέδου με το κατούρημα και το χέσιμο,δεν είναι σπάνιο. Όπως κατουράει ή κάνει κακά του κάθε πρωί,υποβιβάζει και το σεξ σε μια βρώμικη λειτουργία που επομένως δεν μπορεί να την πραγματοποιήσει με μια <<καθαρή>> κοπέλα παρά με κάποια που <<βρωμάει>> όπως τα σκατα του. Πώς να γαμησει την μορφωμένη, ευγενική,όμορφη,καλοντυμένη,ήρεμη,νοικοκυρά,γυναίκα του,που ντρέπεται και να την ακουμπήσει μήπως τη μολύνει με τα <<βρωμοχερα>> του; Γι'αυτό και υπάρχουν κάποιοι που παντρεύονται ή τελοσπαντων κάνουν μακροχρόνια σχέση με μια κοπέλα που,γνωρίζοντας ότι έχει ξεμουνιαστει με τους προηγούμενους γκόμενους της, τη γαμανε με κάθε δυνατή ευκαιρία και σε κάθε δυνατό μέρος. Και επανερχόμαστε ,κάπου εδώ,στην δεδομένη ομοφυλοφιλία των αντρών. Σκέφτεται λοιπόν αυτός ο άντρας,καλά αυτή έχει καβαλήσει τόσους,αν την καβαλήσω εγώ,θα γίνω διπλά άντρας αφού καβαλάω έναν καβαλάρη.

Τι είναι άντρας;_25_

Στις περισσότερες οικογένειες όλα είναι,λίγο ή πολύ,πιο φυσιολογικά,με έναν πατέρα λίγο ή πολύ άντρα και μια μητέρα λίγο ή πολύ γυναίκα. Οπότε και τα αγόρια γίνονται συνήθως άντρες και τα κορίτσια γίνονται συνήθως γυναίκες. Όμως αυτοί οι άντρες,οι περισσότεροι άντρες δεν θέλουν να παντρευτούν και αν παντρευτούν,έχουν και μια ή και περισσότερες γκόμενες ενόσω είναι παντρεμένοι. Ή μπορεί να μην έχουν ούτε μια γκόμενα,ούτε να παντρεύονται και να περνούν τη ζωή τους,μόνοι τους χωρίς να δείχνουν την ανάγκη για σεξ με γυναίκα ή με άντρα ή με ζώο,με οτιδήποτε δηλαδή ζωντανό. Και έτσι τους χαρακτηρίζεις μισογυνηδες,μαμακηδες,ότι βαριουνται,καλοπερασακηδες,ευθυνοφοβοι- πού να πάρεις τώρα στην πλάτη σου γυναίκα και παιδια- μέχρι σεξομανεις,γκομενακηδες,μεγάλοι εραστες-απο κανάρα σε κανάρα θα πεταω-,άπιστοι,μοιχοι και ότι βάλει ο νους σου. Μπορεί ο άλλος να έχει μια γυναίκα γκομεναρα,διμετρη,πανέμορφη,με αγαλματενιο κορμί,Αφροδίτη της Μήλου κανονικά και να μην την ακουμπάει και να έχει γκόμενα,που να μην κρατιέται και να την γαμαει και από τ'αυτια,μια κακομουτσουνη,πατσούρα,με άθλιο σώμα,άσχημη,απεριποιητη. Και λες,  ανώμαλος είναι ο άνθρωπος! Δεν είναι καθόλου ανώμαλος,απλά δεν μπορεί να γίνει άντρας δηλ. εξουσιαστής. Είναι πολύ απλό. Όταν η μητέρα ενός αγοριού είναι άντρας δηλ. εξουσιάζει τον άντρα της και τα παιδιά της,τότε συνήθως ευνουχίζει το γιο της ή τελοσπαντων όσα από τα παιδιά της δεν γουστάρει ερωτικά. Στην περίπτωση της Εγώ που λατρεύει τον πρωτότοκο γιο της και ούτε που να χεσει την κόρη και τον μικρό γιο,είναι ξεκάθαρη η κατάληξη και των τριών παιδιών της.

Ο μεν πρωτότοκος,λατρεμένος, γαμαει και εξουσιάζει. Μέχρι που βρίσκει την αφέντρα σύζυγο που τον τοποθετεί σε ένα επίπεδο από τα βυζιά της και κάτω,είναι και κοντοπιθαρη άρα πολύ χαμηλά,πολύ κοντά στο χώμα για να τον πατάει,και ως δεύτερη μανούλα του ,τον εξουσιάζει. Η Εγώ,ούσα ερωτευμένη μαζί του,τον δημιούργησε πολύ προσεκτικά,τον έφτιαξε με φροντίδα και αγάπη,έναν ΑΝΤΡΑ με Α κεφαλαίο. Η Εγώ Νο2 που είναι ερωτευμένη μόνο με τον εαυτό της,ούσα η δεύτερη μητέρα του,τον ευνουχίζει σε ότι την αφορα-δεν μπορεί να γαμησει τη μητέρα του- και τον κάνει να προσπαθεί να της αποδείξει τον ανδρισμό του με άλλους τρόπους πέρα από το σεξ. Με το να είναι ο καλύτερος στη δουλειά του,να την πηγαίνει τα πιο ευφάνταστα ταξίδια,που εκείνη βέβαια έχει διαλεξει- μην ξεχνιόμαστε,ποιος είναι ο αρχηγός εδω-,με το να διαβάζει άπειρα βιβλία,να ακούει την πιο ψαγμενη μουσική,να κάνει μεταπτυχιακό σουπερντουπερ ενώ πλησιάζει τα 60, να είναι ο πανέξυπνος,κουλ γαμιστρωνας της μαμάς του. Υπάρχουν κάτι αγοράκια,που η μητέρα τους δουλεύει σε μεγάλη εταιρεία και εκείνα μεγαλώνουν με μια νταντά καθώς η μαμά γυρίζει από τη δουλειά της 8-9 το βράδυ. Τα συγκεκριμένα αγοράκια που η μητέρα τους δεν έχει ανοίξει ποτέ τετράδιο από την πρώτη δημοτικού για να δει αν έγραψαν ή όχι,δεν τα διάβασε,κατά το κοινώς λεγόμενο ούτε για ένα δευτερόλεπτο σε όλα τα μαθητικά τους χρόνια,και όμως εκείνα είναι διάνοιες,πρώτοι στα μαθήματα,στους υπολογιστές,στα αγγλικά,στα γαλλικά,στο πιάνο,στο ποδόσφαιρο,κοινωνικοτατα, χαρούμενα. Και λες, πώς γίνεται αυτό; Μα προσπαθούν να της αποδείξουν τον ανδρισμό τους,την ανωτερότητα τους,την εξουσία τους,σε εκείνη και μόνο σε εκείνη. 

Η κόρη της Εγώ,που η μάνα της δεν την άφησε να γίνει ούτε γυναίκα ούτε και άντρας,σαβουρογαμαει ασυστολως. Πρεζόνια,καταθλιπτικούς,ρεμαλια,χοντρούς, κοντούς,μαμακηδες,αλκοολικούς,διαταραγμένους,γέρους,μικρούς,ότι να'ναι. Έναν φυσιολογικό άνθρωπο δεν βρήκε. Μέχρι που κατάντησε να τυραννάει το σκυλάκι,να του κάνει ότι της έκανε αυτηνης η μάνα της. Μόνο που το σκυλάκι τα κατάφερε και πέταξε προς την ελευθερία,πέφτοντας στις ρόδες ενός διερχόμενου αυτοκινήτου. Αυτοκτονώντας. Πάλι η κόρη της Εγώ,μην αναγνωρίζοντας τη δική της ευθύνη για την αυτοκτονία του ζωντανού,κλαψομουνιαζει,αυτοοικτιρεται, μιλάει για τον εαυτό της,πόσο στενοχωριεται που είδε το καημένο το σκυλάκι λιωμένο στο δρόμο μπροστά της,πόσο το αγαπούσε και άλλα τέτοια κλαψομουνικα,εγωκεντρικά,αντρικά παράπονα. Πάντα όλα περιστρέφονται γύρω από εκείνη, τον άντρα της ζωής της. 

Το αγοράκι,ο μικρός γιος της Εγώ,με το τέλειο σώμα,το τεράστιο τσουτσουνι και κάθε σωματική προϋπόθεση να γίνει ΑΝΤΡΑΚΛΑΣ,γαμιεται μόνο με τον υπολογιστή του,τα πορνό που παρακολουθεί εκεί,και πονάει,ουρλιάζει,βογκαει, κλαίει,βρίζει,φέρεται άσχημα σε όλους γύρω του και αρνείται να γαμησει φυσιολογικά. Πλήρως ευνουχισμενος,δεν μπορεί να εξουσιάσει κανένα ζωντανό πλάσμα,ούτε γυναίκα ούτε παιδιά ούτε σκυλιά. Δεν μπορεί να γίνει άντρας.

Τι είναι άντρας;_24_

Το μόνο που την ενδιαφέρει από την αρχή είναι να το εκπαιδεύσει να μην κάνει κακά ή τσισια μέσα στο σπίτι,δερνοντας το αν κάποια φορά το έρημο δεν το κατορθώνει. Βαριέται να το βγάλει έξω για να κάνει τσισια και κακά,βαρυγκομαει που τη δεσμεύει στο να πάει οπουδήποτε. Γενικά την πιάνει η κλαψομουνιαση ακόμη και γιαυτον τον απειροελάχιστο υποτακτικό της. Δεν στεριώνει τη σκυλίτσα παρά δεν την αφήνει να πάει με αρσενικό,την βασανίζει έτσι ακριβώς όπως έκανε και η μητέρα της με την ίδια. Δεν αφήνει τη σκυλίτσα να γίνει μητέρα,αντιγράφοντας καρμπον την μητέρα της σε αυτό. Την παρατάει κλεισμένη στο σπίτι επί ώρες και όταν η καημένη η σκυλίτσα αντιδρά κάνοντας κακά και τσισια παντού,πετώντας τον σκουπιδοτενεκε στην κουζίνα κάτω και τρώγοντας τα αποφάγια,κάνοντας εμετό,λερωνοντας τους καναπέδες,τη δέρνει και της φέρεται βάναυσα,αντί να σκεφτεί μήπως φταίει έστω σε κάτι και η ίδια για αυτή την αντίδραση του ζωντανού. Καρμπον η Εγώ.

Κλείνει την σκυλίτσα φυλακή λες και το ζωντανό έκανε το μεγαλύτερο έγκλημα. Η κόρη της Εγώ πάντως βρήκε στη σκυλίτσα το τέλειο υποκείμενο της εξουσίας της. Μικρό,αδύναμο,χωρίς φωνή,πλήρως εξαρτημένο από εκείνη,καθώς σύμφωνα με τη στρεβλή θεωρία της αφύσικης πραγματικότητας που έχουμε διαμορφώσει, δεν κάνει να φάει το σκυλί αποφάγια,όπως επί αιώνες έτρωγαν τα σκυλιά,αλλά τις ακριβοαγορασμενες,σαν πλαστικές, κροκέτες που συστήνει ο κτηνίατρος. Πλήρης στρέβλωση της φύσης,αφύσικη ζωή. Το ζωάκι ούτε που να τις δει τις αηδιες αυτές,αλλά σύμφωνα με  τον βασανισμό που συνεχίζει η κυρά του,το αφήνει νηστικό μέχρι να πεινάσει και να φάει αυτά τα ξερατα που του δίνει,η δυναστεία του. Η κόρη της Εγώ,ένας άντρας κατά μίμηση της μητρός της,που όμως δεν μπορεί να ασκήσει την εξουσία του,ούτε καν στη μικρή σκυλίτσα.

Και η κόρη και το αγοράκι της Εγώ,ενώ γεννήθηκαν γυναίκα η μία και άντρας ο άλλος, εξαιτίας της απόρριψης εκ μέρους του αντρα-μητερας τους,αντέγραψαν τον Μαλθακό,τον πατέρα τους και από πολύ νέοι έγιναν ένα αφυλο ανθρωποειδες,αυτιστικό,περιχαρακωμενο μέσα στον εαυτό του το καθένα,ακίνητο,με μηδενική πρωτοβουλία,αλλά με απίστευτο αντρικό εγωκεντρισμό,με μόνιμο αυτοοικτιρμο, κατάθλιψη,παραίτηση από κάθε φυσιολογική ανθρώπινη λειτουργία. Με μηδενικά προβλήματα υγείας,αναπτύσσουν και οι δύο μια μη αναστρέψιμη δυσκοιλιότητα,καθώς δεν περπατούν ποτέ,παρά κάθονται συνεχώς απέναντι από μια οθόνη και μπροστά στο τιμόνι του αυτοκινήτου του ο καθένας τους,με τα οποία κάνουν όλα όσα κάνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος με κάποια άλλη οντότητα. Γαμιουνται με την οθόνη και εξουσιάζουν καβαλώντας αυτό το τεράστιο άλογο,το αυτοκίνητο καθενός τους. Αφύσικη,στρεβλή,παραμορφωμένη ζωή. Όλα εικονικά,καμμία φυσική λειτουργία. Ούτε χέσιμο,ούτε σεξ,ούτε περπάτημα. Μόνο βογκητα, νευρικότητα,αϋπνία τη νύχτα και λήθαργος τη μέρα. Όλα ανάποδα,αντεστραμμένα. Δύο άνθρωποι άσχημα γαμημενοι απ' την ώρα που βγήκαν από την κοιλιά του άντρα-μητερας τους.

Βέβαια δεν είναι όλα τόσο ακραία,αφύσικα,δραματικά και στρεβλά σε όλες τις οικογένειες.

Τι είναι άντρας;_23_

Η κόρη της Εγώ,που γαμαει κατά συρροή αμέτρητους ανίσχυρους άντρες,κάποια στιγμή αποφασίζει να πάρει σκυλί,δηλ. κάνει την κίνηση που της εξασφαλίζει σίγουρη εξουσία πάνω σε ένα ζωντανό πλάσμα. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν κάποιο κατοικίδιο και ιδίως σκυλιά. Άρα όλο και περισσότερο άντρες γινόμαστε,αλλά άντρες με το χαμηλότερο επίπεδο ανδρισμού. Άντρας πραγματικός είναι ο εξουσιαστής που εξουσιάζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλο τον πλανήτη,μια χώρα, μια πόλη,ένα χωριό,μια επιχείρηση,πολλούς άλλους άντρες,έναν άντρα πολλές γυναίκες,μια γυναίκα,αγοράκια,κοριτσάκια και τέλος ζώα,σκυλιά. Τα γατιά είναι πιο πάνω στη λίστα από τα σκυλιά γιατί δεν εξημερωνονται ποτέ,άρα δεν τα εξουσιαζεις ποτέ. Οποια παίρνει γατί είναι πιο άντρας από αυτήν που παίρνει σκυλί. Άρα η κόρη της Εγώ είναι ένας άντρας του χειριστου είδους,παρόλα αυτά άντρας. Ακόμη και σε αυτό το κατώτερο είδος άντρα υπάρχουν διαβαθμίσεις. Από εκείνον ή εκείνη που παίρνει έναν τεράστιο σκύλο,θηριώδη,στο ύψος του αφεντικού του μέχρι την κόρη της Εγώ που παίρνει ένα απειροελάχιστο σκυλάκι του καναπέ. Όσο πιο μεγάλος και τρομακτικός είναι ο σκύλος που εξουσιαζεις,τόσο πιο μεγάλη είναι η ανάγκη σου για εξουσία ανέπαφη,καθώς τον σκύλο δεν θα τον γαμησεις κατ'αναγκη,εκτός κι αν είσαι κτηνοβατης,οπότε περνάμε σε μια κατηγορία άντρα λίγο πιο ψηλά στην κλίμακα ανδρισμού,ακριβώς κάτω από τον παιδεραστή κοριτσιών. Όσο πιο μικρός και χαριτωμένος είναι ο σκύλος σου,τόσο λιγότερο άντρας θελεις να είσαι,αφού θελεις να εξουσιαζεις αυτό το μικρό και ακακο ηλίθιο πλασματακι που αν είναι και θηλυκό,ε τότε είσαι στην πραγματικά χαμηλότερη βαθμίδα ανδρισμού. Η κόρη της Εγώ λοιπόν,παίρνει ένα χαριτωμένο,μικροκαμωμένο,αδυνατουλικο,θηλυκό σκυλάκι. Η μητέρα της,η παντοκρατειρα Εγώ,της έχει σμπαραλιασει τόσο πολύ την αυτοπεποίθηση που από την μία την έχει ευνουχίσει ως γυναίκα και από την άλλη δεν την αφήνει να γίνει άντρας,με αποτέλεσμα η κόρη να καταντήσει να εξουσιάζει αυτό το απειροελάχιστο πλασματακι και μόνο αυτό. Πώς της σμπαραλιασει την αυτοπεποίθηση; Μα μη αγαπώντας την, αγαπώντας ή καλύτερα λατρεύοντας τον πρωτότοκο,κουρευοντας τα πανέμορφα μπουκλωτα μαλλιά της κόρης πολύ κοντά,τραβώντας την από τα μαλλιά κάθε φορά που αυτή έμπαινε στο μπάνιο για να χτενιστει,να περιποιηθεί τον εαυτό της στην εφηβεία της°για να μην γίνει γυναίκα. Βρίζοντας την κάθε φορά που την έβρισκε με γκόμενο ή πηγαίνοντας την να κάνει έκτρωση κάθε φορά που αυτή γκαστρωνοταν στην εφηβεία της,βρίζοντας την πουτανα,μη αναλογιζόμενη κάθε φορά μήπως φταίει έστω και σε κάτι και αυτή γιαυτην την κατάντια της κόρης της. Η κόρη λοιπόν κατάντησε να μην αγαπάει κανέναν,ούτε τη μάνα της,ούτε τον πατέρα της,ούτε τον εαυτό της,ούτε τα αδέλφια της,ούτε τον γιο της ούτε την κόρη της,ούτε κανέναν από τους εραστές της. Ούτε καν αυτό το μικρό πλασματακι,το σκυλάκι της.

