(36)

Όταν η γυναίκα- άντρας γεννάει αγόρι, δύο τινά μπορούν να συμβούν και αυτό εξαρτάται από το πόσο εγωκεντρική είναι, από το πόσο άντρας- άντρας είναι. Αν είναι εντελώς άντρας- άντρας, δεν μπορεί να ερωτεύτηκε αυτόν που παντρεύτηκε ως γυναίκα. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο άντρας- άντρας δεν μπορεί να ανεχτεί να τον εξουσιάζει κανείς. Και στην προκειμένη περίπτωση που αυτός ο άντρας- άντρας είναι γυναίκα δεν μπορεί να ανεχτεί να την εξουσιάζει γαμωντας την αυτός τον οποίο παντρεύτηκε. Οπότε μόλις γεννάει τον γιο, τον ερωτεύεται ανεπανόρθωτα, απόλυτα, λατρευτικά. Γιατί αυτός ο άντρας δεν πρόκειται να την γαμησει-εξουσιασει. Γιατί είναι τόσο ερωτευμένη με τον εαυτό της, υπάρχει αυτή και μόνο αυτή που μόλις βγαίνει από μέσα της αυτό το κομμάτι του εαυτού της, ο γιος, είναι σαν να γέννησε τον άντρα που είναι και η ίδια, τον εαυτό της με τσουτσουνι. Τον λατρεύει, τον θεοποιεί, θέλει να τον κάνει το καλύτερο παιδί, τον καλύτερο μαθητή γιατί πολύ απλά γέννησε τον εαυτό της ως αγόρι, αυτό που πάντα ήθελε να είναι. Εκείνος από την πλευρά του δεν την ερωτεύεται γιατί τον πλάθει τόσο εγωκεντρικό, τόσο άντρα- άντρα που κι αυτός ερωτεύεται τον εαυτό του και μόνον αυτόν. Αισθάνεται τόσο ασφυκτικό αυτόν τον έρωτα εκ μέρους της μητέρας του που μια ζωή προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτήν. Βέβαια, όταν τελικά παντρεύεται, διαλέγει μία πανομοιότυπη γυναίκα με τη μάνα του, έκανε άντρα- άντρα με μεγάλα βυζιά- διπλό τεράστιο τσουτσουνι- που συναγωνίζεται σε εγωκεντρισμό, ή μάλλον ξεπερνάει, την πεθερά της. Πραγματοποιείται έτσι ένας ακόμη ομοφυλοφιλικος γάμος όπως είναι και οι περισσότεροι άλλοι.

Αν η μητέρα είναι άντρας- όχι και τόσο άντρας, εγωκεντρική μεν αλλά και λίγο γυναίκα, τότε θα ερωτευτεί έναν άντρα, εμφανισιακά αντρακλα, αλλά ευάλωτο, με κάποια αδυναμία. Ίσως με κάποιο πρόβλημα υγείας, πάντως όχι το πανίσχυρο αρσενικό. Προσπαθεί να τον κάνει να την ερωτευτεί, αλλά μάταια. Άλλωστε ο έρωτας πάντα είναι μονόπλευρος. Ερωτεύεται ένας  άντρας έναν άλλο άντρα και προσπαθεί να τον εξουσιασει γαμωντας τον. Εκείνος ερωτευμένος με τον εαυτό του και κυρίως με την αρρώστια του, δεν κατακτάται.

(35)

Και γιατί αυτό το αγόρι από την πλούσια οικογένεια της γιατρού και του μηχανικού που πάει στο καλύτερο ιδιωτικό σχολείο, που μένει σε σούπερ ντουπερ διαμέρισμα και οι γονείς του τού προσφέρουν ρούχα, παπούτσια, φαγια, διακοπές, φροντιστήρια, δεν του λείπει τίποτα με λίγα λόγια παρά μόνο η μαμά του, να πιστέψει σ' αυτές τις αντρικές, ομοφυλοφιλικές παπαριές περί αρειας φυλής, περί κακών Εβραίων, τσιγγάνων, διαφορετικών; Γιατί πίστεψαν στον Χίτλερ και στον Γκαίμπελς μεγάλοι επιστήμονες, φυσικοί, μηχανικοί, γιατροί, χημικοι; Γιατί φλερτάρουν πολλοί φιλόσοφοι με τον ολοκληρωτισμό που επιβάλλει την αριστεία στο πνεύμα και στο σώμα, με τον Πλατωνισμό;

Γιατί αυτό το αγόρι είναι απλά ένας άντρας- εξουσιαστής που αν δεν έχει το μακρύτερο τσουτσουνι από τους φίλους του, αν δεν γράψει 20 σε όλα τα διαγωνίσματα, αν δεν πρωτευσει στον συνεχή αντρικό διαγωνισμό για εξουσία, αισθάνεται ένα τίποτα. Δεν μπορεί να δημιουργήσει τίποτα, απλά πρέπει να είναι ο καλύτερος, ο πιο μακρυτσουτσουνος απ' όλους.

Δεν κατανοεί πως το μακρύ τσουτσουνι είναι σαν τη μακριά κουτάλα! Αν έχεις την μακρύτερη κουτάλα για να ανακατέψεις το φαγητό, θα γίνει καλύτερο;

Εδώ έρχεται ο ρόλος της μητέρας να κάνει τη διαφορά.

Όταν η μάνα είναι πάντα εκεί για το παιδί της και δεν το αφήνει σε κανέναν άλλο, το μωράκι αποκτά αυτοπεποίθηση, δεν έχει ελλείμματα, τότε πραγματικά δεν του λείπει τίποτα.

Όταν μυρίζει μόνο τη μάνα του, αυτή που το σώζει από το θάνατο θηλάζοντας το κάθε φορά που αυτό κλάψει, τότε πραγματικά δεν του λείπει τίποτα.

Το μωρό, όταν το αφήνουμε στην γιαγιά, στον παππού, στην νταντά ή στον μπαμπά, οι οποίοι θα του δώσουν το μπουκάλι με το γάλα, κρατώντας το στην αγκαλιά τους, του δημιουργούν σύγχυση ως προς το ποιος είναι η τροφός του. Και φυσικά με το που το αφήνει η μάνα του από τα χέρια της και απομακρύνεται, εκείνο παθαίνει το σοκ του θανάτου. Αισθάνεται ότι η πηγή της ζωής του χάθηκε και πρέπει να συμβιβαστεί με τη μυρωδιά της γιαγιάς, της νταντάς, μιας άλλης μητέρας δηλαδή, ή του μπαμπά, του παππού, ενός άγνωστου γι'αυτό όντος που δεν μυρίζει φαγητό, δεν μυρίζει ασφάλεια. Πώς διαμορφώνεται λοιπόν ένα τέτοιο παιδί που η μητέρα του το αφήνει από πολύ νωρίς σε κάποιο άλλο πρόσωπο; Πρέπει από πολύ νωρίς να αποδεχτεί αυτό το χαμό του μοναδικού στηρίγματος στη ζωή, όπως κάποιος που αναπνέει με συσκευή οξυγόνου και σταματάει ξαφνικά αυτό. Οπότε μόλις καταλάβει ότι δεν πέθανε και ότι αυτό το υποκατάστατο με το οποίο συμβιβάστηκε το συντηρεί στη ζωή, θα πάρει το πρώτο σκληρό μάθημα επιβίωσης. Και συμβιβασμενο με την εγκατάλειψη του για κάποιο λόγο, για κάποιο κακό που έκανε- γιατί, γιατί να σε εγκαταλείψει η μάνα σου, εσένα, ένα μωρό ημερών° κάτι κακό, πολύ μεγάλο κακό της έκανες!- θα συνεχίσει με ελλείμματα τη ζωή του° είτε προσπαθώντας πάντα να ικανοποιήσει τη μητέρα που το άφησε, είτε αντίθετα αρνούμενο την, αρνούμενο το γάλα της, αρνούμενο την τροφή αργότερα. Γίνεται δύστροπο, κακό με όλους, προσπαθεί να την τιμωρεί με όποιο τρόπο μπορεί, να της εναντιώνεται.

(34)

Λίγα χρόνια πριν αποφασίσει ο νεαρός μας να κάνει τον βίο αβιωτο στην μητέρα του- όταν εκείνη έπαιρνε διαζύγιο από τον πατέρα του και συγχρόνως άρχιζε τις εξωσωματικές με τον νέο καλύτερο άντρα που είχε εντωμεταξυ βρει, για να μπορέσει να γκαστρωθει και να τον δεσμεύσει, πράγμα που κατάφερε, ανελιχθηκε, μέσα από το δικό της αντρικό πρίσμα, στην κλίμακα της κοινωνίας με τον καλύτερο γάμο και με το μεγαλύτερο ιδιωτικό σχολείο που πάει το κοριτσάκι που αποκτά μαζί του- προς τα τέλη του Δημοτικού αρχές Γυμνασίου, το αγόρι μας που μένει με τον πατέρα δέχεται την επιρροή της γιαγιάς, μητέρας του πατέρα, διευθύντριας ορφανοτροφείου στη μικρή επαρχιακή πόλη απ' όπου κατάγονται και οι δύο γονείς του. Το αγόρι μας, μεγαλώνοντας μέσα στην αριστεία και των δύο γονιών του, που ήταν άριστοι μαθητές και φοιτητές και συνέχισαν με άριστη επαγγελματική ζωή, και με την επιρροή της διευθύντριας- άντρα  γιαγιάς του, αρχίζει από πολύ μικρό να ασχολείται καταρχήν με τη δική του ανωτερότητα στο σχολείο και στα εξωσχολικά του και λίγο αργότερα με την υποτιθέμενη ανωτερότητα της Ελληνικής φυλής.Στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου λοιπόν, ζητάει από την γιαγιά να τον πάει στα γραφεία της νεοναζιστικής οργάνωσης που μιλάει για την καθαρότητα της Ελληνικής φυλής, την ανωτερότητα της έναντι όλων των άλλων φυλών κλπ κλπ.Του αγοράζει όλα τα σχετικά βιβλία. Και κάπως έτσι, αυτό το άρρωστο, γιατί το θέλησε αυτή που το έφτιαξε, δημιούργημα γίνεται σιγά σιγά άντρας που αποκτά ινδάλματα μικροτσουτσουνους δικτάτορες, κακοχυμμενα ανθρωπιδια που επειδή δεν μπορούσαν να γαμησουν- εξουσιάσουν γυναίκα, δώσανε κωλο για να αποκτήσουν εξουσία πάνω στο λαό τους, μιλώντας για καθαρότητα της φυλής, για ψηλούς, ξανθούς γαλανοματηδες άντρες, γεροδεμένους, καθαρούς, για αρεια φυλή. Οι ίδιοι αυτοί ανίκανοι δικτατορισκοι κοντοπιθαροι, άσχημοι, κακομουτσουνοι, έρχονταν σε οργασμό βλέποντας τις τρομερές στολές με τα μακριά, μαύρα δερμάτινα παλτό που φορούσαν οι ψηλοί, ξανθοί, καθαροί γαλανοματηδες στρατιώτες του στρατού που δημιούργησαν. Μιλώντας με καθαρά αντρικούς, ομοφυλοφιλικους όρους: εμείς είμαστε οι καλύτεροι, οι ψηλότεροι, οι πιο έξυπνοι, οι πιο καθαροί° σκοτώστε τους κοντουτσικους, μαυρουτσικους° το αρχαιοελληνικό κάλλος, η αρεια φυλή θα νικήσει° και άλλα τέτοια ομοφυλοφιλικά, αρχαιολαγνικα. Ο Χίτλερ όμως και ο Γκαίμπελς και ο Ες που οραματίστηκαν αυτό το ξεκαθάρισμα ήταν κάποιοι εμμονικοι με την εξουσία ανθρωπισκοι που όμως υποστηρίχτηκαν από αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία δηλ. τα λεφτά για να αποκτήσουν αυτοί οι τελευταίοι κι άλλη εξουσία δηλ. λεφτά. Όταν εξυπηρέτησαν τους σκοπούς των λεφταδων, σκοτεινών, πίσω από τον μπερντέ, υποστηρικτών τους, μέχρι κεραίας, κάηκαν, αποδομηθηκαν, στοχοποιηθηκαν από το ίδιο το σύστημα που τους ανέβασε. Μόνο αυτοί φταιγανε, και όχι ο λαός που τους ακολούθησε στο παραλήρημα τους μέχρι τέλους. Μόλις αυτοί οι τρελλοί για εξουσία, εξυπηρετούν την πραγματική εξουσία στην εκπλήρωση των στόχων που αυτή θέτει κάθε φορά, πολύ απλά αποσύρονται από το προσκήνιο και παίρνουν τη θέση τους άλλοι εξίσου τρελλοί για εξουσία άντρες που και πάλι δίνουν κωλο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο γιαυτη τη ρημαδα την εξουσία.

(33)

Συγχρόνως τη μισεί γιαυτη την αμείλικτη και ακατανόητη τιμωρία που του έχει επιβάλλει. Γίνεται μαθητής άριστος προσπαθώντας να φτάσει αυτήν, το άφθαστο είδωλο του. Προς το τέλος του δημοτικού, εκείνη χωρίζει με τον πατέρα του και τον παρατάει κυριολεκτικά για να στήσει το καινούριο σπιτικό της με τον καλύτερο σύζυγο που εντωμεταξυ βρήκε και γεννάει και ένα κοριτσάκι, καρπό του μεγάλου νέου έρωτα της. Από εκείνη τη στιγμή, το αγόρι αποκτά μια αλλοπροσαλλη συμπεριφορά. Παρατάει όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες στις οποίες πρωτευε και μέ το ζόρι πάει στο σχολείο. Τη βρίζει, την κλωτσαει, την χτυπάει, γίνεται εμμονικος με το φαγητό. Γίνεται βίαιος, κακοτροπος, απαιτητικός μαζί της, την ζητάει κοντά του, την επιθυμεί για πάντα κοντά του. Της κάνει τη ζωή δύσκολη, όπως ένα πρεζονι σε στέρηση, μόνο που το ναρκωτικό του είναι εκείνη, που δεν μπορεί να την έχει, την στερείται χωρίς να ξέρει το γιατί. Και φτάνει κάποια στιγμή που απλά της δηλώνει ότι δεν θα ξαναπάει σχολείο, μήπως και δεν γράψει 20, μήπως και δεν είναι ο καλύτερος μαθητής, όπως ήταν εκείνη δηλαδή. Κάνει ότι είναι δυνατόν για να την ξαναφέρει κοντά του. Όμως δηλώνει σε όλους τους ομηρικούς καυγάδες που κάνουν, ότι το βέλτιστο γιαυτον θα ήταν εκείνη να εγκατέλειπε το νέο σύζυγο και το κοριτσάκι τους και να εξαφανιζόταν από την ζωή όλων τους, δηλ. του πρώην, του γιού, του νέου συζύγου και του κοριτσιού. Είναι τόσο απογοητευμένος και πληγωμένος από εκείνη που πια δεν θέλει να την έχει κοντά του, θέλει να την εξαφανίσει, αν εκείνη συνεχίσει τη ζωή της μακρυά του. Και εκείνη; Τι κάνει εκείνη για το παιδί της; Το πηγαίνει σε παιδοψυχιατρο γιατί ελπίζει ότι το παιδί έχει ψύχωση, σχιζοφρένεια δηλ. κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται η ίδια. Οπότε θα μπορεί έτσι να το παρατάει στον πατέρα του ή 5ην γιαγιά χωρίς τύψεις. Ή στην καλύτερη περίπτωση να το κλείσει στο ψυχιατρείο, οπότε ξεννοιαζει μια και καλή. Γεννήθηκε άρρωστο, τι να κάνουμε; Εκείνη θα μπορεί έτσι να συνεχίσει την καριέρα της έτσι, ανενόχλητη και χωρίς τύψεις, ότι σε κάτι εσφαλλε. Έλα όμως που ο παιδοψυχιατρος δεν γνωματευει κάτι τέτοιο και απλά του δίνει χαρτί για κατ' οίκον διδασκαλία. Το έρημο το παιδί συνεχίζει το βιολί του, της κάνει τη ζωή όσο πιο δύσκολη μπορεί. Κάνει ότι μπορεί για να της σπάσει τα νεύρα. Για να λέει τι κακομαθημένο, παλιόπαιδο της βγήκε. Λες και το έκανε κακομαθημένο παλιόπαιδο κάποιος άλλος και όχι εκείνη, η δημιουργός του που το ξεπεταξε από τη μήτρα της και τα παράτησε στο δάσος σαν τον Κοντορεβυθουλη. Αυτό το πανέξυπνο, πανούργο, πληγωμένο πλασματακι θα το κάνει όσο πιο μεγαλειώδες μπορεί, δίνοντας τριπλές εξετάσεις για να περάσει τις τάξεις στο σχολείο, πάντα με 20 για να φανεί ότι είναι ισάξιος με εκείνη. Ούτε έτσι δεν μπορεί να την εξευμενίσει, για να επιστρέψει κοντά του; Αντί λοιπόν αυτή η μάνα άντρας κατασκευαστής να πει: θα παρατήσω τα πάντα και θα είμαι δίπλα σου για να σε βοηθήσω να ξεπεράσεις την << αρρώστια>> σου, θα σε γιατρέψω- τι σόι παιδίατρος είναι λοιπόν;-, θα γίνω έστω και τώρα την ύστατη ώρα η δημιουργός σου, προτιμά να συνεχίσει να είναι άντρας και προσλαμβάνει φροντιστή για να του κάνει φροντιστήριο. Σε ποιόν; Σε έναν μαθητή φαινόμενο. Σε έναν μαθητή που φυσάει, που διαβάζει λυσσωδως, που γνωρίζει όλα τα βιβλία απέξω, λέξη προς λέξη, που δεν χρειάζεται φροντιστήριο, απλά χρειάζεται τη μαμά του πάντα!

(32)

Η μητέρα αρνείται να του συνεχίσει τα αλεσμένα φαγητά. Προφανώς από τύψεις που η ίδια έχει και οι οποίες επιφανειακά της λένε, πώς θα γίνει άντρας το παιδί αν συνεχίσει να τρώει νιανια και εγώ είμαι ανίκανη να το ταισω ακόμη και αυτά τα νιανια. Και λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια της λένε, παράτα τη δουλειά σου, και γίνε μητέρα για το παιδί σου, εσύ και μόνο εσύ. Το παιδί εντωμεταξυ βγάζει στην κυριολεξία σπυριά με ό,τι έχει σχέση με φαγητό. Αρνείται δηλ. να ανοίξει το στόμα του, κυρίως στη μητέρα του, και να δεχθεί φαγητό, αυτό δηλ. που υποκατέστησε το μητρικό γάλα που εκείνος αρνήθηκε επειδή διαισθάνθηκε ότι τον αρνήθηκε η μητέρα που του το πρόσφερε. Πού καταλήγουμε;

Για όλα φταίει η μητέρα, που δεν είναι πια γυναίκα- δημιουργός αλλά άντρας- εξουσιαστής με λεφτά, με σπίτια, με αυτοκίνητα, με εξοχικά, με ρούχα° αλλά ακτήμων, χωρίς πραγματική ιδιοκτησία, χωρίς να έχει δημιουργήσει τίποτα ζωντανό.