Τι είναι άντρας;_22_

Τι απέγινε όμως το αγοράκι,το τρίτο παιδί της Εγώ;

Μεγάλωσε μόνος του,κλεισμένος στο δωμάτιο του,με μαμά την οθόνη του υπολογιστή του. Μιμείται τον μεγάλο αδελφό του, σπουδάζει στο Πολυτεχνείο στην ίδια σχολή με τον αδελφό του, κάνει και εκείνος μεταπτυχιακό στην Αγγλία όπως και ο αδελφός του και προσλαμβάνεται στην ίδια μεγάλη εταιρεία με εκείνον. Προσπαθεί να φτάσει εκείνον,αλλά δεν έχει τα προσόντα δηλ. Το προσόν,τον έρωτα της μητέρας του. Οπότε έχει μηδενική αυτοπεποίθηση,δεν συμμετέχει ποτέ σε καμμία συζήτηση,για κανένα θέμα από το πιο απλό μέχρι το πιο σοβαρό. Ενώ είναι πολύ έξυπνος και απίστευτα διαβασμενος πάνω σε τεράστια ποικιλία θεμάτων,δεν ερωτάται ποτέ για το οτιδήποτε,είναι σαν ανύπαρκτος,τόσο στο σπίτι του με τους δικούς του ,όσο και στις παρέες του με τους συμφοιτητές του. Ενώ έχει τεράστιο τσουτσουνι,είναι ψηλός με τέλειο σώμα,παρόλα αυτά φέρεται σαν γεράκος,καχεκτικός,με ανύπαρκτη στύση, ετοιμοθάνατος χωρίς καμμιά αρρώστια. Ενώ θα έπρεπε να γαμαει και να δέρνει,να αλλάζει τις γκόμενες σαν τα πουκάμισα,με τέτοια σωματικά προσόντα,εκείνος αντίθετα είναι αρρωστολαγνος, νομίζει ότι έχει την μία σοβαρή αρρώστια μετά την άλλη και κλεισμένος στο παιδικό του δωμάτιο επιζεί μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του,αγέλαστος,αμίλητος,σε προχωρημένη κατάθλιψη. Το αγοράκι λοιπόν δεν είναι άντρας,αν και έχει όλα τα προσόντα για να γίνει. Πάντα όμως,μέχρι το θάνατο του,θα είναι το παιδάκι που δεν το αγάπησε η μητέρα του και πάντα θα του φταίνε τα πάντα γύρω του γιατί εκείνη δεν θα το αγαπήσει ποτέ. Όσες στυσεις κι αν έχει,δεν θέλει να γαμησει καμμία γυναίκα γιατί θεωρεί ότι δεν μπορεί αφού δεν μπόρεσε να κάνει να το αγαπήσει εκείνη. Αυτοοικτιρεται,βογκαει συνεχώς,πονάει,είναι βαριά άρρωστος και προτιμάει να αυνανίζεται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή,μόνος του,πάντα μόνος του,πάντα ανάξιος για κάτι παραπάνω. Άρα άντρας δεν είναι απαραίτητα αυτός που έχει τσουτσουνι,αλλά αυτός που θέλει να εξουσιάζει. Άντρας δεν γεννιέσαι,γίνεσαι. Το αγοράκι λοιπόν που δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει άντρας και κάθε αγοράκι,παράγει κάτι,δημιουργεί. Τι; Μα φυσικά κακά,σκατα. Όλα τα αγοράκια έχουν μια εμμονή με τα κακά τους. Είναι γιαυτα μια γέννα,που θα πρέπει κανονικά να λαμβάνει χώρα κάθε μέρα. Το πρωί,ακριβώς μετά τη στύση των πρώτων πρωινών ωρών και επίσης μετά την εκσπερμάτωση που κανονικά πρέπει να λαμβάνει χώρα κάθε μέρα. Κοιλοπονουν και εκείνα λοιπόν και μάλιστα κάθε πρωί και βγάζουν από μέσα τους το προϊόν τους. Όταν λοιπόν αρχίζει να δυσλειτουργει το έντερο τους για τον οποιοδήποτε λόγο,απορρυθμιζονται και μοιρολογούν επίμονα,καθώς δεν μπορούν να γίνουν μητέρες έστω για τα σκατα τους. Άλλωστε οι δύο παραγωγές, σπέρματος και σκαφών,συνδέονται άμεσα και αλληλοεπηρεαζονται και η δυσλειτουργία τους οφείλεται απόλυτα στην μια και μοναδική αιτία,στην έλλειψη αγάπης ή έστω και συμπάθειας εκ μερουςτης μητέρας του, η οποία τον αγνοεί επιδεικτικοτατα και τον χρησιμοποιεί επίσης επιδεικτικοτατα για να την πηγαίνει σούπερ μάρκετ ή στον τάφο του πατέρα του ο οποίος στο μεταξύ έχει πεθάνει. Εκείνος την λατρεύει και όσο περισσότερο διαισθάνεται αυτή την απόρριψη από μέρους της,τόσο περισσότερο ασθενεί ψυχικά και δυστυχώς και σωματικά και πονάει,σφαδαζει,ζητάει να αγαπηθεί από κάποιον. Όπως όλα τα αγοράκια που δεν αγαπήθηκε από τη μάνα τους,έτσι και εκείνος έχει πολύ αναπτυγμένη τη διαίσθησή παρά την απευθείας κατανόηση της κατάστασης του. Διαισθάνεται ότι κανείς δεν τον αγαπά και έτσι γίνεται ακόμη πιο δύστροπος,πιο νευρικός,πιο απότομος,πιο κλειστός αυτοτιμωρουμενος για αυτό το άπιαστο κάτι που έκανε και εξαιτίας αυτού,δεν τον αγάπησε ποτέ εκείνη. Και έτσι γίνεται όλο και πιο δυσκοιλιος και όλο και πιο πολύ δεν μπορεί να εκσπερματώσει. Δεν μπορεί να γίνει άντρας ενώ έχει όλα τα προσόντα και με το παραπάνω γι'αυτό.

 Στην συγκεκριμένη οικογένεια λοιπόν,άντρες αναδεικνύονται η Εγώ,η Εγώ Νο2,ο πρώτος γιος της Εγώ ο ΑΝΤΡΑΣ,η κόρη της Εγώ και η εγγονή της. Δηλαδή 4 γυναίκες και 1 άντρας είναι άντρες σ' αυτή την οικογένεια.

Τι είναι άντρας;_21_

Ο ρόλος της μικρούλας είναι τόσο δύσκολος που μόνο η κόρη της Εγώ Νο2 μπορεί να υλοποιήσει. Ένα παιδί που γεννήθηκε μόνο για έναν λόγο. Η Εγώ Νο2 δεν είναι στείρα. Είναι ένας άντρας που γέννησε. Είναι ο Θεός. Το κοριτσάκι λοιπόν που το γέννησε ο Θεός,μόνος του σχεδόν με παρθενογένεση,καλείται από την πρώτη του μέρα να μεγαλώσει μόνο του,νηστικό από μητέρα,και όσο μεγαλώνει μοιάζει με τα μωρά που για κάποιον λόγο μπήκαν σε μηχανική υποστήριξη,διασωληνωμενα μέσα στην θερμοκοιτίδα,πλαστική και ψυχρή. Το κοριτσάκι,όσο μεγαλώνει φέρεται σαν κυβοργκ,ένα ρομπότ που ακολουθεί τις εντολές του προγραμματιστή του,αμίλητο,ανέκφραστο και προσκολλημένο λες με καλώδιο στην Εγώ Νο2. Εκείνη συνήθως δουλεύει μέχρι αργά το βράδυ και το καλοκαίρι που αναγκαστικά πρέπει να πάρει την άδεια της και να κάνει διακοπές με τον ΑΝΤΡΑ και το κοριτσάκι της,δηλ. να μείνει μαζί τους στο νησί όπου έχουν εξοχικό,για 1,2,3 εβδομάδες, εκείνη φροντίζει να το κάνει αυτό όσο το δυνατόν λιγότερο,αν γίνεται και καθόλου. Δεν αντέχει την 24ωρη συμβίωση μαζί τους ούτε για 1 μέρα. Φροντίζει να βρίσκεται στο νησί και η αδελφή της με τα παιδιά της,οπότε πασάρει την μικρή όλη την ώρα σε εκείνη,και έτσι φεύγει αυτο το βάρος από πάνω της. Ενώ διατείνεται ,πλήρης υποκρισίας,ότι κουράστηκε από τόση δουλειά,δεν αντέχει άλλο,τόσα χρόνια στο μαγκανοπηγαδο,πότε θα πάρει σύνταξη και άλλες τέτοιες μπαρουφες,η αλήθεια είναι ότι δεν αντέχει ούτε λεπτό να βρίσκεται με το μονάκριβο παιδί της και φυσικά ο φόρτος εργασίας είναι η καλύτερη δικαιολογία για να μην το βλέπει ποτέ. Του παίρνει πανάκριβα ρούχα, παπούτσια,δώρα, παιχνίδια,το πάει σε πανάκριβο  ιδιωτικό σχολείο,το πάει μπαλέτο, ιππασία,αγγλικά,γερμανικά,ότι θέλει. Λεφτά, λεφτά, λεφτά. Το χειρίζεται με αυτό απόλυτο εργαλείο εξουσίας,τα λεφτά,τέλεια. Το έχει υποταγμένο ,ακουνητο,αμίλητο. Το κοριτσάκι παίζει τον ρόλο του τέλεια. Το κάνει από τη στιγμή που βγήκε από την κοιλιά της μάνας του,μιλάμε για βιωματικό παίξιμο. Η Εγώ Νο2 λοιπόν είναι άντρας. Εξουσιάζει,χρησιμοποιεί,σκηνοθετεί, πληρώνει,αγοράζει,δεν δημιουργεί.

Τι είναι άντρας;_20_

Η Εγώ Νο2,αδίστακτη σαν την πεθερά της, χρησιμοποιεί τους πάντες για να κάνει τη δουλειά της. Θυμίζει σκηνοθέτη που διαλέγει με απόλυτη ακρίβεια και ευστοχία τον κάθε ηθοποιό για να παίξει τον κάθε ρόλο στο έργο που εκείνη ανεβάζει. Επειδή όμως το έργο αυτό είναι η ζωή της και η ζωή του παιδιού της,κάποιοι ρόλοι δεν έχουν νόημα προϊόντος του χρόνου. Την γιαγια-Εγω την χρησιμοποίησε στην αρχή του έργου και την έπαυσε. Την νταντά-μανουλα την χρησιμοποίησε σ' αυτό το ρόλο στην αρχή και λίγο μετά, επειδή φοβήθηκε ότι θα της έπαιρνε τη θέση στην καρδιά της μικρούλας,την υποβάθμισε στον βωβό ρόλο της υπηρέτριας. Κάποια στιγμή,όταν κρίνει εκείνη και μόνο εκείνη ότι πρέπει,θα την παύσει και αυτή. Χρησιμοποιεί την οικογένεια της αδελφής της στον ρόλο της φυσιολογικής, ζεστής,δεμένης οικογένειας. Μεγάλος ρόλος και γι'αυτό η Εγώ Νο2 επέλεξε τους ηθοποιούς γι'αυτό τον ρόλο,πολύ προσεκτικά και αφού πέρασε από ακρόαση, χωρίς εκείνες να το καταλάβουν,πολλές οικογένειες του άμεσου περιβάλλοντός της. Δεν παύει βέβαια να είναι και αυτός ένας ρόλος στο θεατρικό που ανεβάζει ο μέγιστος σκηνοθέτης Εγώ Νο2. Όταν το κρίνει εκείνη και μόνο εκείνη,θα παύσει και αυτούς τους ηθοποιούς καθώς οι ρόλοι τους θα εκλείψουν σύμφωνα με τον σχεδιασμό του σκηνοθέτη. Η Εγώ Νο2,ένας άντρας-εξουσιαστης, ένας μέγιστος σκηνοθέτης που όμως δεν αντέχει τους ηθοποιούς του. Τον ΑΝΤΡΑ με τον οποίο παντρεύτηκε τον χρησιμοποιεί μόνο για κομπάρσο. Είναι ψηλός,ρωμαλέος,έξυπνος,επιτυχημένος. Ο ρόλος του, λοιπόν, περιορίζεται στις κοινές εξόδους τους,με φίλους, συγγενείς,συναδέλφους,όπου είναι η ψυχή της παρεας°μιλαει με όλους, μπορεί να σταθεί οπουδήποτε,από την παραλιακή ταβέρνα μέχρι το πανάκριβο εστιατόριο,όπου όμως επιδεικτικοτατα μπορεί να πληρώσει εκείνη το λογαριασμό καθώς όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι εκείνη έχει τον μεγαλύτερο μισθό. Εκείνη είναι το αφεντικό, εκείνη πληρώνει για όλα. Δεν την πληρώνει κανένας,δεν την γαμαει κανένας. Πάντα έχει εκείνη την πρωτοβουλία. Δεν απαντάει ποτέ στο τηλέφωνο,δεν αποδέχεται καμμία πρόσκληση. Πάντα έχει το δικό της πρόγραμμα,απόλυτα διαμορφωμένο και χρονικά καθορισμένο. Σε ότι αφορά εκείνη και την κόρη της,την πιο πιστή υπήκοο της,όλα γίνονται με ακρίβεια δευτερολέπτου. Σαν στρατιωτάκι η μικρούλα δεν παρεκκλινει

από την προκαθορισμένη από τη μητέρα της ρουτίνα ούτε κατα τι.

Τι είναι άντρας;_19_

Το κοριτσάκι που η μητέρα του το άφησε 20 ημερών στην νταντά,όχι απλά αισθάνεται εγκαταλελειμμένο,όχι μόνο έχει κόμπλεξ κατωτερότητας που δεν ήταν άξιο να κρατήσει τη δημιουργό του κοντά του αλλά προσκολλάται στην νταντά του που, θεωρεί εκείνο πως,το λυπήθηκε και το φρόντισε. Τα παιδάκια δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η μαμά πρέπει να πάει στη δουλειά και γι'αυτό τα αφήνει. Τι είναι δουλειά; Τι είναι λεφτά; Γιατί η δημιουργός μου,η πηγή της ζωής μου,με αφήνει και πάει εκεί; Όταν πια καταλαβαίνει τι σημαίνει δουλειά, λεφτά,είναι πλέον αργά. Το'χει πάθει το τραύμα. Όταν αρχίζει να καταλαβαίνει η μικρούλα μας,ότι η νταντά πληρώνεται για να την κρατάει και μάλιστα πληρώνεται έξτρα για να διανυκτερεύσει η μικρούλα στο σπίτι της,παρακαλάει τη μαμά της αν είναι δυνατόν κάθε Σαββατόβραδο να δίνει το πενηνταρικο στην νταντά και να πηγαίνει η μικρούλα στο σπίτι της είτε βγουν οι γονείς της είτε όχι. Το παιδί σμπαραλιαζεται όταν συνειδητοποιεί ότι μόνο αν πληρωθεί κάποιος μένει κοντά της και γίνεται μητέρα της. Μαθαίνει από τόσο τρυφερή ηλικία τι σημαίνει πληρωμένος έρωτας,πουτανα. Η βιολογική της μητέρα μισθώνει μια άλλη γυναίκα για να το παίξει μητέρα της. Όπως λοιπόν ο πελάτης μπορεί να ερωτευτεί την πουτανα που γαμαει επί χρήμασι,έτσι και η μικρούλα μας ερωτεύεται την επί χρήμασι μητέρα της και θέλει να μπει,επί χρήμασι πάντα,στην οικογένεια εκείνης. Να την πληρώσει έξτρα για να πάει να κοιμηθεί το Σαββατόβραδο στο σπίτι της,με τον μεσήλικα σύζυγο της νταντάς,τα δύο παιδιά τους,να μπει σε ένα κανονικό σπίτι,με μπαμπά,μαμά και παιδάκια,επί χρήμασι πάντα. Μια στρεβλή,παραμορφωμένη εικόνα της οικογένειας,αλλά αυτήν μόνο μπορεί να έχει,αυτήν παίρνει. Η Εγώ Νο2, εγωκεντρική μέχρι τον ουρανό,δεν μπορεί να δεχτεί ότι η κόρη της ερωτεύτηκε την νταντά,ότι η πουτανα που εκείνη μισθωσε θα γίνει κυρά της κόρης της. Οπότε, σιγά-σιγα,την απομακρύνει ελαφρώς από την μικρή. Καθώς εκείνη μεγαλώνει,την πηγαίνει όλο και περισσότερο στο σπίτι της αδελφής της,όπου η μικρούλα προσκολλάται στην κατά δύο χρόνια μεγαλύτερη της εξαδέλφη. Την νταντά την υποβιβάζει στα μάτια της μικρής,καθώς την βάζει να κάνει τις δουλειές του σπιτιού και να τους μαγειρεύει,οπότε από μητέρα της κόρης της την κάνει δούλα,υπηρέτρια του σπιτιού. Η πρώτη εξαδέλφη ειδωλοποιειται και το κοριτσάκι επιστρέφει υπό την εξουσία της αφεντρας-ΕγωΝο2. Μέσα στα τόσο λίγα πρώτα χρόνια της ζωής του το κοριτσάκι μαθαίνει τι σημαίνει πληρωμένος έρωτας,εξουσία και εξάρτηση. Ότι κάνει η εξαδέλφη πρέπει να το κάνει και εκείνη. Ακόμη και όταν βγαίνουν οικογενειακώς για φαγητό,το έρμο το παιδάκι παραγγέλνει ο,τι θα παραγγείλει το είδωλο του. Έχει ανάγκη να εξαρτηθεί από κάποιον. Μάνα δεν γνώρισε,την πληρωμένη μητέρα την ξέχασε καθώς η παμπόνηρη ΕγωΝο2 φρόντισε να κατανοήσει η αθώα μικρούλα ότι η μητρική στοργή της νταντάς πληρωνόταν αδρά. Οπότε το παιδάκι,που του λείπει από τότε που γεννήθηκε το βυζί της μάνας του, βρίσκεται σε μόνιμο στερητικό σύνδρομο. Δεν είχε ποτέ την αυθεντική εξαρτησιογονο ουσία παρά ένα υποκατάστατο και χάνοντας και αυτό,η πανούργα ΕγωΝο2 που δεν θέλει να το παίξει μητέρα ούτε τώρα,αφού άλλωστε όπως λέει και η ίδια δεν έχει ξυπνήσει μέσα της το μητρικό ένστικτο,φορτώνει τη μικρή στην αδελφή της και ξεννοιαζει. Εκείνη, αντίθετα με την Εγώ Νο2, είναι πάντα κοντά στα παιδιά της,λατρεύει τον γιο της  και συνεχίζει να ζει μέσα από την κόρη της. Και τα δύο παιδιά της είναι κολλημένα σαν στρείδια επάνω της με τον υγιή έρωτα των παιδιών προς την δημιουργό τους. Χαίρεται απίστευτα που είναι μητέρα,ζει με τα όλα της αυτόν τον κορυφαίο ρόλο. Η αδελφή της,η Εγώ Νο2 που το γνωρίζει αυτό, ή καλύτερα το αντιλαμβάνεται διαισθανόμενος το,ανακουφισμένη της παραδίδει την μικρούλα,για να παίξει η θεία το ρόλο της μητέρας και η εξαδέλφη τον ρόλο της μεγάλης αδελφης-προτυπο για τη μικρή.