Γεννιέται ένα αγόρι σε ένα ζευγάρι γονιών με μεγάλες καριέρες. Ενώ η μητέρα δυσκολεύτηκε υπερβολικά να μείνει έγκυος, μόλις γεννάει το παιδί, το αφήνει εκ περιτροπής στην πεθερά και στην μητέρα της. Οπότε το μωρό βρίσκεται με το που γεννιέται με 2 μαμάδες, τις δύο γιαγιάδες. Επομένως και αυτό νοιώθει αυτή την απόρριψη από τη δημιουργό του, αυτή την ανεξήγητη για το ίδιο εγκατάλειψη από την τροφο του. Εκείνο θεωρεί ότι το άφησε αβοήθητο να πεθάνει σε ένα κρύο, αφιλόξενο περιβάλλον, έξω και μακριά από την τόσο ζεστή, υγρή και ασφαλή μήτρα της. Άρα κάτι κακό θα έχει κάνει, για να το τιμωρεί τόσο αμείλικτα, για να το καταδικάζει σε κρύο στερητικό θάνατο.

Παρένθεση ( Μια συμβουλή που άκουσα από γιαγιά ενός μικρού προς την κόρη της όταν αυτή γέννησε και δεύτερο μωρό: Άσε το μωρό και ασχολησου με το μεγαλύτερο, τις λίγες ώρες που τα βλέπεις γυρίζοντας από τη δουλειά σου. Το μωρό τί καταλαβαίνει;° μαμ, κακά και νάνι° του χώνεις το μπουκάλι με το γάλα, το καθαρίζεις από τα κακά και ύπνο. Έκανες το χρέος σου ως μητέρα. Τον άλλο, τον μεγαλύτερο να κοιτάξεις πιο πολύ, που σε στερείται όλη μέρα, από τότε που γεννήθηκε και μου τον άφησες. Δηλαδή την συμβουλεύει να επαναλάβει και με το δεύτερο μωρό , το ίδιο λάθος που έκανε και με το πρώτο. Να μην είναι η δημιουργός του παιδιού της, απλά να είναι ο κατασκευαστής του. Ένας άντρας μηχανικός, εργολάβος οικοδομών και όχι γλύπτης ζωής).

Το αγόρι λοιπόν αυτό που νομίζει ότι το εγκατέλειψε η μητέρα του, το τιμώρησε να είναι μακριά της, να μην τη μυρίζει κοντά του όλη μέρα, αποκτά τύψεις για το υποτιθέμενο κακό που πρέπει να έκανε για να το τιμωρεί έτσι, και μην κατανοώντας ποιο είναι αυτό το κακό, προσπαθεί από κει και πέρα να την εξευμενίσει και να την κάνει με κάποιον τρόπο να επιστρέψει κοντά του.

(31)

Η φυσική του μαμά του προσφέρει το στήθος της για να θηλάσει, εκείνος όμως το αρνείται. Ίσως διαισθάνεται ότι ο ίδιος είναι απλά ένα δώρο για τους παππούδες του και η φυσική δημιουργός του δεν ενδιαφέρεται να τον αναθρέψει. Τον έφτιαξε σαν τα δώρα μέσα στο πακέτο τους. Το πιο πολύτιμο δώρο, το πιο ανεκτίμητο, το παραδίδει στη μητέρα της. Να ανοίξει εκείνη την κορδέλα, να σκίσει το χαρτί περιτυλίγματος και να το χαρεί. Και την ίδια η μητέρα της την παρέδωσε στην νταντά της για να τη μεγαλώσει. Άρα έτσι έμαθε και έτσι κάνει. Και προσπαθεί με οποιονδήποτε τρόπο να την κάνει να την αποδεχτεί, να μην την απορρίπτει πια, και της δίνει το υπέρτατο δώρο, το μωρό που γέννησε. Η μητέρα του αγοριού λοιπόν, αισθάνεται ότι δεν είναι ικανή να μεγαλώσει μόνη της το παιδί της- τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση λόγω πρόωρης απόρριψης- τον παραδίδει στην νταντά την οποία καλεί ακόμη και να του δώσει εκείνη το γάλα που βγάζει με το θηλαστρο από το στήθος της. Ακόμη και  αυτό δεν είναι ικανή να κάνει, έτσι νομίζει. Οπότε επιστρέφει άρον άρον στη δουλειά της όπου φυσικά γαμαει και δέρνει° εξουσία- άντρας.

Το μωρό συνεχίζει να αρνείται το γάλα της μητέρας του ακόμη και με το μπιμπερο. Τι διαίσθηση το τοσοδουλικο πλασματακι! Και όσο μεγαλώνει αρνείται και όλες τις τροφές από τη μαμά του. Πάντα τον ταιζει η νταντά του. Τα Σαββατοκύριακα που είναι με τους γονείς του μένει νηστικός. Φτάνει σε ηλικία 2-3 χρονών και η παιδίατρος τους λέει να του δίνουν αλεσμένα  φαγητά για να παίρνει έτσι κάποιου είδους τροφή. Λες και το παιδί θα μεγαλώσει με τα αλεσμένα μοσχάρια, τα ψάρια, τα καρότα και τα μπρόκολα που θα καταφέρει να το ταισει η νταντά του. Αμ δε! Το παιδί θα μεγαλώσει φυσιολογικά αν το αποδεχτεί η μαμά του και το πάρει κοντά της 24 ώρες την ημέρα, μην αφήνοντας το σε κανέναν άλλο.

(30)

Γεννιέται λοιπόν ένα αγοράκι από ένα ζευγάρι γονιών με μεγάλες καριέρες. Η μητέρα δηλώνει με το που γεννάει ότι εκπλήρωσε την τεράστια επιθυμία των γονιών της να τους κάνει ένα εγγόνι, οπότε τώρα που το ξεπεταξε από μέσα της δεν μπορεί να έχει καμμία απολύτως σχέση μαζί του. Αυτή η γυναίκα - άντρας λοιπόν, έχει διαλέξει από πολύ καιρό την τέλεια νταντά, σούπερ ντουπερ παιδαγωγό, ειδική για βρέφη μέχρι 3 χρονών. Με το που γεννάει καλεί την νταντά να βρεθεί κοντά στο παιδί. Άρα το νεογέννητο βρίσκεται με δύο μαμάδες από τότε που ανοίγει τα μάτια του.

(29)

Ο άντρας λοιπόν που δημιούργησε τον πολιτισμό με το μυαλό του, τον έχει προσέξει με κάθε λεπτομέρεια.

Ας σκεφτούμε τους οίκους ανοχής με τις εταίρες° ένα σπίτι με τη μαμά, όπου τα αγοράκια πάνε για να παίξουν, χωρίς τα μη της μαμάς, χωρίς να χρειαστεί  να αποδείξουν πόσο άντρες είναι. Όπως είναι δηλ. η οθόνη του υπολογιστή, στην οποία δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα. Της δηλώνεις ό,τι θες και μέσα από την εικονικοτητα είσαι πάντα ικανοποιημένος αφού στην ουσία ό,τι κάνεις το κάνεις με το μυαλό σου. Και μέσα στο μυαλό σου το αντρικό σου όργανο γίνεται τεράστιο, σε μόνιμη στύση και έτοιμο να ικανοποιήσει κάθε << γυναικείο>> όργανο είτε αυτό ανήκει σε άντρα είτε σε γυναίκα. Κερδίζει δηλ. σε κάθε διαγωνισμό ανδρισμού στον οποίο συμμετέχουν μόνιμα όλοι οι άντρες.

Ο άντρας είναι ο μόνος που δικαιούται να μαγειρεύει γιατί το φαγητό είναι για τον άντρα η μόνη επαφή με τη μητέρα δημιουργό, με το μητρικό γάλα που είτε το στερήθηκε είτε όχι δεν θα πάψει ποτέ να το αποζητά, να το επιθυμεί.

Από την άλλη, η γυναίκα δεν μπορεί να φάει κρέας ή οτιδήποτε έπρεπε να θανατωθεί για να το φάει, αφού θα ήταν σαν τον Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του για να μην του πάρουν την εξουσία. Αλλά αυτός δικαιολογείται. Είναι άντρας- δημιουργός, δεν ξέρει από δημιουργία. Οπότε η νηστεία απευθύνεται σε άντρες που πρέπει να απέχουν από το φαγητό δηλ. από την επαφή με τη δημιουργό τους για να αποδείξουν την πίστη- υποταγή τους στον άντρα- δημιουργό τους. Άλλωστε τι θρησκεία είναι αυτή, που δέχεται ότι θα τρως εκτός περιόδου νηστείας κάτι που πρέπει να θανατωθεί για να το φας; Ποιος δημιουργός δέχεται να θανατωθεί ακόμη και το πιο μικρό του δημιούργημα για να φαγωθεί από το μόνο λογικό ζώο, τον άνθρωπο;

Άρα οι θρησκείες και οι νηστείες έγιναν για τους άντρες και μόνο γιαυτους° η γυναίκα- δημιουργός είναι πάντα άθεη και χορτοφάγος!

(28)

Ο άντρας βέβαια που από τη βρεφική ηλικία έχει στύση τουλάχιστον κάθε πρωί και που ξυπνάει και κοιμάται σκεπτόμενος το φαι, τα βυζιά, καλείται από τη θρησκεία να γίνει καλόγερος, να μονάσει και να νηστεψει για να δείξει την πίστη του στον Θεό, να έρθει πιο κοντά του, να αποξενωθεί από το σώμα, από την γυναίκα- τη γη για να φτάσει στον ουρανό, να εξαυλωθει, να γίνει μόνο πνεύμα, κι όλα αυτά μόνο από φθόνο. Την Υπατία την ξέσκισαν όχι τόσο γιατί ήταν μαθηματικός, πνευματικός άνθρωπος αλλά γιατί ήταν γυναίκα που τόλμησε να ασχοληθεί με το πνεύμα σαν να μην είχε  το αυτόματο πλεονέκτημα της δημιουργίας. Την Εμυ Νεδερ, την μητέρα της Άλγεβρας, δεν την αναγνώρισαν ποτέ πραγματικά γιατί ήταν γυναίκα αν και εκείνη ήταν περισσότερο αποδεκτή γιατί μάλλον είχε αυτή την ανδρόγυνη εμφάνιση.

Ποτέ βέβαια δεν μπορεί ένας άντρας να γίνει γυναίκα ή η γυναίκα άντρας, εντελώς. Πάντα ο άντρας όσο γυναικούλα κι αν γίνει θα έχει κάποια ψήγματα ανάγκης εξουσίας. Όπως οι μεγάλοι δημιουργοί, τραγουδοποιοί, συνθέτες, συγγραφείς, λογοτέχνες, ζωγράφοι, γλύπτες, με τεράστια αβίαστη παραγωγή που όμως πουλάνε τα έργα τους και για τα λεφτά αλλά κυρίως για την εξουσία, για να είναι οι καλύτεροι, για την υστεροφημία, για να αφήσουν κάτι μεγάλο πίσω τους, όταν πεθάνουν, κάτι τόσο τέλειο σχεδόν όσο ένα παιδί. Η γυναίκα, όσο άντρας κι αν γίνει, όσο μεγαλύτερη εξουσία κι αν αποκτήσει, αν το πρώτο παιδί που θα γεννήσει είναι αγόρι, το ερωτεύεται με την έννοια ότι είναι ο άντρας που αυτή η γυναίκα- άντρας δημιούργησε, είναι ο άντρας που εκείνη πάντα ήθελε να γίνει και δεν το μπορούσε.

(27)

Το σεξ λοιπόν, που έχει τόσο υπερεκτιμηθεί, κυρίως δαιμονοποιωντας το η εκκλησία, δεν είναι παρά μια ανθρώπινη λειτουργία που προσφέρει μακράν μικρότερη απόλαυση από το χέσιμο ή το κατούρημα και εφόσον αποσυνδέεται από την τεκνοποίηση δεν ωφελεί σε τίποτα τον άνθρωπο° ενώ αν δεν κάνεις κακά ή τσισια κάθε μέρα έχεις πρόβλημα!

Η παρθενία, η εγκράτεια, η αποχή πριν το γάμο, όλα αυτά τα αμόλυντα που μας διδάσκει η αντρική θρησκεία μας είναι και πάλι αντρικές επιταγές. Τα παλιότερα χρόνια, χωρίς τα τεστ πατρότητας, η κοπελίτσα έπρεπε να είναι παρθένα, ούτως ώστε όταν παντρευτεί να είναι σίγουρος ο άντρας ότι το παιδί είναι δικό του, να αποκτήσει κι αυτός ιδιοκτησία μέσα από το τσουτσουνι του.

Ο άντρας που αποφασίζει να κόψει το τσουτσουνι του, να κάνει ορμονοθεραπεια για να βγάλει στήθος, να το αυξήσει με σιλικόνη, να μακρύνει τα μαλλιά του, να φοράει ψηλοτάκουνα, να βάφεται, να βγάζει τα φρύδια του, γίνεται γυναίκα; Δεν νομιζω° γιατί τι σημαίνει γυναίκα; Γυναίκα ίσον δημιουργός του κόσμου, δημιουργός της ίδιας της της περιουσίας, τροφός. Μια γυναίκα μια οποιαδήποτε γυναίκα, δεν είναι ανάγκη να είναι μητέρα, να έχει γεννήσει, να είναι ιδιαίτερα νέα, μπορεί να παρηγορήσει με το στήθος της ένα μωρό που θα βρεθεί κοντά της, μπορεί να κατεβάσει γάλα αν αυτό τη βυζαξει, ακόμη κι αν δεν έχει ξαναθηλασει ποτέ, μόνο και μόνο ακούγοντας το κλάμα του μωρού.

Και να φανταστείς ότι υπάρχουν μητέρες που αρνούνται στα παιδιά τους αυτό το θαυματουργό ποτό γιατί πρέπει να πάνε στη δουλειά κι ας τρέχουν τα γάλατα από το στήθος τους° αποφάσισαν να γίνουν άντρες, να βγάλουν λεφτά, να αποκτήσουν τσουτσουνι! Τελικά, γυναίκα δεν είναι ούτε καν αυτή που έχει μήτρα και βυζιά° είναι αυτή που πάει σε κάποιο ίδρυμα με εγκαταλελειμμένα παιδιά ή παιδιά με νοητικά, κινητικά, οικογενειακά προβλήματα, και γίνεται μητέρα τους, τα δημιουργεί, τα σμιλευει, τα αναθρεφει! 

Η παρθενογένεση, η άμωμος σύλληψη της ανδρικής μας θρησκείας, είναι η σύλληψη με το σπέρμα- πνεύμα, το όνειρο δηλ. κάθε άντρα λογοτέχνη να συλλαμβάνει και να γεννάει μόνο με το μυαλό.

Ο θεός είναι άντρας, αλλά δεν είναι ο Δίας που διακορευε παρθένες και γεννοβολουσε δεξιά κι αριστερά° φυσιολογικά πράγματα δηλαδή. Βέβαια ο Δίας ήταν πιο προχωρημένος άντρας- δημιουργός, αφού μέσα από το κεφάλι του γέννησε την αμωμη άντρας-γυναικα Αθηνά, δεν χρειάστηκε καν τη μήτρα καμμιας παρθένας.

Ο άντρας ως γνήσιος ομοφυλόφιλος χαρακτήρισε το σεξ βρώμικο, αμαρτωλό, μιαρό γιατί ζηλεύει που η γυναίκα μέσω αυτού γίνεται χωρίς να κάνει τίποτα, η απόλυτη δημιουργός. Αν στο δρόμο σου βρεις τη γυναίκα και το διάβολο, ποιον πρέπει να αποφύγεις πάση θυσία; Τη γυναίκα, γιατί είναι πολύ μεγαλύτερος πειρασμός, κάνει μεγαλύτερο κακό από το διάβολο.

(26)

Υπάρχει και μια ακόμη κατηγορία ανδρών και γυναικών- ανδρών: αυτοί που παίρνουν σκύλο. Είναι αυτοί που θεωρώντας ότι δεν μπορούν να κυριαρχήσουν σε κάποιον, παίρνουν το κατοικίδιο το οποίο τους έχει αφεντικά. Αυτό βέβαια είναι κατηγορία, ανδρών κυρίως, που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες γίνονται άντρες. Άρα η δεξαμενή για να βρει ο οποιοσδήποτε άντρας το αντικείμενο εξουσίας του, αρχίζει να στερεύει. Ο άνθρωπος με τσουτσουνι, όλων των κατηγοριών, από τον άντρα- άντρα μέχρι τον άντρα- παιδεραστή ή μέχρι τον άντρα που αποφασίζει να κόψει το τσουτσουνι του νομίζοντας ότι έτσι θα γίνει γυναίκα, είναι μόνο εξουσιαστής. Ακόμη και ο τραβεστί που ντύνεται γυναίκα αλλά έχει ακόμη τσουτσουνι , διαγωνίζεται πάντα με τους ομοίους του για την εξουσία, και γι'αυτό βάζει στήθος! Κάνει ορμονοθεραπεια για να μεγαλώσει το στήθος, για να γίνει γυναίκα; Όχι! Για να έχει δύο μεγάλα, στρογγυλά τσουτσουνια!

Το ίδιο και οι γυναίκες, παλιότερα οι πορνοστάρ μόνο, που κάνουν αυξητική στήθους, δεν το κάνουν για να γίνουν περισσότερο γυναίκες, θηλυκές, γιατί στους άντρες αρέσει το μεγάλο στήθος, αλλά για να αποκτήσουν κι αυτές δύο μεγάλα ολοστρόγγυλα τσουτσουνια- όργανα εξουσίας.

(25)

Και ερχόμαστε το φαγητό. Καμμία από τις γυναίκες- άντρες- εξουσιαστές με το διπλό τσουτσουνι δεν θηλάζει από άποψη το παιδί που γεννάει. Γιατί πολύ απλά δεν είναι το δημιούργημα της που πρέπει να το αναθρέψει, αλλά κάτι που βγήκε από το σώμα της και απλά υπάρχει δίπλα της. Το αγόρι λοιπόν που δεν ακούμπησε τη δημιουργό του και δεν ήπιε το θαυματουργό νέκταρ της- και είναι πολλά αυτά, τα τελευταία χρόνια που οι γυναίκες παράτησαν τα παιδιά τους για να δουλέψουν, για να γίνουν άντρες δηλαδή- και το απέρριψε, το εγκατέλειψε, αποκτά ένα θέμα με το φαγητό. Καθώς μεγαλώνει της ζητά να του μαγειρέψει, δεν συμβιβάζεται με το χτεσινό φαγητό αλλά της ζητά επιτακτικά  μαγειρεμένο φαγητό, της ζητά το μητρικό γάλα που δεν ήπιε, της ζητά να τον αποδεχθεί και να τον φροντίσει όπως δεν το έκανε όταν ήταν ημερών, μηνών. Το παιδί μπορεί να γίνει παχύσαρκο ή να γίνει φοβικό με κάποια φαγητά. Ολόκληρος άντρας και φοβάται τα αγκάθια της σαρδέλας, του γαύρου, πνίγεται με αυτά. 