Τι είναι άντρας;_18_

Και ποιο είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να γίνει; Μα φυσικά ένα παιδί. Πάλι η μητέρα της ΕγωΝο2 πιέζει και πιέζει μέχρι που αρκετά χρόνια μετά το γάμο καταφέρνει και κάνει ένα κοριτσάκι. Είναι τόσο εγωκεντρική και φιλαυτη που ανακοινώνει στο γιατρό της ότι δεν θέλει να γεννήσει φυσιολογικά για να μην πονέσει ούτε για μια στιγμή και απαιτεί να της κάνει καισαρική. Όπως και γίνεται. Έχει ψάξει αρκετό καιρό πριν από τη γέννα και έχει βρει την τέλεια νταντά. Όχι πολύ νέα,παντρεμένη,με μεγάλα παιδιά,όμορφη,ευπαρουσιαστη, νοικοκυρά,με μεγάλο στήθος. Ξέρει ότι δεν πρόκειται να της ριχτεί ο ΑΝΤΡΑΣ, γιατί αυτός έχει βρει την μαμα-αφεντρα του με τα μεγάλα βυζιά στην ίδια. Δεν έχει μάτια για καμμία άλλη. Σιγά μη ριχτεί στην υπηρέτρια,αυτός έχει δικιά του την κυρά. Με το που γεννιέται το μωρό,ούτε σκέψη να το θηλάσει. Παρά το τεράστιο στήθος της,λέει σε όλους ότι δεν έχει γάλα, δυστυχώς,και άλλα τέτοια δακρυβρεχτα,οπότε αναγκαστικά του χώνει το μπουκάλι. Επίσης δηλώνει ψυχροτατα ότι μάλλον δεν έχει ξυπνήσει το μητρικό της ενστικτος,οπότε δεν ξέρει πως να χειριστεί το μωρό. Μόλις αυτό κλάψει εκείνη τηλεφωνεί στην αδελφή της που έχει 2 μεγαλύτερα παιδιά για να αναλάβει εκείνη. Ούτε που θέλει να το αγγίξει. Αυτή έκανε παιδί,δεν είναι στείρα,τέλος. Τα έχει κάνει όλα. Με τέλεια δουλειά,τεράστιο μισθό,τέλειο άντρα,και έγινε μητέρα. Πλέον δεν είναι άντρας απλά, είναι ΘΕΟΣ. Ενώ η εταιρεία στην οποία δουλεύει,της δίνει 6 μήνες και πλέον να κάτσει με το νεογέννητο,δυσκολοαποκτηθεν κοριτσάκι της, εκείνη στις 20 μέρες επιστρέφει. Κάνει και το υποκριτικό,να ξερνας και να μαχαιρωνεσαι,παίρνει μισή ευχή λες και βρισκόμαστε στο χωριό,περασμένες δεκαετίες,οπότε είναι ευχαριστημένη και η θρησκόληπτη μάνα της. Η νταντά αναλαμβάνει πλήρως το μωρό και η Εγώ Νο2 της δηλώνει πως θα την παντρέψει πρώτα την μικρή και μετά θα φύγει από τη δούλεψή της. Η Εγώ λατρεύει την Εγώ Νο2 και την εγγονή της φυσικά και όλο το σόι και το περιβάλλον της νύφης της. Βλέπει σε εκείνη τον εαυτό της σε μεγέθυνση και την ειδωλοποιει. Η Εγώ Νο2 από την μεριά της την χρησιμοποιεί μέχρι εκεί που την συμφέρει και μετά ούτε να την ξαναδεί. Δηλαδή όσο είναι μωρό το κοριτσάκι κι αυτή θέλει να βγει με τον ΑΝΤΡΑ,το πάει στην πεθερά της γιατί έχει και αυτή την ίδια άποψη με την Εγώ. Μωρό είναι, πού καταλαβαίνει; Μπορεί όλη την ημέρα,τις καθημερινές να το έχει η σούπερ νταντά του,κακό είναι τα Σαββατοκύριακα να το πασάρω στην γιαγιά; Έτσι δεν θα το βλέπω καθόλου! Τέλεια! Διαισθάνεται ότι η Εγώ την λατρεύει,οπότε ως γνήσιος άντρας-εξουσιαστής η Εγώ Νο2 αρχίζει να την παραμυθιαζει για να προσθέσει έναν ακόμη υποτακτικό στο υποστατικό της. Της λέει πως μεγαλώνοντας η μικρή θα της την πηγαίνει,για να της μάθει γράμματα και να την διαβάζει για το σχολείο,ως σούπερ δασκάλα και παιδαγωγός που είναι. Κατουρημενη η Εγώ,αν είναι δυνατόν να γίνει χαλί να την πατήσει η Εγώ Νο2. Λόγια,λόγια,κολακείες για να κάνει τη δουλειά της. Όσο όμως μεγαλώνει η μικρούλα,την απομακρύνει από τους παππούδες, την Εγώ και τον Μαλθακό και την πηγαίνει τα Σαββατοκύριακα στο σπίτι της νταντάς για να κοιμηθεί ή στο σπίτι της αδελφής της που η κόρη της είναι 2 χρόνια μεγαλύτερη από την μικρούλα.

Τι είναι άντρας;_17_

Τι απέγινε όμως,ο πρώτος γιος της Εγώ,ο ΑΝΤΡΑΣ της;

Στην εταιρεία που δουλεύει και είναι διευθυντής,βλέπει μια νεοπροσλειφθεισα υπάλληλο και,αυτό ήταν. Είναι ολόιδια η μητέρα του μόνο με τεράστιο στήθος. Το θεμε είναι ότι δεν της μοιάζει μόνο στο πρόσωπο,αλλά είναι και φτυστή στο χαρακτήρα. Μάλλον ξεπερνά την μέλλουσα πεθερά της σε εγωκεντρισμό, αυτοπεποίθηση. Αποπνέει μόνο εξουσία. Έχει σπουδάσει, έχει κάνει μεταπτυχιακό και κάνει σκόνη τον οποιοδήποτε ανδρισκο σε φιλοδοξία και εξουσιαστική μανία. Σίγουρα ξεπερνάει την πεθερά σε βυζιά,το απόλυτο φετίχ των ανδρών. Φαι,μαμ,πιπίλα,μαμά. Πολύ γρήγορα τα φτιάχνουν και συγκατοικούν. Εκείνος την πιέζει να φύγει από την εταιρεία γιατί δεν αντέχει να λένε οι συνάδελφοι ότι γαμαει την υφιστάμενη του. Εκείνη δεν πτοείται. Φεύγει από την εταιρεία και βρίσκει μια ακόμη πιο σίγουρη μεγάλη εταιρεία όπου σχεδόν αμέσως γίνεται διευθύντρια και παίρνει μεγαλύτερο μισθό από εκείνον. Εκείνος προσδένεται στη ναυαρχίδα της και δεν κουνάει από κει. Πώς λέμε ,το μουνι σέρνει καράβι,καλύτερα έπρεπε να λέμε το βυζί σέρνει καράβι.

Ταξίδια,εκδρομές,λεφτά. Η τέλεια ζωή. Και τα χρόνια περνούν, και εκείνος δεν την πάει ούτε καν να την γνωρίσουν οι δικοί του. Από τότε που γεννήθηκε και όσο μεγαλώνει,διαισθάνεται τον έρωτα της μητέρας του,το κόλλημα που έχει μαζί του. Μπορεί αυτός ακριβώς ο έρωτας να τον έκανε άντρα, με την έννοια ότι του παραφουσκωσε το εγώ του, την αυτοπεποίθηση του,την άνεση του,τον έκανε με λίγα λόγια έναν ωραίο ακομπλεξαριστο άντρα,αλλά εκείνος απεξαρτηθηκε πολύ νωρίς από εκείνη. Το παιδί,όταν η μητέρα του το κάνει τόσο δυνατό,δεν την έχει πλέον ανάγκη και αμέσως μετά προσπαθεί να ξεφύγει από αυτή την παθολογική εμμονή. Εκείνος κάνει τη μεγάλη ζωή με την αφέντρα του. Ούτε εκείνη πολυενδιαφερεται για γάμους. Είναι σίγουρα πολύ ευτυχισμένη που βρήκε έναν διμετρο,ρωμαλέο,πανέξυπνο,με άπειρα ενδιαφέροντα συγκάτοικο που και λόγω της τσουτσουνικης του κατάστασης δεν την πολυγαμαει ή και καθόλου. Εκείνη έχει έναν μάλλον εικονικό άντρα για συγκάτοικο που είναι και το βέλτιστο γιαυτην. Εκείνος έχει ένα ζευγάρι τεράστια βυζιά για να θηλάζει εικονικά όσο δεν θήλασε τον αντρα-μανα του. Μια τελεία ομοφυλοφιλική συμβίωση. Έλα όμως που υπάρχουν και οι γονείς της ΕγωΝο2 που την πιέζουν να παντρευτεί,που θέλουν μετά μανίας να ακούσουν να τους φωνάζουν συμπεθερε,συμπεθέρα,και άλλα τέτοια παλιομοδίτικα και αναχρονιστικά.

Η Εγώ από την πλευρά της,μόλις κάποια στιγμή γνωριζει την ΕγωΝο2,την ερωτεύεται ακαριαία. Είναι σαν να βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη και γνωρίζοντας την κατάσταση του γιού της,πετάει από την χαρά της που τον αναλαμβάνει πλέον η αντανάκλαση του εαυτού της. Οπότε μετά από αρκετά χρόνια συγκατοίκησης, γίνεται και ο πολυπόθητος γάμος.

Τι είναι άντρας;_16_

Τι απέγινε όμως ο εγγονός της Εγώ;

Εκείνος παρέμεινε στο σπίτι των παππούδων καθώς η μητέρα του,πρώτον,δεν τον ήθελε νέα στα πόδια της εφόσον εκείνος ήταν πια 15-16 χρονών,δεν χωρούσε μαζί της,και δεύτερον και σημαντικότερο,δεν θεωρούσε τον εαυτό της αρκετά ικανό για να τον διαβάζει στο λύκειο και να τον βοηθήσει στις πανελλαδικές να περάσει. Αυτό το ανέλαβε η πανίσχυρη δασκάλα Εγώ και όντως τον βοήθησε να περάσει στο πανεπιστήμιο και απαίτησε αμέσως μετά από τον ΑΝΤΡΑ της ζωής της,τον μεγάλο γιο της και θείου του μικρού, να του βρει δουλειά στην μεγάλη εταιρεία στην οποία εκείνος ήταν διευθυντής,πράγμα που τσακίστηκε και το πραγματοποίησε. Όταν θέλει κάτι η Εγώ,ο αρχηγός,δεν μπορεί να μην γίνει. Ο εγγονός όμως παρότι όμορφος,εμφανίσιμος, πετυχημένος στη δουλειά του,παρέμεινε το αγοράκι που είχε για μαμ τη γιαγιά του,και όχι όποια να'ναι γιαγιά,αλλά την Εγώ γιαγιά. Πλήρως υποταγμένος στην εξουσία της,αφήνεται να τον επιλέξουν,να τον γαμησουν και να τον πετάξουν αρκετές κοπέλες-αφεντρες. Γίνεται σαν τον μικρό θείο του,το αγοράκι,το τρίτο παιδί της Εγώ. Δεν βγαίνει,δεν έχει παρέες. Κάθεται όλες τις ελεύθερες ώρες του κλεισμένος μέσα στο δωμάτιο του,μπροστά στον υπολογιστή του,χωρίς παραλλαγή. Με πολύ ζόρι και πίεση από την εκάστοτε κοπέλα του,βγαίνει  μαζί της,δεν παίρνει καμμία πρωτοβουλία,ούτε καν για συγκατοίκηση πόσω μάλλον για γάμο. Δεν διανοείται ότι θα φύγει από το δωμάτιο του στο σπίτι της γιαγιάς όπου και μεγάλωσε. Καθυποταγμενος στη εξουσιαστική γοητεία της,παραδέχεται πάντα ότι εξαιτίας της και μόνο,κατάφερε να σπουδάσει και να βρει δουλειά και εγκαλει τη μητέρα του που δεν έθεσε και την ετεροθαλή αδελφή του υπό την επιτήρηση της γιαγιάς του και γι'αυτό εκείνη δεν κατάφερε να σπουδάσει. Η αγάπη της γιαγιάς του για τα λεφτα έχει περάσει και σε εκείνον. Εκτός από τη δουλειά του στην εταιρεία που του αποδίδει μεγάλο μισθό,δημιουργεί και διαδικτυακή επιχείρηση για να βγάλει και άλλα λεφτά. Ο,τι του έμαθε η γιαγιά του από 8μηνων:τι;θα χεζεσαι επάνω σου και θα πληρώνουμε για πάνες,τι άντρας είσαι;

Τον έκανε λοιπόν έναν παθητικό άντρα,που τον γαμανε οι γυναίκες, αλλά δεν γεννά και τίποτα!

Τι είναι άντρας;_15_

Τα παιδιά που δεν τα αγάπησε η μητέρα τους,δεν την ξεπερνούν ποτέ. Δεν απεξαρτωνται ποτέ από αυτή την τεράστια ανάγκη που έχουν για εκείνη. Πάντα θέλουν να επιστρέφουν σε αυτήν. Δεν απογαλακτιζονται ποτέ,έστω κι αν δεν τα θήλασε ούτε για μια ώρα. Πάντα βρίσκονται σε στέρηση από την ναρκωτική αγάπη της και κανένα υποκατάστατο αγάπης που λαμβάνουν από οποιοδήποτε άλλο άτομο,σύζυγο,εραστή,παιδί τους, δεν τους ικανοποιεί.

Η κόρη λοιπόν, επιστρέφει στη μαμά της και της πάει και της αποθέτει στην ποδιά της και δύο ακόμη πολύτιμα λάφυρα. Τον γιο και την κόρη της. Η Εγώ, ασυγκίνητη απέναντι στην κόρη της( κάποια στιγμή μάλιστα της λέει ότι μπορεί να της δώσει όσα λεφτά θέλει,αρκεί να μην τη ζαλίζει με τα ψυχολογικά της) ξεκινά και την διαπαιδαγώγηση της εγγονής,με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έκανε και με την κόρη. Ούτε εκείνη την πολυσυμπαθει. Είναι όμορφο κοριτσάκι και μοιάζει καταπληκτικά στον πατέρα του. Είναι όμως και κόρη της μητέρας της που αποπνέει πάντα αυτή την αντρικη ποιότητα°γιαυτο άλλωστε την ερωτεύτηκαν και τόσοι άντρες. Άντρας,ομοφυλοφιλικό ον. Η μικρούλα λοιπόν,αν και στρουμπουλη με καθαρά γυναικείο σώμα,με μεγάλη περιφέρεια λες και είναι έτοιμη από μικρή να τεκνοποιησει°σιναι καθαρόαιμο αρσενικό. Πλήρως εγωκεντρική και μανιακή για εξουσία πάνω σε,αφού είναι βιολογικά γυναίκα,άντρες και μόνο άντρες.