Ο άντρας βέβαια, δηλ. αυτό το ον που έχει τσουτσουνι, πάντα έχει το θέμα με το μέγεθος του τσουτσουνιου του δηλ. με το μέγεθος της εξουσίας του και με το πώς αποδίδει στη σεξουαλική πράξη, αν ικανοποιεί την γυναίκα που γαμαει. Γιατί μονίμως βρίσκεται σε διαγωνισμό ανδρισμού με τους άλλους για το ποιος είναι ο καλύτερος, ο δυνατότερος. Είναι τόσο εφήμερος και στιγμιαίος όσο και μία εκσπερμάτωση. Δεν καταλαβαίνει σωματικά ότι έχει συνέχεια. Είναι άκληρος, χωρίς ιδιοκτησία, μόνος του με το τσουτσουνι του. Οπότε προτιμά να αυνανίζεται μπροστά στην οθόνη όπου πάντα με το πορνό έχει στύση, πάντα θα φτάνει να εκσπερματώσει, χωρίς να έχει τον οποιοδήποτε ή την οποιαδήποτε να του λέει πόσο μικρό τσουτσουνι έχει, γιατί δεν του σηκώνεται, γιατί έχυσε τόσο γρήγορα, ότι δεν κατάλαβε τίποτα, αν μπήκε ή όχι. Πάντα η ίδια αγωνία της εξουσίας λοιπόν; Μπροστά στην οθόνη, η πλήρης αγαλλίαση! Είναι ο πλήρης κυρίαρχος!

(24)

Αν είναι μια διευθύντρια σε μεγάλη εταιρεία, ένας γυναίκα- άντρας με διπλό τσουτσουνι μάλιστα, επιλέγει πολύ προσεκτικά την νταντά, να είναι σχετικά νέα με μεγάλα βυζιά, έξυπνη, καλλιεργημένη- δεν την φοβάται άλλωστε μην τα φτιάξει με τον άντρα της, αφού αυτουνου το τσουτσουνι το ' χει κόψει και δέσει πάνω στο τεράστιο σουτιέν της- και της παραδίδει το παιδί- αν αυτό είναι και κορίτσι ακόμη καλύτερα- από ημερών. Με την προϋπόθεση ότι θα το παντρέψει πρώτα η νταντά και μετά θα το αφήσει° δηλ. η μάνα του δεν θα ξαναεχει αυτό το τεράστιο βάρος που δημιούργησε μόνο και μόνο για να μην την πουν στείρα.

Όλοι οι συγγραφείς γράφουν πάντα για κάποιον ήρωα, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Έναν ήρωα, είτε καλό είτε κακό, αυτό δεν σημασία, πάντως άντρα. Και όλοι οι λαοί έχουν πάντα τους θρύλους, τους μύθους, τις θρησκείες, με τον απόλυτο άντρα στο κέντρο, που σκοτώνει ή διδάσκει ή πολεμάει ή γαμαει, πάντως κάνει μια πράξη εξουσίας.

(23)

Ανάλογα με το πόσο άντρας είναι ο άντρας λοιπόν, εξουσιάζει από έναν άνθρωπο μέχρι και ολόκληρους λαούς. Οπότε τότε δεν πολυεχει ανάγκη να γαμαει κυριολεκτικά, αφού όσο πιο μεγάλος ηγέτης θελεις να γίνεις τόσο μικρότερο τσουτσουνι έχεις.

Χαμηλότερη κατηγορία άντρα, αυτός που θέλει να εξουσιάζει άντρες με το τσουτσουνι του, γαμωντας τους απλά. Ακόμη πιο χαμηλά, αυτός που θέλει να εξουσιάζει γυναίκες με τσουτσουνι δηλ. μεγάλο στήθος κυρίως, το απόλυτο τσουτσουνι δηλαδή, που συγχρόνως είναι και το απόλυτο σύμβολο του φαγητού. Χαμηλότερα ακόμη, αυτός που θέλει να εξουσιάζει αγοράκια, βιάζοντας τα, ο παιδεραστής και τέλος αυτός που βιάζει κοριτσάκια.

Πάμε στη γυναίκα- άντρα που πάλι ακολουθεί τις κατηγορίες του άντρα δηλ. αυτή που θέλει να εξουσιάζει από ολόκληρους λαούς, εταιρείες, σχολεία, μία σχολική τάξη, μέχρι τον άντρα της, τα παιδιά της, τα εγγόνια της και πάει λέγοντας.

Τη γυναίκα που εξουσιάζει άντρες δεν την πολυαφορα το σεξ αφού δεν είναι γυναίκα- γυναίκα για να θέλει να δημιουργήσει απλά θέλει να εξουσιάζει. Μετά βίας του κάθεται του άντρα της. Δεν διστάζει να κάνει έκτρωση, αν τύχει και μείνει έγκυος. Τα παιδιά που μετά βίας έκανε ούτε που να τα χέσει.

Αυτή με τα μεγάλα βυζιά- πέη_ είναι και δύο, άρα διπλάσια εξουσία_ γίνεται δασκάλα, καθηγήτρια, διευθύντρια και με πρόσχημα τη δουλειά παρατάει το παιδί της σε κάποιον για να το φυλάξει. Άλλωστε αυτή δεν είναι δημιουργός, δεν την αφορά να διαμορφώσει το δημιούργημα της. Από τη στιγμή που το γεννάει και πέρα, απλά ανάλογα με το πόσο άντρας είναι, επιλέγει και με αντρικά κριτήρια τη νταντά. Αν είναι μια απλή δασκάλα, δηλαδή εξουσιάζει σίγουρα μικρά παιδάκια, το παρατάει στη γιαγιά ή σε κάποια, οποιαδήποτε νταντά, αρκεί να μην το έχει βάρος. Και το παιδί ιδίως το αγόρι μεγαλώνει και γίνεται μια γιαγιά, με την αρρωστοφοβια της, με την ιατρολαγνεια της και βλέπεις έναν διμετρο άντρα να μην θέλει να βγει από το σπίτι, να μην περπατάει, να φτιάχνει πίτες και γλυκά, τυροπιτάκια όπως η γιαγιά που τον μεγάλωσε.

(22)

Ο άντρας λοιπόν, δεν σκέφτεται με το κάτω κεφάλι, όπως πολύ υποτιμητικά λέγεται για το είδος του, αλλά με το μυαλό του και γνωρίζει ότι δεν έχει απογόνους, δεν κατανοεί την χαζή γυναίκα που σκέφτεται μόνο με το μουνι της, με τη μήτρα της. Απλά αυτή κατέχει, δημιουργεί τη συνέχεια της, ανοίγοντας τα πόδια και αφήνοντας τον να της χώσει το τσουτσουνι του, το κατουροεργαλειο του, και την ζηλεύει, την φθονεί γιαυτην την ευκολία της. Εκείνος  έχει γκόμενες πολλές, χώνει το τσουτσουνι του σε όποια τρύπα βρει, γίνεται σεξαχολικ, εθισμένος στο σεξ, γιατί μόνο εκείνος με την εκσπερμάτωση λαμβάνει αυτή την στιγμιαία υπέρτατη ηδονή της απόλυτης εξουσίας° της πέταξα τα μάτια έξω! Βλέπει πορνό και αυνανίζεται και το προτιμάει από το να πάει με τη γυναίκα του. Βλέπει με τα μάτια τα  πλαστικά βυζιά της πορνοστάρ και κάνει σεξ με το μυαλό του, μπροστά στην οθόνη° την θεά- δημιούργημα αντρικό, την θεά αυτήν που σε βλέπει πάντα και παντού, αλλά σε αντίθεση με τον θεό που δημιούργησε και πάλι ο άντρας, χιλιετίες πριν, ο οποίος θα σε τιμωρούσε αν έπαιζες με το πουλί σου, αυτή η θεά-η οθόνη απλά σε βλέπει και τη βλέπεις και έχει κάνει γι'αυτό τον λόγο απόλυτους πιστούς της και ακολουθους της,τους άντρες όλης της ανθρωπότητας, ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος, ηλικίας, μορφωτικού επιπέδου.

Ο κομπιουτερας, που δημιούργησε τόσα περίπλοκα προγράμματα που απαιτούν μαθηματικά, μόχθο, χιλιάδες ώρες εργασίας, μυαλό, προσήλωση, συνέπεια, δημιουργεί πορνοσαιτ, παιδεραστικα σάιτ, και άλλα ακατανομαστα που ούτε ο νους σου  μπορεί να τα συλλάβει και προσκυνάει με απόλυτη προσήλωση τη θεά- οθόνη.

Γιατί πολύ απλά ο άντρας σκέφτεται και λειτουργεί με το κεφάλι του, κάνει και σεξ με το κεφάλι, με τα μάτια, και όχι με το τσουτσουνι. Το μυαλό κάνει το τσουτσουνι να σηκωθεί για να γαμησει δηλ. να εξουσιασει.

(21)

Ο συγγραφέας που το βράδυ ντύνεται με εκείνα τα φουστάνια με τα μικρά λουλουδάκια που φορούσαν παλιά οι μαμάδες, οι γιαγιάδες, οι χήρες με τα μαυροασπρα, με τα γκρι, και εκδίδεται ή απλά ψάχνει να βρει άντρα για να τον γαμησει, δεν είναι διαστροφικος, απλά είναι ένας άντρας- γυναίκα.

Όσο πιο μεγάλος δημιουργός είναι λοιπόν ο άντρας- γυναίκα, δημιουργεί ασταμάτητα, χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς ξεκαθάρισμα των δημιουργιών του. Ποτέ όμως δεν θα φτάσει οποιοδήποτε αντρικό δημιούργημα, την τελειότητα της αυτόματης γυναικείας δημιουργίας. Όσο πιο μεγάλος είναι ο άντρας- δημιουργός, δεν χρειάζεται τον άντρα του πλέον για να τον γαμησει ούτως ώστε να τον γονιμοποιήσει για να γεννήσει αφού ο φαλλός, το πέος- μυαλό του τον αυτογονιμοποιει. Άρα οι πραγματικά τεράστιοι δημιουργοί είναι χαζοί σαν τις αμοιβάδες και αυτογονιμοποιουνται, και σαν τα σκουλήκια που αν τα κόψεις σε κομμάτια, κάθε ένα από αυτά, γίνεται ένα καινούργιο σκουλήκι, ζωντανό με κεφάλι και σώμα, ανδρόγυνο.

Ο συνθέτης που όταν κουφαινεται εντελώς, δημιουργεί μέσα στο μυαλό- μήτρα του, θεσπέσιες μελωδίες που τις ακούει με τα αυτιά του μυαλού του. Τι να την κάνει αυτός ο γυναίκας, τη γυναίκα; Γιατί να την γαμησει; Δεν θέλει να εξουσιάζει κανέναν.

Ο πραγματικά μεγάλος δημιουργός λοιπόν δεν θέλει ούτε να πουλάει τις δημιουργίες του, ψωμολυσσαει, τον ζουν οι συγγενείς του, λιμοκτονεί, αφού τι να τα κάνει τα λεφτά, το όργανο εξουσίας, το στείρο μαστίγιο αυτοεπιβεβαιωσης, όταν έχει τα <<παιδιά>> του, τη συνέχεια του, την αθανασία του;

(20)

Η αυτόματη δημιουργία του παιδιού της δεν επιτρέπει στη γυναίκα να διορθώσει το χέρι του που μπορεί να βγει μικρότερο, τη μύτη του που μπορεί να βγει στραβή, οτιδήποτε που μπορεί να βγει λάθος ή το μυαλό του που μπορεί να βγει καθυστερημενο° το δέχεται όπως είναι και το αναθρεφει. Άρα η μητέρα δεν μπορεί να αφήσει το δημιούργημα της σε κανέναν άλλο για να το σμιλεψει μετά τη γέννηση του όπως ο ζωγράφος δέν μπορεί να αφήσει τον πίνακα του να τον ζωγραφίσει άλλος, ο γλύπτης δεν μπορεί να αφήσει το μάρμαρο να το σμιλεψει άλλος και να το κάνει διαφορετικά από ότι έχει στο μυαλό του.

Η γυναίκα είναι χαζή, δεν έχει μυαλό γιατί πραγματικά δεν το χρειάζεται για να δημιουργήσει. Μάλλον οι πραγματικά μεγάλοι δημιουργοί, άντρες- γυναίκες είναι χαζοί, γυναίκες που παρεμπιπτόντως έχουν τσουτσουνι το οποίο όμως δεν τους χρειάζεται για την αυτόματη γυναικεία γέννα του έργου τους .

Είναι λοιπόν ομοφυλόφιλοι;

Όχι, απλά είναι γυναίκες χωρίς μήτρα αλλά με μυαλό- μήτρα.

Και εκείνους, τους μεγάλους, τους πιάνουν υστερικές κρίσεις σαν τις << χαζές>> γυναίκες, φέρονται σαν βλαμμένοι, αλλοπροσαλοι. Τους βλέπεις και λες, μα καλά είναι αυτό το βλαμμένο, μεγάλος συνθέτης, ζωγράφος, γλύπτης, τραγουδοποιός, σχεδιαστής μόδας, θεωρητικός φυσικός, μαθηματικός° και αν του μιλήσεις για κάτι έξω από τη δημιουργία του δεν μπορεί καλά καλά να αρθρώσει λόγο° μα ναι, είναι μια χαζή γυναικούλα που απλά γεννά- δημιουργεί με τη βοήθεια του σπέρματος του αντρικού μυαλού του.

(19)

Φτάσαμε λοιπόν στον άντρα- γυναίκα, στον καλλιτέχνη, στον τραγουδιστή, στον συνθέτη, στον ηθοποιό, στον σκηνοθέτη, στον σκηνογράφο, στον μουσικό, στον ζωγράφο, στον γλύπτη, στον ενδυματολόγο, στον σχεδιαστή μόδας, στον δημιουργό χωρίς μήτρα ή με μυαλό μήτρα.

Πολλοί από αυτούς ή ίσως ή πλειοψηφία τους είναι ομοφυλόφιλοι και τα προηγούμενα χρόνια έπρεπε να κρύβονται, να νιώθουν ανώμαλοι και να παντρεύονται ακόμη με γυναίκες για να μην δημοσιοποιηθεί το << πρόβλημα>> τους. Οι άντρες- γυναίκες είναι δημιουργοί. <<Γεννούν>>, όπως οι μητέρες, τα πνευματικά παιδιά τους. Βέβαια οι δημιουργοί αυτοί μπορούν να σκοτώσουν τα παιδιά τους, τον πίνακα ζωγραφικής που δεν θεωρούν ότι είναι όπως τον φαντάστηκαν, το βιβλίο που δεν εξελίσσεται όπως το περιμένουν. Όχι σαν τη μητέρα που πρέπει να αποδεχτεί το παιδί που γεννά, όπως κι αν αυτό γεννηθεί.

Η ιατρική, που δημιουργήθηκε από άντρα, αποδυθηκε στην προσπάθεια να προσδιορίσει την πατρότητα με τα τεστ DNA, αφού ο άντρας δεν μπορεί να καταλάβει πώς το παιδί γεννιέται, ότι είναι δικό του, τι σημαίνει να έχεις μέσα στο σώμα σου κάτι ζωντανό.

Δημιουργήθηκε η εξωσωματική γονιμοποίηση περισσότερο για να είναι το σπέρμα που δημιουργεί το παιδί του πατέρα σίγουρα, παρά για να γίνει μητέρα η γυναίκα που δεν μπορούσε μέχρι πρότινος, την βέβαια κατηγορούσαν παλιότερα ως στείρα. Η καισαρική που πλέον προωθείται να αντικαταστήσει ίσως τον φυσιολογικό τοκετό είναι μια ευθεία αντρική γέννα.

(18)

Ο άντρας._ με προβληματικά αντρικά προσόντα, θέλει να δημιουργήσει κάτι μεγαλεπήβολο° από ένα σπίτι μεγαθήριο μέχρι μια δικτατορία, με ενδιάμεσα στάδια, μια διευθυντική θέση σε σχολείο, σε εταιρεία° αντιστρόφως ανάλογο με τον ελλειμματικό ανδρισμό του.

Θεωρεί την άποψη του την τελειότερη, τον εαυτό του τον εξυπνότερο και πιο άξιο για να ηγηθεί.Οι περισσότεροι δικτάτορες πρέπει να πάσχουν από μικροπενια.

Ο άντρας-ο με μεγάλα αντρικά σωματικά προσόντα- θέλει να δημιουργήσει στην κουζίνα, σε φαγητά ή γλυκά δηλ. σε κάτι που απαιτεί μεγάλη ακρίβεια αναλογιών και πολύ μεράκι για να γεννήσει ένα τέλειο φαγητό ή γλυκό- παιδί με τα χέρια του.

Θέλει να δημιουργήσει ζωγραφική, γλυπτική, με τα χέρια, να γεννήσει το τέλειο δημιούργημα- παιδί° γιατί από τον άντρα._ ξεκινάει η κατηγορία άντρας- γυναίκα ή λίγο λιγότερο ακόμη άντρας και περισσότερο γυναίκα- δημιουργός του κόσμου.

(17)

Μια μητέρα που είναι γυναίκα δηλ. δημιουργός, δεν μπορεί να ερωτευτεί κανένα παιδί της, ποσω μάλλον το αγόρι παιδί της, γιατί ο έρωτας είναι αντρικό χαρακτηριστικό και απευθύνεται μόνο από άντρα σε άντρα.

Υπάρχει ο άντρας._ που θέλει να εξουσιάζει άλλους άντρες, αλλά είναι και σωματικά άντρας, δηλ. όχι μόνο άντρας στο μυαλό με μόνη έννοια την εξουσία σαν ιδέα και όχι και τη σωματική εξουσία. Οπότε επιλέγει μια γυναίκα με μεγάλο στήθος, ή πολύ ψηλή ή πολύ κοντή ή πολύ όμορφη° με κάτι τέλοσπαντων εξαιρετικό, κάτι που προεξέχει όπως το τσουτσουνι στον άντρα, επιλέγει λοιπόν ένα λιγότερο άντρα για να εξουσιάζει. Με τη συγκεκριμένη γυναίκα δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει παιδιά, γιατί είναι εντελώς άντρας δηλ. θέλει απλά να την εξουσιάζει γαμωντας την, όχι να την κάνει δημιουργό. Αυτός μπορεί να υπολείπεται ως άντρας σωματικά, αυτό όμως δεν τον κάνει λιγότερο εξουσιαστή. Την ερωτεύεται όπως μόνο ένας άντρας μπορεί να ερωτευτεί, απόλυτα και λατρευτικά, και μαζί της ερωτεύεται και όλο της το περιβάλλον. Ξεχνάει γονείς, συγγενείς δικούς του και εμπλέκεται μόνο με τους δικούς της. Αν δεν έχει κάποιο πρόβλημα ανδρικών προσόντων, τουναντίον μπορεί να είναι ακόμη και πολύ προικισμένος σωματικά, αδιαφορεί για τη γυναικάρα με τα βυζιά και παντρεύεται μια ίσως ασχημουλα ή ασήμαντης εμφάνισης τελοσπαντων, αφού ποτέ ένας άντρας δεν παρατηρεί μάτια, μαλλιά, σώμα, γαμπες, ύψος, βάρος.

(16)

Επειδή λοιπόν η μητέρα διαμορφώνει το παιδί της, και μόνο αυτή, έχουμε και τις διαβαθμίσεις στην κλίμακα του άντρα.