Η Εγώ λοιπόν,πάντα ερωτευμένη πρώτα με τον εαυτό της και κατόπιν,αλλά εξίσου,με τον ΑΝΤΡΑ της ζωής της το μεγάλο γιο, διαισθάνεται από νωρίς την ανταρσία που ετοιμάζει η μικρούλα για να της αρπάξει την εξουσία και προσπαθεί να την καθυποτάξει όσο είναι καιρός. Ενώ το κοριτσάκι έχει,ήδη από τόσο μικρό,τάση για πάχος δεν σταματάει να το ταιζει αλλά και πάντα να του υπενθυμίζει ότι παχυνε. Δημιουργώντας του κόμπλεξ κατωτερότητας,αμέσως αμέσως του ανακόπτει την αντρική του ισχύ. Του κάνει από νωρίς μάθημα,καθυποτασσοντας το στην εξουσία της ως δασκάλας,και σε κάθε τους έξοδο κοκορευεται ότι αυτή είναι η γιαγιά αυτής της πανέμορφης και πανέξυπνης μικρούλας. Πάντα υπάρχει εκείνη πρώτα και στο ίδιο επίπεδο με αυτήν ο ΑΝΤΡΑΣ._ Όλα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας της,ο Μαλθακός,τα δύο άλλα παιδιά τους και τα δύο εγγόνια,προσδιορίζονται πάντα σε σχέση με εκείνη. Το κοριτσάκι-αντρας που δεν ανέχεται φυσικά τηνεξουσια κανενός πάνω του,πόσω μάλλον της γιαγιάς της,ήδη από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού δηλώνει στην μητέρα του ότι δεν θέλει να βλέπει την γιαγιά της και πως προτιμάει όταν θέλει να βγει βράδυ η μαμά,να την αφήνει μόνη της στο σπίτι και να μην την πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς για να την φυλάξει. Τεράστια αυτοπεποίθηση,άντρας με τα όλα της. Από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου αρχίζει και η μικρούλα να εξασκεί το ίδιο άθλημα με την μητέρα της,την συλλογή υπηκόων. Μάνα και κόρη,παράλληλα,υποτάσσουν άντρες γαμωντας τους. Το απόλυτο δίδυμο εξουσίας. Η μεν μία με την μόνιμη κλαψομουνιαση που πιάνει πάντα,η δε μικρή με την αγέρωχη εξουσιαστική στρουμπουλη ομορφιά της.

Τι είναι άντρας;_14_

Η κόρη λοιπόν παντρεύεται με τον τελευταίο υπήκοο που απέκτησε,ο οποίος είναι τόσο ερωτευμένος μαζί της που αποκαλεί τον γιο της παιδί του και το εννοεί. Την παρακαλάει από την αρχή να κάνουν ένα παιδί,για να χαρίσουν στο <<παιδί>> τους ένα αδελφακι. Εκείνη είναι ανένδοτη. Δεν θέλει να γίνει δημιουργός. Εκείνη είναι άντρας. Ούτε που το σκέφτεται να γκαστρωθει,και μάλιστα με κάποιον τόσο κατώτερο της. Εκείνη με γονείς δασκάλους και αυτός με πατέρα ελαιοχρωματιστή. Εκείνη με τεράστιο σπίτι και οικονομική άνεση κι αυτός σε ένα νοικιασμένο διαμερισματακι της κακιάς ώρας. Στα εγωκεντρικά, αντρικά μάτια της,τους χωρίζουν γαλαξίες επιπέδων. Δεν πα να την λατρεύει και αυτήν και το παιδί της; Αυτή εκεί,ψυχρός άντρας. Με τα πολλά, λίγο αργότερα την πείθει και γεννά ένα κοριτσάκι. Πώς της ήρθε αυτή η έκλαμψη γυναίκας; Μα γιατί μπορούσε. Αυτός ο καημένος σερνόταν σαν γυναικούλα μπροστά της,εκλιπαρώντας την για λίγη αγάπη και για να φτιάξουν την δική τους οικογένεια που τόσο του έλειπε. Αλλά αυτή ήταν ο αρχηγός,ο άντρας στη σχέση τους. Συν ότι αυτή μπορούσε να δημιουργήσει ζωή. Να βγάλει από μέσα της ανθρώπινο ον. Είναι θεός. Οπότε γεννά το δεύτερο μωρό τους. Εκείνη μην αντέχοντας το μωρό,το πάει από ενός έτους στον παιδικό σταθμό,οπότε απαλλάσσεται πολύ νωρίς από αυτό. Μιμείται και σε αυτό την Εγώ μητέρα της,χωρίς ούτε καν να έχει την δικαιολογία ότι είναι δασκάλα και πρέπει να επιστρέψει στο σχολείο όπως εκείνη. Ψυχροτατος άντρας και πάλι. Τι να κάνει ένας άντρας με ένα μωρό; Οπότε αρχίζει πάλι ο αυτοοικτιρμος,δεν είναι ευχαριστημένη από τον γάμο της,δεν ταιριάζουν,αρχίζουν οι καυγάδες και φάουλ,μόλις το κοριτσάκι της γίνεται 4 χρονών,ανακοινώνει στον άντρα της ότι θέλει να χωρίσουν, παίρνει τα παιδιά της και επιστρέφει στην μητέρα της. Κάνει αυτό που ήθελε από την αρχή να κάνει. Να επιστρέψει στην μαμά της.

Τι είναι άντρας;_13_

Η κόρη,στο μεταξύ,όταν ο μικρούλης γιος της πηγαίνει στο Δημοτικό, γνωρίζει έναν νεαρό ,αμόρφωτο, ανεπαγγελτο, από διαλυμένη οικογένεια,αρκετά χρόνια μικρότερο της,ο οποίος την ερωτεύεται σφόδρα και της ζητάει να τον παντρευτεί, γνωρίζει και αγαπάει τον μικρούλη γιο της από την πρώτη στιγμή και θέλει να δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια αμέσως αν είναι δυνατόν. Παράξενο τρένο κι αυτός!Τι μπορεί να βρήκε σ' αυτή την αλλού ντ'αλλου, λοβοτομημενη, καταθλιπτική, αλλοπροσαλλη γκομενα, που παρατούσε το παιδάκι της στη μάνα της για να κάνει εκδρομές μ'αυτον, για να αλητεύει μαζί του,να μην την ενδιαφέρει τι θα φάει,αν θα φάει, πού θα κοιμηθεί, με ποιον θα κοιμηθεί,κτλ,κτλ...; Μα φυσικά βρήκε την μάνα του που τον εγκατέλειψε στον πατέρα του και έφυγε με τον γκόμενο μην κοιτάζοντας πίσω της. Το παιδί έχει σαν πρότυπο την μητέρα του, όποια κι αν είναι αυτή._

Εκεί λοιπόν που το νέο ζευγάρι βρίσκεται στα μέλια του,η Εγώ και ο Μαλθακός παίρνουν το εγγονάκι τους και πηγαίνουν μια εκδρομή κάπου στη Βόρεια Ελλάδα με ένα φιλικό ζευγάρι τους,με το αυτοκίνητο των φίλων. Τρακαρουν και τραυματίζεται σοβαρά η Εγώ και σπάει το χερι του ο μικρούλης. Τους μεταφέρουν σε κάποιο κοντινό νοσοκομείο και ειδοποιούν τα παιδιά τους. Το αγοράκι που στο μεταξύ είναι φαντάρος σε κάποιο ακριτικό νησί του Αιγαίου τσακίζεται να πάει να δει την δημιουργό του και κάθεται νύχτες ολόκληρες ξάγρυπνος δίπλα στο κρεββάτι του πόνου της. Η κόρη ούτε που θορυβειται και δεν θέλει ούτε να πάει να τους δει,τόσο διαταραγμένη είναι. Να ξέρεις ότι το παιδάκι σου χτύπησε και βρίσκεται σε ένα νοσοκομείο 800 χιλιόμετρα μακριά σου, και εσύ να μην λαχταρας να πας να το αγκαλιάσεις,να το καθησυχασεις, παρά να σκέφτεσαι μόνο τον νέο γκόμενο που βρήκες. Μετά από πολύ πίεση καταδεχεται να πάει καιρός πρώτο που ανακοινώνει στην χτυπημένη μάνα της, με το που τη βλέπει, είναι πως θέλει να παντρευτεί. Γίνεται ολοταχώς περισσότερο άντρας από την Εγώ,καθώς είναι μια κοπέλα χωρίς ιδιαίτερα σωματικά προσόντα,καθόλου θηλυπρεπής,πάντα ντυμένη με παντελόνια και αντρικές μπλούζες, χωρίς σπουδές,πάντα μουσγκλωμενη, αμίλητη,αλλά παρόλα αυτά απίστευτα εγωπαθης, εγωκεντρική,που ούτε το παιδί της δεν σκέφτεται,μην πω αδιαφορεί γιαυτο,και με το μόνο που ασχολείται είναι πως βρήκε ακόμη έναν κατώτερο της άντρα να γαμησει- εξουσιάσει. Κάνει συλλογή από υπηκόους,με τον δικό της ξεκούραστο τρόπο. Αυτά τα 10 περίπου χρόνια από τη γέννηση του παιδιού της,όλοι όσους γνώρισε, τη λυπούνται για το τι της έλαχε που έχει από 18 χρονών παιδί,που το έχει μόνη της,που δεν έχει δουλειά,που η μάνα της είναι ψυχρή και δεν έχουν καθόλου καλές σχέσεις,που δεν έχει στήριγμα,που,που,που... Όλα αυτά τα κλαψομουνικα,ο μόνιμος αυτοοικτιρμος,που πιάνει όμως,αν όχι στηνΕγω-μητερα της,σε όλους τους άλλους. Χωρίς να κάνει τίποτα,καμμία προσπάθεια,εκμεταλλεύεται ψυχολογικά τους πάντες. Συλλέγει γκόμενους που της ορκίζονται αιώνια λατρεία,πίστη,αγάπη,και αυτή απλά τους ξεπεταει κάθε φορά για τον επόμενο. Είναι μανιακή με την εξουσία,με την πρωτόγονη έννοια  αυτής. Γαμαει-εξουσιάζει τον ένα μετά τον άλλο και κάθε φορά εκείνοι την πληγώνουν,εκείνοι δεν την καταλαβαίνουν και ξανά προς τη δόξα τραβά. Άντρας εις το τετράγωνο! Καθαρή αντρική ισχύς!

Τι είναι άντρας;_12_

Οπότε αναλαμβάνει εκείνη το μωρό και η κόρη ξαναρχίζει το προσφιλές της σπορ,γκόμενοι,γαμησια, ο ένας χειρότερος από τον άλλο... Πάλι προσπαθεί να γίνει άντρας σαν τον ΑΝΤΡΑ- είδωλο της, αλλά η αυτοπεποίθηση της είναι τόσο χαμηλή που σαβουρογαμαει. Αν μια ή δύο φορές βρίσκει κάποιον που κάτι αξίζει,που δείχνει ότι την αγαπάει και δεν την έχει μόνο για να την γαμησει και μετά να την πετάξει, τον εγκαταλείπει. Αυτοτιμωρειται έτσι. Δεν θέλει να την αγαπήσει κάποιος που αξίζει αφού δεν μπορεί να την αγαπήσει αυτή που την έφτιαξε, η δημιουργός της.

Η Εγώ,από την άλλη, αρχίζει από νωρίς να καταστρέφει τον εγγονό γιο της.7-8 μηνών τον εκπαιδεύει να βγάλει την πάνα γιατί είναι πολύ ακριβές οι πάνες και δεν αξίζει να πληρώνει τόσο ακριβά κάτι που απλά το κατουρα και το χέζει ο μικρός! Πάντα τα λεφτά πρώτα! Το παιδάκι βέβαια όταν αρχίζει να μιλά τραυλίζει έντονα με αποτέλεσμα να μην πολυμιλαει έκτοτε, αλλά αυτό και πάλι δεν την πολυνοιαζει την Εγώ! Πάλι αναρωτιέται πώς βγήκε έτσι ο μικρός! Ούτε σκέφτεται μήπως φταίει η ίδια και η ψυχολογική πίεση που του άσκησε σε τόσο τρυφερή ηλικία. Του δημιούργησε ενοχές,του γκρέμισε την αυτοεκτίμηση του σε μια ηλικία που έπρεπε να του την χτίζει, η μητέρα του και όχι εκείνη,αλλά τελοσπαντων. Είπαμε, η κορη είναι άχρηστη,ανίκανη. Η Εγώ ξέρει πάντα καλύτερα. Τι άντρας είσαι εσύ, να κατουριεσαι και να χεζεσαι πάνω σου; Χαλάμε τόσα λεφτά εξαιτίας σου! Όχι άντρας δεν γίνεται έτσι το παιδάκι,όχι σπάγκος θα γίνει ,αλλά,αλλά...!

Όσο μεγαλώνει το παιδάκι, του αρχίζουν μουσική στο σπίτι, ιδιαίτερα πιάνο! Άλλη πικρή ιστορία! Όταν ήταν μικρή η κόρη,ζήτησε από την μητέρα της να μάθει κιθάρα, αλλά η Εγώ ,πάντα πονηρά και ηλίθια σκεπτόμενη,σου λέει αν μάθει κιθάρα θα την παίρνει και θα βγαίνει με την παρέα της άνετα και ωραία,ενώ αυτή ήθελε να την υποτάξει μέσα στο σπίτι όπως υπέταξε όλους τους υπόλοιπους πλην του ΑΝΤΡΑ. Οπότε της αντιπροτείνει μαθήματα πιάνου τα οποία η κόρη αρνείται κυρίως για να αντιδράσει στην αυταρχικότητα εκείνης την οποία η ίδια λατρεύει αλλά που δεν της το ανταποδίδει. Οπότε η Εγώ αποφασίζει να προσφέρει στον εγγονό αυτό που δεν δέχτηκε η αχάριστη κόρη της,μαθήματα πιάνου. Πάντα φιλάργυρο,σιγά μην του αγοράσει πιάνο ° ένα αρμόνιο της πλάκας και όλα μια χαρά. Πώς τον προσγειώνει στην πεζή και χωρίς ίχνος λυρισμού, στεγνή φιλοσοφία της; Λέει στον μικρούλη πως αν κάνει πρόβα για το μάθημα πιάνου, κάποιο χρονικό διάστημα κάθε μέρα θα του δίνει τόσες δραχμές κάθε φορά. Τον μικρούλη και χαριτωμένο εγγονό της,τον κάνει πουτανα χωρίς να το σκεφτεί. Και όταν ο μικρούλης παίζει παραπάνω ώρα από αυτή που του είχε καθορίσει εκείνη,φροντίζει να του υπενθυμίσει ποιος είναι ο αρχηγός! Εκείνη και μόνο εκείνη! Του λέει το αμιμητο:<<Α,εσύ δεν συμφερεις!>>. Όχι που θα μου κουνηθείς εσύ, σε μένα τον άντρα με άλφα κεφαλαίο, που θα τολμήσεις να πάρεις πρωτοβουλία και να μου ανεβάσεις την ταρίφα. Εγώ είμαι ο νταβατζης και εσύ η πουτανα μου! Τελεία και παύλα! Και ο μικρούλης σιγά σιγά μεγαλώνει. Πάντα τραυλίζει και αυτό επιδεινώνεται στις στιγμές που αγχώνεται, που πιέζεται, που του ζητείται να κάνει ή να πει κάτι που εκείνος θεωρεί ότι είναι πάνω από τις δυνάμεις του. Όπως όταν ήταν μωράκι και του ζητούσε η καλή του η γιαγιά να μην κατουριεται επάνω του και να μην χεζεται επάνω του, για να κάνει εκείνη οικονομία!

Τι είναι άντρας;_11_

Η Εγώ είναι άντρας! Δεν χρειάζεται τσουτσουνι! Γαμαει- εξουσιάζει τους πάντες! Είναι παντού ο αρχηγός! Δεν την ενδιαφέρει που τα δύο μικρότερα παιδάκια της ξυπνούν μόνα τους το πρωί, καθώς εκείνη έχει φύγει από ώρα. Τους έχει αφήσει εντολή να φάνε εκείνο το άθλιο κουακερ που είναι σαν να τρως χώμα με παγωμένο γάλα. Η κόρη που έχει ειδωλοποιησει τον μεγάλο αδελφό, τον ΑΝΤΡΑ, και το παίζει αγόρι, φυσικά ούτε που ακουμπάει ούτε το κουακερ ούτε και το γάλα. Χέστηκε η Εγώ! Το αγοράκι, τόσο υποταγμένο στην εξουσία αυτού του άντρα- μητέρας του, το τρώει όλο και τακτοποιεί και τα σκεύη που χρεισημοποιησαν. Ούτε που την νοιάζει την Εγώ! Το μεσημέρι πού γυρίζουν από το σχολείο, τους έχει αφήσει έτοιμο το φαγητό και έχει δώσει εντολή στο αγοράκι να το ζεστάνει. Ένα παιδάκι 5,6,7 χρονών, να ζεστάνει το φαγητό για τον Μαλθακό,για τον ΑΝΤΡΑ, για την κόρη και για τον εαυτό του. Το κάνει ευλαβικά! Μια φορά που το καημένο ξεχνάει να το ζεστάνει, το τρώνε κρύο, και ο Μαλθακός ούτε καν μπαίνει στον κόπο να το ζεστάνει εκείνος, παρά το βράδυ κάνει παράπονα στην Εγώ γιατί έφαγαν κρύο φαγητό και γιατί το αγοράκι δεν το ζέστανε. Το έχουν σαν υπηρέτρια! Χέστηκε η Εγώ! Η δουλειά της γίνεται! Εκείνη βγάζει λεφτά! Έχει εξουσία! Άντρας εις το τετράγωνο! Είναι τόσο δυσλειτουργική η οικογένεια,που αργότερα όταν τα δύο μικρότερα παιδιά πάνε στο Γυμνάσιο και η κόρη αρχίζει να γαμιεται και να γκαστρωνεται, η ρουτίνα δεν αλλάζει ούτε σε μια τελεία. Ο Μαλθακός επιστρέφει στο σπίτι και αφού φάει, κάθεται σε μια πολυθρόνα στο σαλόνι και διαβάζει μανιωδώς, βλέπει τηλεόραση μανιωδώς,ακούει μουσική. Ο ΑΝΤΡΑΣ έχει πια τη ζωή του, είναι μονίμως εκτός σπιτιού με παρέες και διασκέδαση. Το αγοράκι, κλεισμένο στο δωμάτιο του με τον υπολογιστή που το διαπαιδαγώγηση στρεβλά και αφύσικα. Δεν παίρνει κανείς τους χαμπάρι ότι η κόρη μπαζει στο σπίτι τον εκάστοτε γκόμενο, γαμιεται, γκαστρωνεται, ότι να ναι! Μόλις γκαστρωθει, το λέει στην Εγώ και εκείνη ψυχροτατα την πηγαίνει για έκτρωση! Απλά πράγματα! Δεν ασχολείται κανείς από τους υπόλοιπους με τις απόπειρες αυτοκτονίας της κόρης. Η Εγώ της δένει τους καρπούς με γάζες για να σταματήσει την αιμορραγία ή της δίνει καρβουνακια από το φαρμακείο να καταπιεί για να απορροφήσουν το δηλητήριο από τα κουτιά χάπια που πήρε. Ψυχροτατα αποσιωπει όλες τις εκκωφαντικές προσπάθειες της κόρης να την ακούσει η μάνα της, να την αγαπήσει έστω και λίγο. Πάντα αναρωτιέται πώς της βγήκε έτσι αυτό το κορίτσι. Όταν η κόρη γεννά στα 18 της το αγόρι της η Εγώ παίρνει σύνταξη. Έχει ικανοποιήσει πια την ανάγκη της για εξουσία, 30 χρόνια δασκάλα° έχει χτίσει το τεράστιο σπίτι στο σουπερντουπερ προάστιο με την Αθήνα και τον Πειραιά πιάτο κάτω από το μπαλκόνι της και αυτή η ηλίθια η κόρη της, της δώρισε και ένα έτοιμο μωρό που δεν χρειάστηκε να την γαμησουν την ίδια την Εγώ για να το αποκτήσει και που θα το μεγαλώσει η ίδια γιατί αυτή η βλαμμένη η κόρη της δεν είναι ικανή να το κάνει. Το πρώτο καλοκαίρι μετά τη γέννα και ενώ το μωρό αγόρι είναι 5-6 μηνών, την παρατούν οι γονείς της μόνη με το μωρό και πηγαίνουν διακοπές σε κάποιο νησί. Εκείνη είναι τόσο αναισθητοποιημενη, τόσο χωρίς φύλο- αφού δεν θέλει να είναι γυναίκα παρά άντρας σαν το μεγάλο αδελφό της αλλά δεν είναι και άντρας αφού εκείνη την περίοδο δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να γαμησει κανέναν γκόμενο ακομη- που κάνει την εξής αλλοπροσαλλη κίνηση. Βγάζει ένα στρώμα από κάποιο από τα δωμάτια, το τοποθετεί στη μέση του τεράστιου σαλονιού τους και κάθεται όλη μέρα εκεί με το μωρό. Απλά αυτό! Δεν το θηλάζει, καθώς φρόντισε γι'αυτό η καλή της μητερουλα Εγώ, και απλά κάθεται εκεί μαζί του. Κάποια φίλη της, της πηγαίνει λίγο φαγητό και κουτιά με γάλα σε σκόνη για να ταισει το νεογέννητο και να μην πεθάνουν και οι δύο από την πείνα. Η κόρη απλά κάθεται εκεί, ακινητοποιημένη, αποχαυνωμενη, λοβοτομημενη. Επιστρέφοντας από τις διακοπές τους οι γονείς,πάλι η Εγώ την βρίζει, την υποτιμά, την κακομεταχειρίζεται. Τί κατάσταση είναι αυτή και πώς της βγήκε έτσι αυτό το κορίτσι ανίκανο, ηλίθιο και,και....

Τι είναι άντρας;_10_

Και έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά, με γιαγιάδες και νταντάδες και κάπου στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού,για τα δύο μικρά,και του Γυμνασίου για τον ΑΝΤΡΑ έρχονται στην Αθήνα. Οπότε η Εγώ παίρνει μαζί της την μητέρα της για να φροντίζει τα παιδιά. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η γιαγιά παθαίνει εγκεφαλικό και η Εγώ, για ακόμη μια φορά ψυχροτατος άντρας, την στέλνει πακετακι, κατάκοιτη ξεκατακοιτη, πίσω στην μικρή επαρχιακή πόλη της Βορείου Ελλάδος, στην άλλη κόρη της τη μοδίστρα , να την γιατροπορεψει. Για ακόμη μια φορά ψυχροτατος άντρας, δεν θέλει να χρωστάει σε κανέναν. Θέλει να βγαίνει πάντα από πάνω. Οπότε γράφει το πατρικό τους χαμόσπιτο στην αδελφή της, νομίζοντας έτσι ότι την εξαγοράζει για να φροντίσει την άρρωστη και κατάκοιτη γριά μητέρα τους. Πάντα τα λεφτά, το απόλυτο όργανο εξουσίας που όμως μόνο σε άντρες πιάνει. Η καημένη η αδελφή της ούτε που παίρνει χαμπάρι τίποτα από όλα αυτά. Φροντίζει με αγάπη τη γριά μητέρα της και αδιαφορεί για την <<τρομερή >> κληρονομιά που της έτυχε. Εκείνη είναι μια γυναίκα με τα όλα της, που ζει τον απόλυτο έρωτα με τον άντρα της. Χέστηκε για λεφτά, κληρονομιές, υποκρισία. Πάντα αγαπάει την αδελφή της ανυποκριτα,αθώα, είναι τόσο γεμάτη από ευτυχία που αναγκαστικά είναι καλή με όλους και με όλα.

Η Εγώ, εντωμεταξυ, ερχόμενη στην Αθήνα, διορίζεται σε ένα υποβαθμισμένο δυτικό προάστιο, ενώ ο Μαλθακός διορίζεται δάσκαλος και κατόπιν γίνεται διευθυντής σε ένα χαικλασσατο βορειοανατολικό προάστιο της Αθήνας. Εφόσον η όλη ματακινηση της οικογένειας από την ήσυχη βορειοελλαδιτικη επαρχιακή πόλη στην Αθήνα, έγινε για να έχει τις καλύτερες δυνατές ευκαιρίες ο ΑΝΤΡΑΣ, αποφασίζει η Εγώ ότι εκείνος θα πάει Γυμνάσιο στο πλούσιο προάστιο και τα δύο μικρά στο εκεί Δημοτικό όπου και διορίστηκε ο Μαλθακός και όπου βρίσκουν σπίτι. Πάντα στο μυαλό της έχει τον έρωτα της ζωής της, τον ΑΝΤΡΑ. Εκείνη παραμένει για κάποια χρόνια στο φτωχικό προάστιο ως δασκάλα, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται, να φεύγει αξημερωτα από το σπίτι το πρωί καθώς αλλάζει 3 λεωφορεία μέχρι τον προορισμό της και να επιστρέφει αρκετά αργότερα από τους υπόλοιπους το απόγευμα. Και επανερχόμενος στο σπίτι, πέρα από τις δουλειές και τα μαγειρέματα ξαναβγαίνει το απόγευμα για να κάνει ιδιαίτερα, για να μαζέψει κι άλλα λεφτά,εκτός από τον μισθό της και του Μαλθακου, γιατί εντωμεταξυ αποφασίζει να χτίσουν και σπίτι στο πλούσιο προάστιο. Τεράστια αυτοπεποίθηση, τεράστιο θάρρος, απόλυτη λογική, στυγνή οικονομία και στόχος. Αυτός είναι άντρας!

Τι είναι άντρας;_9_

Ένα μωρό που ξεκινάει τη ζωή του θηλάζοντας, ερχόμενο δηλ. σε τόσο στενή επαφή με τη δημιουργό του, καταλαβαίνει επιτόπου και τι σημαίνει σεξ. Αλληλοενσωματωση με κάποιο άλλο ανθρώπινο ον που δεν το αγαπάς απλά αλλά είναι εσύ και εκείνη τη στιγμή γίνεστε πραγματικά ένα ανθρώπινο ον. Δεν είναι ανάγκη να πίνει γάλα, απλά και μόνο που σου πιπιλαει για ώρα μετά τη θηλή, συνεχίζει να είναι ένα μαζί σου. Ξεπερνάει το ένστικτο αυτοσυντήρησης, το φαι, που το κάνει έτσι κι αλλιώς μόνο του, και αρχίζει να καταλαβαίνει ότι υπάρχει και κάποιο άλλο πρόσωπο που του δίνει απόλαυση η επαφή μαζί του.

Και τι σημαίνει απόλαυση; Είναι στο μυαλό ή στο σώμα; Εφόσον αφού τελειώσει με τον θηλασμό, συνεχίζει να πιπιλαει τη θηλή, συνεχίζει λοιπόν την πεολειχία, απόλαυση είναι αυτό το δέσιμο με αυτό το ον που σου προσφέρει ασφάλεια, ηρεμία, ζεστασιά. Άρα δεν συνδέει τη θηλη- πέος με την εξουσία του άντρα, αφού η μητέρα που του προσφέρει το στήθος της δεν μπορεί ποτέ να το εξουσιάσει, να του επιβληθεί. Το δημιούργησε και το σμιλευει, αν είναι τυχερή, μέχρι να κλείσει για πάντα τα μάτια της. Το μωρό που το θηλάζει η μάνα του και το φροντίζει για 2-3 χρόνια ακόμη- εκείνη και μόνο εκείνη- δεν γνωρίζει την ύπαρξη εξουσίας από τόσο νωρίς, δεν γνωρίζει λοιπόν τι είναι άντρας. Αν είναι αγόρι, δεν θα γίνει άντρας- γαμιας- εξουσιαστής. Θα θυμάται για πάντα αυτό το δέσιμο, αυτή την συνουσία, και θα προσπαθεί πάντα να χρησιμοποιεί το τσουτσουνι του για να παράξει αγάπη, ασφάλεια, ηρεμία, ζεστασιά, που θα προσφέρει στο άλλο του μισο° που θα το βρει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το βρει.

Στο αγοράκι λοιπόν δίνει το γάλα- σκόνη με το μπιμπερο μια γιαγιά. Τι σημαίνει όμως αυτό για το μωρό; Εφόσον ο θηλασμός είναι η πρώτη ερωτική πράξη στην οποία συμμετέχει ο άνθρωπος,τι είναι το μπιμπερο, τι είναι η πιπίλα; Στα περισσότερα μωρά, με το που κλαίνε τους χώνουν από μια πιπίλα στο στόμα και πιπιλωντας ηρεμούν και αποκοιμιουνται. Ακριβώς όπως μετά τη συνουσία, το ζευγάρι απολαμβάνει αποκοιμιεται αγκαλιά. Το μπιμπερο λοιπόν και η πιπίλα είναι ο δονητης που του χώνεις στο στόμα και αφού ικανοποιηθεί,έρθει σε οργασμό, αποκοιμιεται γαλήνια. Έτσι και το αγοράκι μας, ικανοποιείται με το μπουκάλι που του χώνει στο στόμα μία γριά,που το κρατάει αγκαλιά και μυρίζει τη μυρωδιά μιας άλλης γυναίκας και όχι της δημιουργού του που το εγκατέλειψε. Η πλάκα είναι ότι η Εγώ που όταν το αγοράκι ήταν 40 ημερών, εκείνη επέστρεψε στο σχολείο και το άφησε στη γιαγιά να το φροντίζει,έχει πολύ γάλα το οποίο τρέχει ποτάμια από το στήθος της και της λερώνει τα ρούχα ενόσω κάνει μάθημα,αλλά εκείνη τίποτα. Πρέπει να πάει στη δουλειά. Το μωρό δεν θα πάθει τίποτα. Μια χαρά είναι με τη γιαγιά. Η Εγώ, για πάντα άντρας, αρνείται να γίνει τροφός, γυναίκα, πρέπει να βγάλει λεφτά, να είναι δασκαλα- αρχηγός της τάξης.

Τι είναι άντρας;_8_

Στο μεταξύ ο ΑΝΤΡΑΣ έχει περάσει από τους πρώτους στο Πολυτεχνείο, το έχει τελειώσει, κάνει και μεταπτυχιακό στην Αγγλία και επανερχόμενος στην Ελλάδα βρίσκει κατευθείαν δουλειά και από πολύ νωρίς γίνεται διευθυντής στην μεγάλη εταιρεία που δουλεύει. Ο τέλειος άντρας: φιλόδοξος, εγωκεντρικός, σούπερ κοινωνικός, ομιλητικός, χαρούμενος. Σαν να μην μένει στο ίδιο σπίτι με την αδελφή του. Ούτε που παίρνει χαμπάρι όλα αυτά που γίνονται. Άλλωστε δεν βλέπει πέρα από το τεράστιο παραφουσκωμενο εγώ του, που το παραφουσκωσε με την πελώρια λατρεία της η Εγώ μητέρα του. Όταν ξαφνικά εμφανίζεται το μωρό στο σπίτι, το αγαπάει, το κανακευει, όπως θα έκανε ο κάθε άνετος, ακομπλεξαριστος θείος. Το τρίτο παιδί της οικογένειας, το αγοράκι, όπως θα το αποκαλούμε στο εξής, είναι μια πικραμένη ιστορία. Γεννιέται 11 μήνες μετά την αδελφή του, 6 χρόνια μετά από τον ΑΝΤΡΑ. Γεννιέται στα μέσα Ιουλίου, οπότε επειδή η Εγώ πρέπει να επιστρέψει στο σχολείο στις αρχές του Σεπτέμβρη, ανακοινώνει την παραμονή της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς, στην μητέρα της και στην πεθερά της, ότι θα τους δώσει στη μία την κόρη και στην άλλη το νεογέννητο αγοράκι να τα προσέχουν η κάθε μία στο σπίτι της μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς. Τον ΑΝΤΡΑ τον είχε μαζί της στο Δημοτικό οπότε ξεννοιαζει και από το βάρος των άλλων δύο μικρών. Τι σωστή μητέρα! Οπότε το αγοράκι ξεκινάει τη ζωή του, αποκομμένο από τη μητέρα του, με μια γιαγιά για μαμά. Η μητέρα του πάει πού και πού και τον βλέπει. Το αγοράκι μεγαλώνει. Γίνεται πολύ έξυπνο. Καλό στα μαθήματα και κλεισμένο στο δωμάτιο του από όπου δεν ενοχλεί κανέναν. Από τη στιγμή δε που του παίρνουν υπολογιστή είναι σαν να μην υπάρχει πλέον στο σπίτι. Βγαίνει μόνο για να πάει στο σχολείο. Καθώς κανένα από τα δύο δευτερα παιδιά, την κόρη και το αγοράκι, δεν θήλασαν, ειχαν μια στρεβλή έναρξη της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης τους. Το αγοράκι, που ακόμη και το μπιμπερο με το ξένο γάλα σε σκόνη του το έδινε από την αρχή μια γιαγιά, αποκτά την ιδιοσυγκρασία γιαγιάς. Όσο μεγαλώνει και ενώ όλα τα άλλα παιδάκια βγαίνουν στο δρόμο για να παίξουν, εκείνο φοβισμένο δεν συμμετέχει, δεν κατεβαίνει καν από το πεζοδρόμιο στο δρόμο για να παίξει μαζί τους γιατί φοβάται ότι θα το χτυπήσει αυτοκίνητο. Όταν η μητέρα του τον ρωτάει γιατί δεν παίζει έστω από το πεζοδρόμιο, της λέει πως και εκεί θα μπορούσε να ανέβει αυτοκίνητο και να τον χτυπήσει. Είναι τόσο συνεσταλμένο και υποτονικό που μόνο μια γιαγιά με κινητικά προβλήματα, με εγκεφαλικό, μπορεί να θυμίζει. Με το που μπαίνει στη ζωή του και ο υπολογιστής, στην τρυφερή ηλικία των 10-12 χρονών και πίσω από την κλειστή πόρτα του δωματίου του, αναλαμβάνει το πορνό και οι πορνοστάρ να το μυήσουν στην βρώμικη και διαστρεβλωμένη σεξουαλική ζωή. Πίσω από την κλειστή πόρτα του δωματίου του, αυνανίζεται και εκσπερματωνει καθηλωμένο στην ωραία μαύρη ανατομική πολυθρόνα που του αγοράζουν οι γονείς του. Είναι το καλύτερο παιδί. Δεν βγαίνει ποτέ, δεν χαλάει λεφτά, δεν έχει γκομενιλικια και τις υπόλοιπες ντροπες της αδελφής του. Τον ξεχνούν λοιπόν μέσα στο δωμάτιο του και εκείνος γίνεται όλο και πιο εσωστρεφής, αμίλητος, αποξενωμένος, με εικονική σεξουαλική ζωή, ακριβώς όπως ένας γέρος, ετοιμοθάνατος με την τηλεόραση αναμμένη μπροστά του. 