Όταν λέμε μητέρα εννοούμε δημιουργός και μπορεί να είναι είτε μια γυναίκα που γεννάει κανονικά ένα παιδί και το μεγαλώνει η ίδια, είτε ένας άντρας που μεγαλώνει το παιδί επειδή η μητέρα δουλεύει, μια γιαγιά, μια νταντά, ένας παππούς, ένα ίδρυμα και πάει λέγοντας. Όταν όλα είναι τελείως φυσιολογικά στη ζωή του μικρού αγοριού και απλά έτυχε να είναι γιός ή ανηψιος ενός μεγάλου εξουσιαστή άντρα- άντρα και βρίσκει στρωμένο το δρόμο προς την εξουσία, ε, δεν χρειάζεται να γίνει και τελείως άντρας, γίνεται όχι και τελείως άντρας. Μπορεί να ασχοληθεί και με γκόμενες, γκόμενους, φαγια, γυμναστικές, ποδοσφαιρα,ορειβασιες, κωπηλασιες,κολυμπια, παιδιά, σκυλιά και να'χουμε να λέμε. Δεν έχει την προσήλωση του άντρα- άντρα, στον μοναδικό στόχο που γνωρίζει όλο του το είναι: την εξουσία! Επομένως, αυτοί που έχουν τα λεφτά δηλ. την πραγματική εξουσία, δεν εμπιστεύονται τον όχι και τελείως άντρα, δεν τον πριμοδοτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

(15)

Καταρχήν γίνεται όχι και τόσο άντρας όταν έχει τα μέσα για να μην καταντήσει μόνο άντρας. Όταν γεννιέται σε ένα περιβάλλον με οικονομική άνεση, σε μια οικογένεια κανονική, με μητέρα γυναίκα, με ήπιο πατέρα° όπου δεν χρειάζεται από νηπιακή ηλικία να αντικρύσει την εξουσία στο πρόσωπο μιας εγωκεντρικης, αυταρχικής μητέρας ή ενός αφέντη πατέρα. Όταν δεν χρειάζεται να αγωνιστεί από μικρός για να ξεφύγει από ένα ασφυκτικό περιβάλλον, αλλά όλα είναι στρωτά και φυσιολογικά° τα σχολεία του, οι σπουδές του. Όταν δεν προσπαθεί να σώσει τον εαυτό του από την <<ερωτική>> λατρεία, εμμονή της μητέρας- άντρα. Και τι είναι η μητέρα- άντρας; Είναι μια γυναίκα που αν και έχει όλα τα γυναικεία χαρακτηριστικά, αποπνέει ανδρισμό- εξουσία. Μπορεί να είναι δασκάλα, διευθύντρια σε εταιρεία, πρόεδρος δικαστηρίου και μόλις γεννήσει αγόρι, το ερωτεύεται όπως μόνο ένας άντρας μπορεί να ερωτευτεί, απόλυτα, παθιασμένα, για πάντα. Οπότε αυτός ο παθιασμένος έρωτας που εισπράττει ο μικρούλης μας αρσενικός, από ένα άλλο αρσενικό, που απλά τυχαίνει να είναι η μητέρα του, η δημιουργός του, αυτή η ειδωλοποιηση εκ μέρους της, τον διαμορφώνει να πιστεύει και ο ίδιος από τότε που γεννιέται ότι είναι Ο ΑΝΤΡΑΣ εξουσία καθαρή και απόλυτη, πάνω σε όλους για πάντα. Δεν μιλάμε για πατέρα, σ' αυτές τις περιπτώσεις, γιατί κυριολεκτικά δεν υπάρχει. Έχει σβήσει από τη στιγμή της μοιραίας εκείνης γονιμοποίησης. Υπάρχει η μητέρα- άντρας,που γέννησε τον ΑΝΤΡΑ της.

(14)

Υπάρχει ο άντρας- όχι και τόσο άντρας που θέλει βέβαια την εξουσία αλλά είναι και λίγο γυναίκα. Τι σημαίνει αυτό;

Η γυναίκα ξέρει ότι πρέπει να κάτσει να την γαμησουν για να δημιουργήσει, οπότε γίνεται παθητική και υποταγμένη γι'αυτό το λόγο. Ο άντρας λοιπόν που δεν είναι εντελώς άντρας, αλλά και λίγο γυναίκα, ανελισσεται στην εξουσία όχι τόσο με το μυαλό του αλλά μπορεί και λόγω συγγενειας- γιος, ανηψιος-, ας οψεται η οικογενειοκρατία, και αισθάνεται την ανάγκη να έχει δίπλα του ως αξεσουάρ μια καλλιγραμμη, όμορφη και δυναμική, φιλόδοξη γυναίκα, με την οποία με κάποιο τρόπο αποκτά παιδιά για να συμπληρωθεί το κενό που αισθάνεται ως άντρας που δεν δημιουργεί τίποτα. Του αρέσει η τρυφηλη ζωή, τα κόψεις στις ταβέρνες- αντρικό χαρακτηριστικό-, μπορεί να έχει γυναικείο σώμα, με μεγάλη λεκάνη, τάση για πάχος, που υλοποιεί πολύ γρήγορα, όπως το λίπος που αναπτύσσουν οι γυναίκες για να ανταπεξέλθει το σώμα τους στην εγκυμοσύνη, και αδυναμία στους εξαιρετικά καλλιγραμμους, περιποιημένους, όμορφους νεαρούς που τα δίνουν όλα για να ανέβουν, με τους οποίους πιθανότατα ανταλλάσσει ρόλους, λόγω του ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει μέσα του αν είναι άντρας ή γυναίκα. Σκέφτεται λοιπόν και με το σώμα και όχι αποκλειστικά με το μυαλό όπως ο άντρας- άντρας. Γιατί όμως αυτός ο γεννημένος καθόλα άντρας γίνεται όχι και τελείως άντρας, άρα δεν αποπνέει την απόλυτη ανάγκη για εξουσία, που πείθει αυτούς που έχουν τα λεφτά δηλ. την πραγματική εξουσία, να τον εμπιστευτούν μακροχρόνια;

(13)

Οι άντρες- άντρες λοιπόν, καθαρά ομοφυλόφιλοι, ταιριάζουν είτε με άντρες- γυναίκες δηλ. άντρες δημιουργούς ή με γυναίκες- άντρες δηλ. γυναίκες με όλα τα χαρακτηριστικά του άντρα εξουσιαστή εκτός από το τσουτσουνι του. Οπότε για τον άντρα- άντρα δύο παράγοντες συντρέχουν στο αν θα γίνει εξουσιαστής με καθολική λαϊκή αποδοχή ή αιμοσταγής δικτάτορας που επιβάλλει την εξουσία του με διώξεις, βασανιστήρια, εξοντώσεις.

Από τη μία η εμφάνιση: ο όμορφος, ψηλός, ευθυτενής άντρας δεν χρειάζεται να γίνει μεμψιμοιρος,μικροπρεπης,μισαλλοδοξος για να αποδείξει τον ανδρισμό του, την εξουσία του, απλά τον αποπνέει° ο κακοχυμμενος, κοντούλης, ασχημουλης, ισχνός ή χοντρός ανδρισκος δεν μπορεί να επιβληθεί παρά μόνο με τη βία,τη μνησικακία.

Από την άλλη, το ποιος άσκησε για πρώτη φορά εξουσία πάνω του: η μητέρα, η γιαγιά ή τέλοσπαντων μια γυναικεία φιγούρα, οπότε του λειαίνει τις τραχιές αντρικές πλευρές του χαρακτήρα του, τον δημιουργεί, τον πλάθει όπως μόνο μια γυναίκα- δημιουργός μπορεί° ο πατέρας, ο παππούς ή κάποιος αυστηρός- δάσκαλος- εξουσιαστής με ξύλο, με τη ζωστήρα, με τη βίτσα, με τη στρατιωτική πειθαρχία, παράλογη τιμωρία, βασανισμό.

(12)

Κάνει παρέα με καλλιτέχνες, εμφανώς ομοφυλόφιλους, ηθοποιούς, συνθέτες, σκηνοθέτες, δηλ. δημιουργούς μιας εγκεφαλογεννημενης ύπαρξης όπως η μουσική, το τραγούδι,η ερμηνεία του ρόλου- η γέννηση κάθε βράδυ ενός καινούργιου ανθρώπου- ,με άντρες- γυναίκες. Ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει απογόνους, γιατί πολύ απλά ο άντρας- άντρας δεν συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κάτι μετά από τον ίδιο. Και να κάνει παιδιά με μία γυναίκα,δεν κατανοεί ότι είναι δικά του, δεν γνωρίζει ιδιοκτησία. Υπάρχει μόνο για να εξουσιάζει, για να είναι πάνω από όλους και ποτέ δίπλα σε κάποιον.

Του αρέσουν οι πολύ έξυπνες, όμορφες στο πρόσωπο αλλά με δύσμορφο σώμα, δηλ. όχι απειλητικές για την εξουσία του πάνω στους άλλους άντρες, εμφανέστατα λεσβίες γυναίκες επιβήτορες.

(11)

Η μαμά, που είχε και άλλα παιδιά να μεγαλώσει και που ήταν νέα και όμορφη δεχόταν την καθημερινή καταπιεστική εξουσία της μάνας της ή ακόμα χειρότερα της πεθεράς της. Έπρεπε να είναι σοβαρή, να φορά σεμνά ρούχα-να μην φαίνονται μπράτσα, βυζιά, γαμπες- να μαγειρεύει τέλεια,να καθαρίζει το σπίτι άψογα, να πηγαίνει κάθε Κυριακή στην εκκλησία, στους εσπερινούς, στα παρακλήσεις, να κρατά όλες τις σαρακοστες, αλαδωτα Τετάρτη- Παρασκευή, όχι κρέας, όχι γάλα, τυριά, τίποτα. Να είναι καλή και υπάκουη σύζυγος, να μην αντιμιλα στον συνήθως απόντα αφέντη, να δέχεται ότι και να της κάνει αυτός, αδιαμαρτύρητα.