Τι είναι άντρας;_7_

Κάποιες από αυτές τις φορές μένει έγκυος και φυσικά πηγαίνει στη μητέρα της και της το λέει. Εκείνη ψυχροτατα την πηγαίνει και κάνει έκτρωση, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Πάντα αναρωτιέται πώς της βγήκε έτσι αυτό το κορίτσι. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι εκείνη ευθύνεται και μόνο εκείνη. Η κόρη αρχίζει να κάνει απόπειρες αυτοκτονίας. Ποτέ κόβει τις φλέβες της, ποτέ παίρνει χάπια. Η μητέρα ατάραχη, της δένει τους καρπούς ή πάει στο φαρμακείο και παίρνει καρβουνακια για να τα καταπιεί η κόρη και να απορροφήσουν  την δολοφονική ουσία της υπερβολικής ποσότητας χαπιών. Το μόνο που της λέει είναι τί κατάσταση είναι αυτή που θα την κάνει ρεζίλι στη γειτονιά με τις βλακείες της. Υπόδειγμα μητέρας!

Και ενώ η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο η μητέρα Εγώ συνεχίζει το πρωί στο σχολείο δασκάλα και τα απογεύματα πάει και κάνει και ιδιαίτερα για να βγάλει περισσότερα λεφτά. Ένας άντρας και το όργανο εξουσίας του, τα λεφτά.

Όταν πλησιάζει στην 3η Λυκείου, η κόρη ξαναμενει έγκυος και η Εγώ αυτή τη φορά αποφασίζει ότι η κόρη της πρέπει να κρατήσει το παιδί το οποίο και γεννιέται την ημέρα των γενεθλίων της γιαγιάς του. Είναι αγόρι. Η κόρη μ' αυτό τον τρόπο έγινε δημιουργός και ξεκινά να θηλάζει το δημιουργημα της. Η παιδίατρος που βλέπει το μωρό 40 ημερών αποφαίνεται πως η 18χρονη δεν πρέπει να συνεχίσει το θηλασμό γιατί είναι πολύ μικρή και θα χαραμιστει και διάφορες τέτοιες βλακείες. Σε συνενόηση με την Εγώ λοιπόν, σταματάνε τον μητρικό θηλασμό και ξεκινούν το ξένο γάλα στο μωρό. Υπήρχε περίπτωση να δεχτεί η Εγώ, αυτό το ηλίθιο η κόρη της να την ξεπεράσει;

Δίνει πανελλήνιες αλλά φυσικά δεν γράφει τίποτα και η Εγώ της προτείνει να κρατήσει εκείνη το μωρό, να πιάσει και δεύτερη δουλειά και να φύγει η κόρη για την Αγγλία όπου και να σπουδάσει οτιδήποτε θέλει. Αρκεί να φύγει από κοντά της. Δεν μπορεί ούτε να βλέπει το αποτυχημένο πλάσμα που γέννησε. Υπάρχει και μια παροιμία που λέει: Με τα λεφτά μου, γαμω και την κυρά μου. Εδώ τώρα με την Εγώ είναι: Με τα λεφτά μου γαμω- εξουσιάζω και την κόρη μου. Θέλει λοιπόν από τη μία να μην την έχει στα πόδια της και να την κάνει ρεζίλι με τις βλακείες της και από την άλλη να της πάρει και το παιδί και να γίνει εκείνη Θεός για τέταρτη φορά. Η Εγώ είναι ο πιο εγωκεντρικός άντρας που γεννήθηκε ποτέ. Η διαταραγμένη κόρη δεν θέλει να φύγει για την Αγγλία και να αφήσει το μωρό της. Κυρίως δεν θέλει να απομακρυνθεί από την μητέρα της. Προσπαθεί πάντα, με τον δικό της στρεβλό τρόπο, να την κάνει να την αγαπήσει. Αυτό είναι αδύνατον. Η Εγώ,αυτός ο άντρας με άλφα κεφαλαίο, ερωτευμένη πρώτα με τον εαυτό της και μετά και εξίσου ολοκληρωτικά με τον ΑΝΤΡΑ που γέννησε πρώτο.

Τι είναι άντρας;_6_

Η πραγματική μητέρα δημιουργός δεν αγαπάει κανένα από τα παιδιά της, παρά τα σμιλευει όσο μπορεί καλύτερα από τη στιγμή που τα γεννάει και μέχρι το θάνατο της.Η Εγώ όμως, σαν άντρας ερωτευμένος πρώτα με τον εαυτό της και κατόπιν με τον ΑΝΤΡΑ που γέννησε, λατρεύει μόνον εκείνον και χρησιμοποιεί τα άλλα δύο παιδιά της σαν εργαλεία για την καλοπέραση της. Την μεν κόρη για να κοιμάται μαζί της κάθε φορά που ο Μαλθακός είχε ερωτικές διαθέσεις και έτσι να τον σταματάει κάθε φορά που ετοιμαζόταν να την γαμησει. Άλλωστε η Εγώ είχε πραγματοποιήσει τον στόχο της, έκανε 3 παιδιά. Δεν χρειαζόταν να την γαμαει-εξουσιάζει χωρίς λόγο. Τον δε γιο που γέννησε τελευταίο, για να τακτοποιεί το δωμάτιο στο οποίο κοιμόταν με την αδελφή του και αργότερα για να πηγαίνει τον Μαλθακό και την Εγώ στο σούπερ μάρκετ. Ο ΑΝΤΡΑΣ που με την διαίσθηση κυρίως αποδέχεται την λατρεία της Εγώ, μεγαλώνει και συγχρόνως μεγαλώνει ή μάλλον γιγαντώνεται η αυτοπεποίθηση του, ο εγωκεντρισμός του, η άνεση του. Τελειώνει το δημοτικό στην μικρή επαρχιακή πόλη της Βορείου Ελλάδος ως άριστος μαθητής αλλά και πολύ άτακτος, με πολλές παρέες, με πολλούς φίλους. Είναι το ιδανικό αγόρι, το λατρεμένο μοναχοπαίδι της μαμάς του. Τότε εκείνη σκέφτεται ότι αυτό το παιδί με τις άπειρες δυνατότητες δεν μπορεί να παραμείνει και να θαφτεί στην επαρχία. Ζητάει μετάθεση για την ίδια και τον  Μαλθακό στην Αθήνα, στην οποία και μετακομίζουν για να πάει Γυμνάσιο ο μονάκριβος ΑΝΤΡΑΣ της και Δημοτικό τα άλλα δύο σκατα που έβγαλε από την κοιλιά της. Ο ΑΝΤΡΑΣ μεγαλώνει και γίνεται όλο και πιο άντρας. Η κόρη όμως που από τη μέρα που γεννήθηκε 5 χρόνια μετά από εκείνον, βιώνει τη λατρεία  της μητέρας της για τον αδελφό της, αρχίζει να αποκτά στρεβλή προσωπικότητα. Μέσα στο αθώο παιδικό μυαλό της θεωρεί ότι αν γίνει αγόρι θα γίνει αποδέκτης και εκείνη λίγης από την τεράστια αγάπη που απολαμβάνει ο μεγάλος αδελφός της. Έτσι από μωρό σχεδόν δεν δέχεται να φορέσει οτιδήποτε κοριτσίστικο, φουστανακια,κορδελακια,δαντελιτσες, τίποτα. Αγοριστικα παντελόνια, αγοριστικα φέρσιμο, όλα σαν το ίνδαλμα της. Ενώ όμως εκείνος είναι άριστος μαθητής, λόγω της τεράστιας αυτοπεποίθησης του και της προσοχής της δασκάλας μητέρας τους, εκείνη γίνεται το ακριβώς αντίθετο. Κακή μαθήτρια, κλεισμένη στον εαυτό της. Ζητάει στα μουγγα λίγη αποδοχή αν όχι αγάπη από τη δημιουργό της. Εκείνη τίποτα. Δεν έχει χώρο στην ψυχρή αντρική καρδιά της για κανέναν άλλο πέρα από τον ΑΝΤΡΑ της, πόσω μάλλον για ένα κορίτσι, μια γυναίκα. Ούτε καν προσέχει ότι αυτή υπάρχει. Προς τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού, παίρνει την κόρη ο Μαλθακός ως δάσκαλος στην τάξη της. Η Εγώ που φυσικά θεωρεί πως είναι η καλύτερη δασκάλα στο σύμπαν, αποφασίζει να διαβάζει εκείνη την κόρη που έχει δάσκαλο τον Μαλθακό, ο οποίος παρεμπιπτόντως από πολύ νωρίς προβιβάζεται σε διευθυντή του του σχολείου στο οποίο υπηρετεί. Η κόρη λοιπόν, μπροστά σε αυτή την ανέλπιστη ευκαιρία να ασχοληθεί η δημιουργός της μαζί της, αντιδρά στρεβλά. Είναι σαν να μην ακούει λέξη από το φροντιστήριο που της κάνει η μητέρα της. Της λέει ότι έτσι μας τα είπε ο κύριος και απλά σκύβει το κεφάλι απωθώντας την μητέρα της, κλείνοντας την έξω. Η Εγώ δεν πολυχολοσκαει. Απλά λέει πόσο χαζή κι βλαμμένη της βγήκε η κόρη και ξεννοιαζει ότι έκανε το καθήκον της ως μητέρα. Οπότε η κόρη πάει από το κακό στο χειρότερο. Αρχίζει από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου να γαμιεται με μεγαλύτερους της νεαρούς. Στο καημένο το μυαλουδακι της το σεξ είναι κάτι το απεχθές. Της δίδαξε η Εγώ ότι είναι ένα είδος τιμωρίας από την οποία καλούνταν να την σώσει η κόρη. Έτσι κι εκείνη μέσα στη σύγχυση που ζούσε, μην καταλαβαίνοντας γιατί δεν την αγαπάει η μαμά της και προσπαθώντας φερόμενη σαν αγόρι να την κάνει να την αγαπήσει, από την μία τιμωρεί τον εαυτό της γιαυτη την έλλειψη θελκτικοτητας και από την άλλη φέρεται σαν αγόρι γαμωντας διαφόρους σαν γνήσιος επιβήτορας.

Τι είναι άντρας;_5_

Πώς μεγαλώνει τα 3 παιδιά της η Εγώ;

Καταρχήν,θεωρεί μέσα στο μυαλό της ότι έκανε μονο1 παιδί, ΤΟΝ ΓΙΟ και δύο σκατα αργότερα. Εκείνον θέλει να τον κάνει τον καλύτερο. Τον καλύτερο μαθητή στο σχολείο, το καλύτερο παιδί στη γειτονιά. Καθώς είναι πολύ ζωηρός, όπως όλα τα αγόρια άλλωστε, έιναι δύσκολο το έργο της. Παρόλα αυτά, εκείνος, διαισθανόμενος τη λατρεία της γιαυτον και μόνο γιαυτον, αποκτά τόση αυτοπεποίθηση, τόσο εγωκεντρισμό που μόνο Ο ΑΝΤΡΑΣ μπορεί να έχει. Γίνεται όντως ο καλύτερος. Άριστος μαθητής, πολύ κοινωνικός, με παρέες, με εκδρομές, μπορεί να σταθεί σε οποιαδήποτε παρέα, να πιάσει κουβέντα με όλους, χαρούμενος, άνετος, αλλά πολύ εγωκεντρικός. Ο τέλειος ΑΝΤΡΑΣ. Επειδή από μωρό έχει όλη τη ζωηραδα που του δίνουν οι αντρικές ορμόνες του, περπατάει πολύ νωρίς και μέσα στην τρέλα των λίγων μηνών ζωής του, τραβάει μια κατσαρόλα με βραστό νερό και τη ρίχνει στο υπογάστριο του, πάνω στο τσουτσουνι του. Η Εγώ , έντρομη για τον ανδρισμό του πολυαγαπημένου της, τον τρέχει στο γιατρό,ο οποίος, εν έτει 1961, την καθησυχάζει, του βάζει μια ειδική κρέμα, τον μπανταρει με επιδεσμους και απλά της λέει πως θα πάνε όλα καλά αρκεί να μην βρεχτει για μια εβδομάδα η περιοχή του εγκαύματος. Οπότε εκείνη τον ξυπνάει κάθε μία ώρα όλο το βράδυ, για να τον βάλει να κατουρήσει και έτσι τον εκπαιδεύει ,πριν καν κλείσει τον χρόνο, να μην κατουριεται το βράδυ. Όντως το έγκαυμα επουλώνεται. Όμως Ο ΑΝΤΡΑΣ από ενός χρόνου γνωρίζει ότι δεν θα είναι ποτέ πια γαμιας. Μπορεί αυτό να ήταν και ανακουφιστικο για το αντρικό μυαλό της Εγώ καθώς Ο ΑΝΤΡΑΣ της, που αυτή τον γέννησε, και φυσικά ως γιος της δεν θα έπρεπε να την γαμησει, δεν θα μπορούσε πλέον να γαμησει και καμμία άλλη γυναίκα. Γιαυτην γίνεται από ενός χρόνου Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΑΝΤΡΑΣ. Τον λατρεύει, είναι ερωτευμένη μαζί του, αλλά καθώς και εκείνη είναι άντρας- εξουσιαστής που δεν μπορεί να ανεχτεί να τον γαμαει- εξουσιάζει κανένας, Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΑΝΤΡΑΣ δεν μπορεί εκ των πραγμάτων πια να την γαμησει- εξουσιάσει. Τι μητέρα! Γίνεται πολύ ψηλός, με ρωμαλέο αντρικό σώμα, φαλακραινει πολύ νέος και χάνει τα ωραία μπουκλωτα καστανοξανθα μαλλιά του° η φωνή του δεν αλλάζει στην εφηβεία για να γίνει εντελώς αντρική.

Τι είναι άντρας;_4_

Η Εγώ φροντίζει να τον δοκιμάσει πριν το γάμο για να βεβαιωθεί ότι θα εξυπηρετήσει τον σκοπό της,την τεκνοποίηση° δεν τον παντρεύεται να τον φάει στη μάπα άδικα. Πράγματι μένει έγκυος οπότε τον παντρεύεται λίγο καιρό μετά. Πρωτοπόρα για εκείνη την εποχή.

Γεννάει ΤΟΝ ΓΙΟ. Τον ερωτεύεται ακαριαία και για πάντα. Με το που τον βγάζει ο γιατρός από μέσα της, ξέρει ότι αυτός είναι ο άντρας που πάντα περίμενε, ο έρωτας της ζωής της. Δεν το περίμενε, αυτή ένας άντρας να βρει άντρα που θα την εξουσιάζει. Αλλά έτσι είναι αυτά στη ζωή. Κεραυνοβόλα.

Τον θηλάζει λίγο αλλά το γάλα που βγάζει είναι ελάχιστο γιατί εντωμεταξυ ξαναμενει έγκυος. Ξεχνάει την πρόθεση της να κάνει 3 παιδιά γιατί τώρα που γέννησε τον άντρα της ζωής της ούτε κουβέντα να κάνει κι άλλο μωρό. Οπότε, ψυχροτατος άντρας, πηγαίνει στο γιατρό της και του ζητάει να της δώσει κάποιο φάρμακο για να πέσει το μωρό. Ο γιατρός της το δίνει αλλά παρά τις προσπάθειες της, φτάνει το τέλος των 9 μηνών και την πιάνουν οι πόνοι. Γεννάει ένα κοριτσάκι το οποίο όμως της λέει ο γιατρός ότι το έβγαλε νεκρό. Εκείνη ούτε καν το κοιτάει, ούτε που το ξανασκέφτεται παρά ανακουφισμένη συνεχίζει τη ζωή της με τον άντρα της ζωής της, ΤΟΝ ΓΙΟ. Παίρνει τα μέτρα της ώστε να μην ξαναμεινει έγκυος. Παρόλα αυτά όταν μετά από 5 χρόνια ξαναμενει έγκυος, από τύψεις για το προηγούμενο κακούργημα της, κρατάει το κοριτσάκι που γεννά και 11 μήνες μετά από αυτό και το 3ο παιδί της ένα αγόρι. Οπότε, έστω και με αυτόν τον άσχημο τρόπο, κατακτά τον πρότερο στόχο της να κάνει 3 παιδιά. Έρωτας για το πρώτο και το πλήρες κλασιμο για τα άλλα 2. Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, κάθε φορά που βλέπει πως ο Μαλθακός έχει ερωτικές διαθέσεις, εκείνη πιάνει την κόρη της και την βάζει να κοιμηθεί μαζί της για να γλιτώσει από μια ακόμη εγκυμοσύνη. Αυτός δεν μπορεί να της κάνει κάτι με το παιδί μπροστά. Πώς να δεχτεί η Εγώ να την εξουσιάσει ο Μαλθακός, χωρίς να το έχει εκείνη προγραμματίσει; Πόσο άσχημα θα φαίνεται όμως το σεξ στα μάτια του μικρού της κοριτσιού;

Τι είναι λοιπόν η Εγώ; Είναι μια βιολογικά γυναίκα που όμως επειδή μεγάλωσε με μητέρα άντρα γίνεται και εκείνη άντρας.

 Τι είναι ο Μαλθακός; Είναι ένας βιολογικά άντρας που όμως,επειδή μεγάλωσε με πατέρα ανάπηρο καθηλωμένο σε μια καρέκλα μέσα σε ένα περίπτερο και μητέρα μια πλήρως υποταγμένη χαζοβιολα που ακόμη και το πότε θα γαμηθει με τον άντρα της τής το επιβάλλει ο πνευματικός της, γίνεται και εκείνος σχεδόν γυναίκα, καθηλωμένος σε μια πολυθρόνα, να διαβάζει ή να παρακολουθεί ταινίες, ή να ακούει μουσικη° με μηδενική πρωτοβουλία, υποταγμένος στην αφέντρα Εγώ.

Τι είναι άντρας;_3_

Οπότε έτσι θα γίνει κάτι παραπάνω από άνδρας, θα γίνει θεός. Έχει προαποφασίσει ότι θα κάνει 3 παιδιά. Όχι 1 ή 2 όπως οι περισσότερες φίλες της, αλλά 3. Και σε αυτό θα τις ξεπεράσει. Πάντα άντρας. Οπότε αποδέχεται να γνωρίσει με προξενιό, ένα δάσκαλο από μια γειτονική πόλη. Εκείνη την εποχή, τα προξενιά γινόταν με την παρουσία των γονέων και κανονιζονταν κυρίως από εκείνους. Στην περίπτωση της Εγώ όμως δεν έγινε έτσι. Πήγε μόνη της στο φιλικό σπίτι που της υπέδειξαν και τον γνώρισε μόνη της. Η Καλομοίρα η μάνα της σπίτι , προσευχόταν να γίνει. Η Εγώ λοιπόν, ψυχροτατη, τον βλέπει. Όμορφος, γαλανοματης, σοβαρος° λιγομίλητος έως αμίλητος. Μαθαίνει πληροφορίες ότι είναι από καλή, χριστιανική οικογένεια. Λέει στα μέλλοντα πεθερικά της, ότι δεν έχει κανενός είδους προίκα, παρά μόνον το πτυχίο της δασκάλας. Ξεκάθαρη, με τεράστια αυτοπεποίθηση, εγωκεντρική, δεν θέλει να προβάλλει, πάντα, κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό της. Ας περάσουμε τώρα στον γαμπρό που θα τον αποκαλούμε,από ' δω και στο εξής, Μαλθακό.

Ο πατέρας του, ανάπηρος πολέμου, παίρνει περίπτερο στην μικρή επαρχιακή πόλη όπου μένουν. Η μητέρα, θρησκευόμενη νοικοκυρά. Πλήρως υποταγμένη στην εξουσία του ανάπηρου άντρα της και του πνευματικού της. Γεννάει τον Μαλθακό, μια κόρη μετά από αυτόν και, επειδή ο πνευματικός της την συμβουλεύει να είναι εγκρατης, μετά από κοντά 20 χρόνια γάμου, έναν ακόμη γιο. Αυτόν τον τελευταίο τον ερωτεύεται σφόδρα.

Ο Μαλθακός λοιπόν μεγαλώνει μέσα σε μια οικογένεια με τον πατέρα καθηλωμένο λόγω της αναπηρίας του μέσα σε ένα περίπτερο και με μία μητέρα, υποταγμένο υποκείμενο εξουσίας. Έτσι γίνεται και εκείνος. Γίνεται δάσκαλος. Λατρεύει τα βιβλία, τον κινηματογράφο, τη μουσική. Καταναλώνει και τα τρία μετά μανίας από νεαρός μέχρι την ημέρα που πεθαίνει 86 χρονών. Είναι εντελώς παθητικός. Δεν παίρνει ποτέ πρωτοβουλία για το οτιδήποτε. Επειδή είναι αρκετά καλή περίπτωση γαμπρού, του κάνουν συνεχώς προξενιά, τα οποία όμως απορρίπτει γιατί είναι είτε πολύ φανταχτερές είτε πολύ ομιλητικες οι υποψήφιες νύφες. Μέχρι που του κάνουν το προξενιό όπου γνωρίζει την Εγώ. Καθόλου θηλυπρεπής εκείνη, καθόλου χαριτωμένη, ένας άντρας με φουστάνια και τακούνια και τσάντα και χενισμενο λάχανο μαλλί. Του κάνει αμέσως κλικ. Λέει το ναι. Επιτέλους βρήκε τον άντρα που θα τον εξουσιάζει, που θα τον κατευθύνει. Ένας ομοφυλοφιλικος γάμος, με τη νύφη γαμπρό και τον γαμπρό υποταγμένη νυφουλα.

Τι είναι άντρας;_2_

Εκείνες τις εποχές, οι κοπέλες που βγαίναν έξω το απόγευμα, είχαν περιθώριο, από τους συνήθως αυστηρούς γονείς, να επιστρέψουν νωρίς το βράδυ στο σπίτι. Αν αργούσαν έστω και λίγο, γινόταν ολόκληρη σκηνή στο σπίτι, για το τι θα πει ο κόσμος αν τις έπαιρνε κανένα μάτι τόσο αργά εκτός σπιτιού, και πού γυρίζουν, και πώς θα βρουν έτσι καλό γαμπρό για να τις παντρέψουν, και, και,......Η μητέρα της Εγώ, που εκ των πραγμάτων έλειπε το βράδυ από το σπίτι, δεν της έλεγε τίποτα για το πότε να γυρίσει σπίτι από τη βόλτα. Άλλωστε δεν μπορούσε και να την ελέγξει. Η Εγώ λοιπόν, έλεγε ψέματα στις φίλες της, ότι και αυτηνης η μητέρα ήταν πολύ αυστηρή, και δεν της επέτρεπε να μείνει έξω μετά από κάποια ώρα° ήθελε πάντα να είναι ενταγμένη στο σύνολο των << κανονικών>> ανθρώπων. Η Εγώ μεγαλώνοντας δεν βάζει γάλα και οτιδήποτε γαλακτοκομικο στο στόμα της, απορρίπτοντας έτσι τον πατέρα τυροκομο που την εγκατέλειψε τόσο νωρίς, στερώντας της την << κανονική>> οικογένεια που εκείνη τόσο επιθυμούσε. Μιμείται τη μητέρα- άντρα και ξεκινάει πολύ νωρίς να δουλεύει, αρχίζει σιγα- σιγά να γίνεται άντρας, να θέλει την εξουσία. Γίνεται δασκάλα, το πρωταρχικό επάγγελμα εξουσίας έστω και πάνω σε παιδιά. Είναι η αρχηγός της παρέας των κοριτσιών φιλενάδων της. Ερωτεύεται, όπως μόνο ένας άντρας μπορεί να ερωτευτεί, και τα φτιάχνει με έναν νεαρό από κακή οικογένεια, τον οποίο και παρατάει. Δεν τον παντρεύεται γιατί δεν τον θεωρεί άξιο για την Υψηλοτητα της. Αυτή πήρε αυτό που ήθελε από εκείνον. Τον γάμησε, τον εξουσιασε και τον πέταξε. Άντρας εν τη γενέσει! Η μητέρα της, η οποία την λατρεύει, την νταντευει ακόμη και όταν πρωτοδιοριζεται δασκάλα σε κάποιο γειτονικό χωριό. Γιατί την λατρεύει η μητέρα της; Γιατί την ερωτεύεται ως άντρα που στην πραγματικοτητα είναι η Εγώ. Κάποια στιγμή, γύρω στα 25 της, αποφασίζει ότι πρέπει να παντρευτεί. Θα μου πεις, γιατί αυτός ο άντρας που μέχρι τώρα πάντα εξουσίαζε, να μπει υπό κάποιον άλλο, να υπανδρευθει; Γιατί έχει το ατού ότι βιολογικά είναι γυναίκα, οπότε μπορεί και ακοπα να δημιουργήσει ζωή.

Τι είναι άντρας;_1_

Όλοι γεννιομαστε παθητικά όντα, εφόσον μόλις βγούμε από την κοιλιά της μάνας μας αναζητούμε να φάμε ή μάλλον αναζητούμε να μας ταισουν. Ανοίγουμε εντελώς την τρυπα- στόμα και ουρλιάζοντας περιμένουμε να δεχτούμε τη ρώγα που θα μας διατηρήσει στη ζωή. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης λοιπόν ξεκινά ως παθητικό ένστικτο. Πώς λοιπόν, κάποια ανθρώπινα όντα παραμένουν παθητικά, και για όλη τους τη ζωή απλά ανοίγουν διάπλατα για να δεχτούν το τσουτσουνι που θα τα διατηρήσει στη ζωή; Το ένστικτο αυτοσυντήρησης εξελίσσεται σε κάποια ανθρώπινα όντα και γίνεται ένστικτο εξουσίας. Και έτσι κάποιες οντότητες γίνονται λίγο ή πολύ άντρες, είτε γεννηθούν κορίτσια είτε αγόρια. Αυτό το καθορίζει το φύλο της μητέρας ή καλύτερα της τροφού και ίσως η ποσότητα αντρικών ορμονών του μωρού. 

Σαν πρώτο παράδειγμα ας δούμε το εξής:

Το 1934, ένα ζευγάρι, σε μια μικρή πόλη της Βορείου Ελλάδος γεννάει ένα κοριτσάκι. Έχει προηγηθεί ένα ακόμη κορίτσι 4-5 χρόνια πριν. Ο πατέρας λείπει συχνά από το σπίτι καθώς είναι τυροκομος και δουλεύει κυρίως στη Βουλγαρία. Όταν το κοριτσάκι που θα το ονομάσουμε Εγώ, γίνεται 3-4 χρονών, ο πατέρας πεθαίνει. Η μητέρα για να αναθρέψει τα παιδιά της, γίνεται μαγείρισσα σε μια λέσχη υπαλλήλων. Οπότε δουλεύει απογευματινές και βραδινές ώρες. Η μεγάλη αδελφη, που έζησε μέχρι τα 8-10 χρόνια της μέσα σε φυσιολογική οικογένεια με πατέρα που δουλεύει και μητέρα στο σπίτι με τα παιδιά της, γίνεται μια φυσιολογική γυναίκα που παντρεύεται από μεγάλο έρωτα αν και πολύ άσχημη, γίνεται καταπληκτική μοδίστρα δηλαδή δημιουργός και γεννάει δύο κορίτσια. Η μικρή αδελφή, η Εγώ, που ουσιαστικά δεν γνωρίζει πατέρα, γίνεται άντρας. Είναι πολύ μελαχρινή, με αντρικό σώμα, χωρίς πολύ στήθος, χωρίς περιφέρεια, με λεία και χωρίς κυτταρίτιδα αντρικά πόδια και αντρική παρούσα με 40 νούμερο παπούτσι. Είναι άριστη στο σχολείο και από πολύ νωρίς αρχίζει να εργάζεται ως ομαδάρχης σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις.

((6))

Το τρίτο φύλο λοιπόν ξεκινά να διαμορφώνεται μαζί με το χρήμα, άρα μιλάμε για χιλιάδες χρόνια πριν. Από τότε που ο άνθρωπος καταναλώνει κάτι το οποίο δεν έχει παράγει και χρειάζεται να το αγοράσει, δεν έχει σημασία πια αν είναι άντρας ή γυναίκα° είναι αυτό το αφυλο ανθρώπινο ον, το καταναλωτικό ον. Όταν όμως το παγκόσμιο υπερεθνικό σύστημα εξουσίας σου ζητάει να αγοράζεις ακόμη και την ανθρώπινη ζωή, πρέπει να σε ελέγχει πλήρως ως προς τις συνήθειες κατανάλωσης σου, πρέπει να τις κατευθύνει προς την πιο αποδοτική για εκείνο κατεύθυνση. Τα τελευταία χρόνια που ήταν κυρίαρχη η τηλεόραση, εμείς η μαζα, ο χυλός, καταναλώναμε μόνο θέαμα και είχαμε σταματήσει να διαβάζουμε. Όλοι οι λίγο πιο ψαγμενοι μιλούσαν για αποχαυνωση των μαζών, για πλήρη χειραγώγηση τις, για άκριτη κατανάλωση των προϊόντων,αχρήστων, ανούσιων, του μεγάλου και μοναδικού παγκόσμιου υπερεθνικού παραγωγού. Όμως πάντα το σύστημα είναι πολύ πιο έξυπνο και χειριστικο από τους λαούς που διαφεντεύει. Τώρα όλοι παντού και πάντα είναι με ένα κινητό στο χέρι και διαβάζουν κατεβατα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και απλά βλέπουν την οθόνη. Δεν είναι κανείς πλέον παραγωγός, είναι καταναλωτής. Καταναλώνεις γνώση, δεν παράγεις, ούτε και αφομοιωνεις γνώση. Η μόνιμη επωδός στα σχολεία, από το στόμα των δασκάλων είναι όχι στο απέξω, όχι στην παπαγαλια. Δεν ζητείται από κανένα παιδί να μάθει ακόμη και το ποίημα του στις σχολικές γιορτές, να αναπαράγει γνώση. Δεν χρειάζεται να κοπιάσει για τίποτα. Απλά κρατάει μπροστά του το χαρτί και διαβάζει. Η τηλεόραση επανέρχεται δριμύτερη. Από ' κει που είχαμε μόνο τη δημόσια τηλεόραση και μετά Καναδού ιδιωτικά κανάλια, τώρα όλοι πληρώνουν συνδρομή για να δουν τηλεόραση και με τις παντός είδους σειρές σε κρατάν καθηλωμένο ισόβια μέσα, να παρακολουθείς. Η πλήρης χειραγώγηση, ο πλήρης έλεγχος, ο πλήρης ευνουχισμός, η απόλυτη κατηγοριοποίηση και όλα αυτά χρυσοπληρωμενα. Μια άλλη πτυχή αυτής της αντιπαραγωγικης παγκόσμιας παραζαλης είναι ότι θελεις να είσαι γιατρός του εαυτού σου,  περιμένεις να αγοράσεις την υγεία σου, ψυχική, πνευματική, σωματική. Φτανεις μέχρι του σημείου να γίνεις ναρκωμανης και να αγοράζεις τη δόση σου, που την χτυπας μόνος σου στον εαυτό σου, όπως όταν ήσουν μικρός και σου εκανε ο γιατρός εμβόλιο. Ή πλακωνεσαι στα χάπια και από ' κει που δεν έπινες ούτε καφέ, τώρα για να σηκωθείς από το κρεβάτι σου το πρωί πρέπει να κατεβάσεις 5 χάπια. Αυτός είναι ο καινούργιος άνθρωπος λοιπόν, που ανήκει στο τρίτο φύλο και είναι το καταναλωτικό ον, απόλυτο και πλήρες δημιούργημα του διεθνικου, διαφυλετικου, παγκόσμιου συστήματος εξουσίας.

((5))

Αν γεννήθηκες γυναίκα και κάνεις και κανένα παιδί,δεν πρέπει να το μεγαλώσεις αποκλειστικά μόνη σου γιατί πρέπει να δουλεψεις° οπότε θα πρέπει να το αφήσεις στη γιαγιά, στην νταντά, στον άντρα σου και να δουλέψεις για να έχεις τα λεφτά σου, να μην εξαρτασαι από αυτόν, τον δυνάστη, τον άντρα. Αμέσως, αμέσως δεν είσαι γυναίκα, δεν είσαι δημιουργός, είσαι εργαζόμενη. Και αν γεννήθηκες άντρας, δεν υπάρχει πλέον να έχεις στην αυλή την κότα, την κατσίκα, να φυτεύεις ντομάτες, ραπανάκια στο Χωραφάκια σου και να είσαι κύριος του εαυτού σου. Πρέπει να πάρεις επιχορήγηση από το κράτος, να πάρεις δάνειο από την τράπεζα, να εξαρτασαι από κάποιον πάνω από σένα. Πρέπει όλοι και όλες να βρίσκονται σε κάποιο κόμβο αυτού του τεράστιου παγκόσμιου ιστού. Όποιος βρίσκεται εκτός ιστού είναι επικίνδυνος γιατί δεν είναι πλήρως ελεγχόμενος. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων των ανθρώπων είναι η ανεργία. Πρέπει πασει  θυσία να είναι όλοι δούλοι, να δουλεύουν. Και να μην είναι πια γυναίκες ή άνδρες αλλά εργαζόμενοι. Έτσι ακριβώς ξεκινά η δημιουργία του τρίτου φύλου που μάλλον μπορούμε να ονομάσουμε το καταναλωτικό ον. Αγοράζει τα πάντα, δεν παράγει τίποτα. Ευνουχιζοντας όμως έτσι, άντρες και γυναίκες, τους διαλύεις την ψυχολογία τους. Πρέπει να επαναπροσδιοριστούν ως αυτό το νέο, αφυλο, ανθρώπινο ον που για να κάνει οτιδήποτε πρέπει να πληρώσει. Δεν αγωνίζεται πια για την επιβίωση, δεν έχει σκοπό που πρέπει να προσπαθήσει σκληρά για να τον πραγματοποιήσει, αφού αρκεί να πληρώσει για να αποκτήσει οτιδήποτε, υλικό ή άυλο.

((4))

Σιγά σιγά διαμορφώνεται λοιπόν το τρίτο φύλο. Δεν έχει σημασία αν έχεις γεννηθεί γυναίκα, άντρας, αν μπορείς να γεννήσεις, αν μπορείς να εξουσιασεις, αν μπορείς να παράγεις. Παραγωγός έχει γίνει πια η μηχανή σιταριού, ντομάτας, ψωμιού, τυριού, ρούχου, φαγητού,μωρών. Όλα τα αγοράζεις. Την εξουσία δεν την έχει άνθρωπος, παρά ένα σύστημα οικονομικών συμφερόντων που δρα υπερεθνικά, διεθνικα, πέρα και πάνω από φυλές, από χρώματα, από θρησκείες, από ιδεολογίες και χρησιμοποιώντας, πριμοδοτωντας όλα αυτά , πολλαπλασιάζει τα κέρδη του, την επιρροή του, επεκτείνει τη σφαίρα εξουσίας του. Πριμοδοτεί, χρηματοδοτεί ακροαριστερούς, ακροδεξιούς, υπερορθοδοξους, άθεους, ομοφυλόφιλους, λεσβίες, διαφυλους, εμφυλους, αφυλους, και ότι άλλο τρελλο μπορεί να βάλει ανθρώπου νους. Το μόνο που αφορα  το σύστημα είναι να βάλει σε ξεχωριστά συρταρακια αν είναι δυνατόν κάθε άνθρωπο που υφίσταται πάνω στη γη. Προσπαθεί όλοι να πιστεύουν κάτι, ανειναι δυνατόν ο καθένας διαφορετικό, πάντως όλοι να ανήκουν σε κάποιο δογματικό στρατόπεδο. Να ασχολούνται με θεούς, ποιος είναι ο καλύτερος, ποιος είναι ο μοναδικός. Να ανήκουν σε κάποια θρησκεία και να είναι διατεθειμένοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν για αυτήν.Πρεπει όλοι να είναι οργανωμένοι κάπου. Πρέπει όλοι να μπουν σε οποιοδήποτε συρτάρι αυτής της πελώριας συρταριερας. Δεν ενδιαφέρει το σύστημα σε ποιο συρτάρι θα μπεις, αρκεί να μπεις σε κάποιο. Κανείς δεν μπορεί να μείνει απέξω, εκτός συρταριου.

((3))

Ας περάσουμε τώρα στην υπάλληλο του Βασιλόπουλου, την στρουμπουλη, συνοφρυομενη,νεαρή κοπέλα.Πρωι καθημερινής, βρίσκεται εκτός σπιτιού, φοράει παντελόνια, αθλητικά παπούτσια και από πάνω την στολή του Βασιλόπουλου. Έχει κόκκινα βαμμένα μαλλιά και είναι άψογα μακιγιαρισμενη. Δεν βρίσκεται στο σπίτι της για να το καθαρίσει, να πλύνει τα ρούχα τα δικά της, της οικογένειας της, δεν μαγειρεύει για να φάνε το μεσημέρι τα παιδιά της, παρά βρίσκεται σε έναν ψυχρό αντιπαραγωγικο χώρο και δουλεύει. Κάνει μία πλήρως αντιπαραγωγικη, αφύσικη δουλειά,χειρίζεται μηχανήματα,δεν είναι γυναίκα, είναι υπάλληλος. Για να έχει λεφτά, να συντηρεί το αυτοκίνητο, το δάνειο που έχει πάρει για το διαμέρισμα που αγόρασε σε μια πολυκατοικία, για την κομμώτρια που της κουρεύει, της βάφει και της χτενίζει τα μαλλιά, για το ιδιωτικό σχολείο στο οποίο πάει το παιδί της, για τα φροντιστήρια αγγλικών, μαθηματικών,για τα ντιζαινατα έπιπλα, για την αλβανίδα που θα έρθει μια φορά την εβδομάδα για να καθαρίσει το σπίτι, για τις διακοπές στο νησί, για, για, για....Δεν ξέρει να ράβει, να κενταει, να μαγειρεύει, δεν παράγει τίποτα.

Ο νεαρός υπάλληλος, ψηλός, ρωμαλέος και εντελώς ανίκανος. Ενώ θα μπορούσε να βρίσκεται στο χωράφι του, να σκάβει, να φυτεύει, να ποτίζει, να ξεβοτανιζει, αυτός φορώντας την εντελώς γελοία άσπρη μπλούζα της στολής του, βρίσκεται πίσω από τη βιτρίνα με τα τυριά και τα αλλαντικά και κόβει φέτες τα γκούντα και τις γαλοπούλες. Θεωρεί πως βρήκε την τέλεια δουλειά παρά το ότι μπορεί να έχει πάρει πτυχίο νομικής, μαθηματικών, φυσικής, θεολογίας, χημείας. Με το μισθό του πάει γυμναστήριο για να φτιάξει τα μπράτσα, τους κοιλιακούς, συντηρεί το αυτοκίνητο, αγοράζει μοντέρνα ρούχα κλπ,κλπ.... Δεν ξέρει να φτιάχνει τίποτα, ούτε καν τη βρύση που στάζει στο διαμέρισμα του και πρέπει να καλέσει τον Πολωνό υδραυλικό και να τουδωσει 50 ευρώ για να του αλλάξει ένα λαστιχακι. Δεν είναι άντρας, είναι υπάλληλος. Τα χωράφια που έχει ο πατέρας του στο χωριό, τα δουλεύουν Αλβανοί, Πακιστανοί. Οι ελιές τους είναι αμαζευτες, τα πορτοκάλια πέφτουν από τα δέντρα και σαπίζουν. Εκείνος όμως βρήκε δουλειά στον Βασιλόπουλο της Αγίας Παρασκευής και παίρνει μισθό.

((2))

Η παλιά διατάζει τον καινούργιο να εξυπηρετήσει εμένα που περιμένω υπομονετικά να τελειώσουν με τον κυριουλη και είμαι ακουσιος μάρτυρας όλης αυτής της σκηνής. Του ζητάω μία συγκεκριμένη φέτα, την οποία ο έρημος δεν μπορεί να βρει μέσα στα τόσα ανοξείδωτα δοχεία που έχει πίσω του και καταφεύγει πάλι στην παλιά,την οποία φωναζει για να αναλάβει εκείνη να μου βάλει το τυρί. Ο νεαρός παρόλη την επίπληξη για την εμφανή του ανικανότητα, είναι χαρούμενος, χαμογελαστός και απέναντι της και απέναντι μου. Εκείνη είναι βλοσυρή και θυμωμένη από τη στιγμή που τον αντικατέστησε μέχρι και το τέλος της συναλλαγής μας.

Ας ξεκινήσουμε με εμένα. Είμαι γυναίκα, πλησιάζω να κλείσω τα 50, 23 Μαϊου, είναι 2018, και έχω 4 παιδιά τα οποία γέννησα από τα 38 μου μέχρι σχεδόν τα 46 μου. Ζω σε ένα διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας και εκτός από τα 4 παιδιά, που είναι προϊόν γαμησιου με έναν που έτυχε να έχει τσουτσουνι και να λειτουργούσε όταν με γάμησε, δεν έχω παράγει απολύτως τίποτα σε όλα αυτά τα 50 χρόνια. Γεννήθηκα το 1968 και η μητέρα μου μαγείρευε, έφτιαχνε γλυκά, έραβε, έπλεκε, κεντούσε, καθάριζε το σπίτι, δημιουργούσε συνεχώς, από τη στιγμή που ξυπνούσε τα χαράματα μέχρι τα μεσάνυχτα που έπεφτε για ύπνο. Εγώ δεν πλέκω, δεν κενταω, με το ζόρι καθαρίζω το σπίτι, με το ζόρι μαγειρεύω και αν είχα και λεφτά θα αγόραζα και το καθημερινό φαγητό έτοιμο. Αγοράζω το φύλλο για να φτιάξω πίτα, πράγμα αδιανόητο για τη μητέρα ή για τη γιαγιά μου.

Το τρίτο φύλο ((1))

Πάω ένα πρωί στον Βασιλόπουλο για να πάρω φύλλο για πίτα, φέτα, γάλα και γιαούρτι. Στο Σταντ με τα τυριά παρατηρώ την εξής σκηνή: ένας υπάλληλος γύρω στα 30, κόβει κάποιο ξένο τυρί σε φέτες που του ζήτησε ένας ηλικιωμένος κύριος. Μάλλον ο υπάλληλος είναι καινούριος, καθώς τον πλησιάζει μια χοντρούλα επίσης 30 άρα υπάλληλος που τον επιπλήττει καθώς όπως φαίνεται εκείνος πιέζει πολύ το αριστερό χέρι με το οποίο κρατάει το τυρί που κόβει, με αποτέλεσμα να μην γίνεται σωστά το κόψιμο, όπως του λέει εκείνη με βλοσυρό, θυμωμένο ύφος λες και πρόκειται για καμμία εγχείριση ανοιχτής καρδιάς. Ο νεαρός, όπως δείχνει, δεν την υπακούει, καθώς εκείνη τον διατάζει να την αφήσει να το κάνει αυτή, πράγμα που όντως γίνεται. Οι φέτες κόβονται, ο ηλικιωμένος κύριος παίρνει το πακετακι με το λαστιχακι να το συγκρατεί και φεύγει.

(55)

Έτσι άλλωστε έγιναν όλοι οι πόλεμοι στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η αιτία ήταν τα λεφτά, η επέκταση επιρροής της εκάστοτε εξουσίας και οι αφορμές, τέτοιες ανόητες ανδρικές μπαρουφες περί ανωτερότητας της φυλής, περί θρησκείας και της προσβολής της. Ο άντρας- εξουσία που ο ίδιος είναι ανίκανος να γαμησει, γι'αυτό χρησιμοποιεί τα δύο υποκατάστατα του τσουτσουνιου του, το χρήμα και τη θρησκεία. Το ένα είναι το στέμμα και η άλλη η ράβδος του δεσπότη.

Πού καταλήγουμε λοιπόν;

Για όλα φταίει η μητέρα, γιατί ο ρόλος της είναι ο πιο δύσκολος ρόλος στο έργο της ζωής του ανθρώπου. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι δημιουργός,όλο και κάτι θα σου ξεφύγει.

Η μητέρα δεν μπορεί να τρέφει ιδιαίτερα αισθήματα για κανένα από τα παιδιά της, πόσω μάλλον να ξεχωρίζει κάποιο από αυτά. Θα τολμούσα να πω ότι δεν αγαπάει κανένα από τα παιδιά της, γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος της δημιουργού. Ένας θεατρικός συγγραφέας δεν μπορεί να αγαπάει περισσότερο ή πολύ απλά να αγαπάει κάποιον από τους ήρωες των έργων του. Απλά τους δημιουργεί και προσπαθεί να τους πλάσει όσο πιο ολοκληρωμένους μπορεί. Ένας ζωγράφος δεν μπορεί να αγαπήσει κάποιον από τους πίνακες του. Απλά τους δημιουργεί, ανάλογα με το όραμα που έχει μέσα στο κεφάλι του. Πόσω μάλλον η μητέρα που καλείται να δημιουργήσει έναν άνθρωπο, να τον πλάσει.

Βέβαια πρέπει να καταλάβουμε ότι κανένας άνθρωπος ή σχεδόν κανένας δεν είναι μόνο άντρας ή μόνο γυναίκα. Οι περισσότεροι είμαστε κάτι το ενδιάμεσο. Απλά όταν γεννιέσαι αρσενικό, είναι πολύ δύσκολο να μην θελεις καθόλου να εξουσιαζεις όσο δημιουργός κι αν θελεις να γίνεις. Όταν γεννιέσαι θηλυκό, είναι πολύ δύσκολο να μην θελεις καθόλου να γεννήσεις, όσο εξουσία κι αν ασκείς.

Βέβαια για το θηλυκό είναι πολύ πιο εύκολο να εξουσιάσει, γιατί δεν χρειάζεται τσουτσουνι γι'αυτό° ή για να το πω διαφορετικά, το τσουτσουνι είναι απλά το πιο μικρό σκήπτρο εξουσίας, μικροσκοπικό και τόσο μικρής διάρκειας εξουσιαστικό όργανο όσος και ο χρόνος που διαρκεί η ενέργεια του κάθε φορά.

(54)

Και στις δύο περιπτώσεις παρατηρούμε πως το ξένο πρόσωπο, γιαγιά ή νταντά, που παίρνει τη θέση της μητέρας είναι η πρώτη εξουσία που επιβάλλεται στο μωρό από τόσο τρυφερή ηλικία και καταφέρνει κάτι τόσο δύσκολο όσο η ανεξαρτητοποίηση από την πάνα. Η μάνα, που είναι μόνο η δημιουργός , βασανίζεται μέχρι 5ο παιδί να γίνει 2,2μιση,3 χρονών ή και παραπάνω και πάλι με δυσκολία απεξαρτα το παιδί της, δεν έχει απλά καμμία εξουσία πάνω του.

Επανερχόμαστε στο μεγάλο θέμα του ποιος γίνεται άντρας, με την κακια σημασία της λέξεως.

Άντρας γίνεται αυτός που ερωτεύτηκε τη μητέρα του, χωρίς αυτή να του ανταποδίδει τον έρωτα του. Αυτή η μητέρα όμως είναι στην κυριολεξία άντρας δηλ. η πραγματική εξουσία στην οικογένεια. Άρα αυτό το αγόρι που την ερωτεύεται, ερωτεύεται στην κυριολεξία την εξουσία και ότι αυτή αντιπροσωπεύει. Πλήρη επιβολή πάνω σε όλους, εγωκεντρισμό, αυταρχικότητα. Και επειδή πάντα ερωτευόμαστε τον λάθος άνθρωπο, συνήθως αυτός τον οποίο ερωτευόμαστε παράφορα, δεν ανταποδίδει τον έρωτα μας. Και προσπαθούμε απεγνωσμένα επ' αόριστο, να καταφέρουμε το ακατόρθωτο° το αντικείμενο του πόθου μας να ανταποδώσει. Αυτός λοιπόν που ερωτεύεται την εξουσία, χωρίς ελπίδα να τον ερωτευτεί η εξουσία- γιατί αυτή δεν ερωτεύεται κανέναν άλλο έξω από την ίδια, η εξουσία απλά εξουσιάζει, επιβάλλεται- γίνεται κακός, μνησίκακος, εκδικητικός, αισθάνεται ανίκανος, υποδεέστερος, αποκτά φοβίες, κόμπλεξ και μπορεί να γίνει από παιδεραστής μέχρι δικτάτορας, ανάλογα με το τραύμα που αποκτά στην πρώιμη παιδική ηλικία.

Το αγόρι που ερωτεύεται τη μητέρα του χωρίς ανταπόκριση είναι ένα καθαρόαιμο αρσενικό που φυσικά ερωτεύεται έναν άλλο εξουσιαστή, αφού όλοι οι άντρες είναι ομοφυλόφιλοι με την έννοια ότι αγαπούν, έχουν σαν είδωλα, σαν ήρωες, άλλους άντρες. Οπότε, ενώ την θαυμάζει απεριόριστα, την ειδωλοποιει, αυτή της η απόρριψη του έρωτα του, η μη ανταπόκριση, του δημιουργεί απίστευτη ανασφάλεια, σύμπλεγμα κατωτερότητας. Δέν είμαι αρκετά ικανός να κάνω την μητερα- δημιουργο- εξουσιαστή- ΑΝΤΡΑ να με ερωτευτεί. Δεν είμαι αρκετά άντρας για να με ερωτευτεί αυτός ο άντρας! Οπότε και εγώ δεν μπορώ να εξουσιασω- γαμησω άλλους άντρες ούτε άλλες γυναίκες. Μόνο το ασθενέστερο είδος, παιδάκια! Και ανάλογα, πόσο μεγάλο είναι το σύμπλεγμα κατωτερότητας που του δημιούργησε η απόρριψη, βιάζει αγοράκια ή αν είναι ακόμη πιο μεγάλο, κοριτσάκια. Είναι τόσο απλό! Εξουσιάζει έτσι, όπως μόνο ένας άντρας ξέρει να εξουσιάζει! 

Για να την ερωτευτεί θα πει πως δεν την αναγνωρίζει ως δημιουργό του, αλλά ως εξουσία- άντρα. Προσπαθεί να την μιμηθεί, αλλά δεν πιστεύει ότι είναι αρκετά άντρας για να επιβληθεί σε άλλους άντρες ή λίγο λιγότερη σε γυναίκες, αλλά σε αγοράκια ή ακόμη λιγότερο σε κοριτσάκια.

Αν η μητέρα λοιπόν είναι άντρας και δεν αγαπήσει το αγόρι που γέννησε, αν το απορρίψει, αυτό μπορεί να εξελιχθεί και σε δικτάτορα δηλ. σε κάποιον με τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση και τόσο μεγάλο αυτοοικτιρμο που πιστεύει ότι δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε καν σε μικρά παιδιά, σε μωρά. Οπότε εκπέμποντας αυτή την ανικανότητα να λειτουργήσει σαν άντρας δηλ. να εξουσιασει, να επικρατήσει, αναπτύσσει μία θεωρία μίσους, τρόμου, πολέμου, μεγαλοϊδεατισμού, περί ανώτερης φυλής, περί καθαρότητας τού αίματος, περί κακών που επιβουλεύονται την ανωτερότητα σου, πράγματα που πιάνουν αμέσως στις μεγάλες αρσενικές μάζες που άλλο δεν θέλουν για να δώσουν διέξοδο στις αντρικές ορμόνες τους,παρά σκοτώνοντας, βιάζοντας, καίγοντας, καταστρέφοντας.