Και όλη αυτή η καταπίεση εκ μέρους της χήρας συνήθως μητέρας της ή πεθεράς της, ήταν η πρώτη εμφάνιση εξουσίας που βίωνε ο μικρός άντρας- άντρας. Βλέποντας λοιπόν την γιαγιά- εξουσία ντυμένη μονίμως στα μαύρα και κρατούσα μονίμως νηστεία, φορά και ο μεγάλος πια πολιτικός μας, τα ατσαλακωτα μαύρα κοστούμια, με τα τριζατα άσπρα πουκάμισα, τα τέλεια γυαλισμένα μαύρα παπούτσια, δεν τρώει κρέας, παρά μόνο σπανακόπιτες και χορταρικά, λες και είναι μια φωτογραφία του αψογου χωριάτικου σπιτικού, με τα χειροποίητα σεμέν, σταυροβελονια, βελονάκι, ολομαλλες κουβέρτες υφαντές, κεντημένα μαξιλάρια, σπιτικά γλυκά του κουταλιού,μπακλαβαδες, πίτες. Δεν θέλει σχέσεις με γυναίκες, αφού και η μητέρα του ήταν απλά ένα όμορφο, ξεσκονισμενο μπιμπελό, όπως και όλα τα υπόλοιπα πάνω στη σερβαντα του πατρικού του.

(10)

Γιατί και πάλι ο λαός ταυτίζεται με τον πολιτικό που έχει κουσουρια. Είναι ο ίδιος κοντός, άσχημος, με υποτυπώδες τσουτσουνι, άχρηστος, ανίκανος και σου λέει, για όλα τα δεινά σου φταίνε οι άλλοι που είναι κοντοί, μαυριδεροι, ξένοι° θα δημιουργήσουμε την καθαρή φυλή μας, που θα είναι όλοι ψηλοί, ξανθοί με γαλανά μάτια, με τεράστια τσουτσουνια τα αγόρια, και ο χαζός λαός τα χαφτει όλα αυτά, πορωνεται. Η μάζα, ο χυλός πάντα ακολουθεί, όποιον της πλασάρουν, της διαφημίζουν πιο πολύ, με καλό ή κακό τρόπο, δεν έχει σημασία.

Αυτοί οι μεγάλοι άντρες, οι άντρες- άντρες δηλαδή, είναι ομοφυλόφιλοι δηλ. αγαπούν και προτυποποιουν άλλους άντρες ή όποιον ασκεί εξουσία πάνω τους από μικρά. Αυτός συνήθως είναι ο πατέρας, αλλά επειδή στα ελληνικά χωριά και στις μικρές επαρχιακές πόλεις, ο πατέρας ήταν συνήθως απών, στα χωράφια, στα ζώα, στα καράβια ή στο καφενείο, ο εν δυνάμει μεγάλος άντρας που εξετάζουμε εδώ, δεχόταν την εξουσία της γιαγιάς κυρίως και λιγότερο της μάνας του.

(9)

Πώς λειτουργούν αυτοί που πραγματικά κυβερνούν τους λαούς, αυτοί που έχουν το χρήμα; Καταρχήν δεν τους αφορά να φανούν μπροστά στα φώτα,στην ενεργό πολιτική. Απλά βρίσκουν τέτοιους άντρες, όπως ο πολιτικός που παρατηρήσαμε, ή και χειρότερους, όπως διάφοροι κακοχυμμενοι , κακομουτσουνοι, ανίκανοι,εν δυνάμει δικτάτορες, που είναι όμως πραγματικοί άντρες, δηλ. θέλουν μόνο εξουσία, και επενδύουν πάνω στην όποια παράλογη και ηλίθια ιδέα αυτοί πρεσβεύουν. Όλα είναι ζήτημα εμφάνισης. Αν είναι όμορφος ο άντρας, ψηλός, θεωρητικός, δεν τον πολύς διαφέρει να πλασάρει την ιδέα της καθαρότητας της φυλής, δεν τον πολυαφορα να κάνει εκκαθαρίσεις των ξένων, των κακών, είναι ανεκτικός με όλους και τον χρηματοδοτούν αυτοί που είναι από πίσω, γι'αυτό που εκπέμπει, την αγέρωχη, υψηλή εξουσία. Αν είναι όμως ασχημουλης , κοντός, ισχνός ή χοντρός, ο άντρας και λίγο ή καθόλου προικισμένος αρσενικά, αν δηλ. ξεφεύγει από το πρότυπο του καθαρόαιμου άντρα, αλλά παρόλα αυτά είναι καθαρόαιμος άντρας δηλ. θέλει να εξουσιασει πάση θυσία, αυτοί που είναι από πίσω και κινούν τα νήματα, επενδύουν σε παράλογες και ηλίθιες ιδέες της ευγονικής, της καθαρότητας της φυλής, των εκκαθαρίσεων όσων ξεφεύγουν από το πρότυπο της δικής τους φυλής.

(8)

Γίνεται λοιπόν αρχηγός. Για να αναρριχηθεί τόσο ψηλά, δεν τον ενδιαφέρει αν θα τον γαμησουν ή αν θα χρειαστεί να γαμησει άντρες ή γυναίκες, σωματικά, γιατί πολύ απλά δεν σκέφτεται με το σώμα όπως οι γυναίκες, αλλά με το μυαλό, που του υπαγορεύει να αποκτήσει εξουσία πάση θυσία. Δεν τον ενδιαφέρουν οι γυναίκες, αφού δεν τις γνωρίζει. Η μόνη γυναίκα που έχει σημασία στην ζωή του, είναι αυτή που τον γέννησε, και καθώς αυτή τον εγκατέλειψε,την έχει κυριολεκτικά ξεχάσει. Μπορεί να παντρευτεί σε λευκό γάμο κάποια γυναίκα, αν αυτό θεωρεί ότι θα τον βοηθήσει να ανελιχθεί πιο γρήγορα. Δεν διανοείται καν να ακουμπήσει, πόσο μάλλον να εξουσιάσει-γαμωντας την- μια γυναίκα. Εκείνος θέλει να εξουσιάζει τους πάντες. Δεν τον αφορά ούτε να την καταστήσει εγγυο, όπως τόσοι και τόσοι μικρότεροι σε μέγεθος πολιτικοί <<άντρες>>, χρειάστηκε να κάνουν για να ταιριάξουν στην εικόνα του πολιτικού, καλού παιδιού, οικογενειάρχη, με την γλυκιά σύζυγο και τα κουτσουβελα. Εκείνος έχει το καθαρό ορμεμφυτο του αμιγούς αρσενικού, απόλυτη εξουσία. Και αυτό περνάει υποσυνείδητα στο λαό, αλλά κυρίως σ' αυτούς που κυβερνούν πραγματικά τους λαούς, σ' αυτούς που έχουν το χρήμα, και θέλουν να το πολλαπλασιάσουν δηλ. να αποκτήσουν κι άλλη εξουσία.

(7)

Κάθε αγκαλιά, άλλη από της μητέρας του, είναι για το μωρό ξένος και αφιλόξενος τόπος, μακριά από την πατρίδα του- αγκαλιά της μάνας. Όλοι μιλούν εκεί μια ξένη γλώσσα, ακαταλαβιστικη γιαυτον. Συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κάτι άλλο έξω από τον ίδιο, καθώς η δημιουργός του τον έβγαλε γυμνό από το σπίτι του, νηστικό, έτοιμο να πεθάνει. Απομακρυνομενο από εκείνη, γνωρίζει το φόβο του θανάτου τόσο νωρίς.  Οι ξένοι προς αυτόν που τον μεγαλώνουν, που του προσφέρουν τροφή, ζεστασιά, ασφάλεια, του μαθαίνουν τι σημαίνει εξουσία. Αν δεν κλάψει δυνατά, όταν πεινάει, αν δεν διεκδικήσει τα δικαιώματα του δεν θα του δώσουν να φάει. Αυτό ήταν αυτονόητο όταν τον είχε η μητέρα του, αφού ήταν ένα με αυτήν, ήταν κομμάτι του εαυτού της. Τώρα, πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνο του. Μόνος, απειλούμενος από όλες τις πλευρές, πρέπει να γίνει δυνατός, πρέπει να γίνεται αυτό που λέει εκείνος, πρέπει να γίνει αρχηγός.

(6)

Μοιάζει με το μύθο του Αδάμ και της Εύας. Όσο ήταν με το θεό- δημιουργό τους, ήταν πανευτυχείς , πλήρεις , με άγνοια της γύμνιας τους , ζεστοί και ασφαλείς. Μόλις έφαγαν το μήλο της γνώσης, αποκόπηκαν από το δημιουργό τους , συνειδητοποίησαν ότι είναι γυμνοί, και ανασφαλείς για πάντα πορεύτηκαν στον αγώνα για επιβίωση μακριά από τον θεό, αυτόν που τα βλέπει όλα, τον παντοδύναμο. Έπρεπε πλέον να γίνουν οι ίδιοι δυνατοί για να επιζήσουν, να αποκτήσουν ισχύ, εξουσία πάνω στον αφιλόξενο κόσμο τον οποίο ρίχτηκαν. Το αγοράκι, λοιπόν, που δεν το μεγαλώνει αποκλειστικά η μάνα του, μαθαίνει από τόσο νωρίς και με τόσο σκληρό τρόπο, ότι πρέπει να γίνει αυτεξουσιο δηλ  να εξουσιάζει τον ίδιο τον εαυτό του. Η μάνα το άφησε μόνο μέσα σε ξένο τόπο, ανάμεσα σε ξένα όντα.

(5)

Υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις αντρών.

Υπάρχει ο άντρας- άντρας που δεν έχει τίποτα το γυναικείο μέσα του, οπότε θέλει απλά να εξουσιάζει άλλους άντρες.

Συνήθως γίνεται πολιτικός και μάλιστα πρωθυπουργός ή πρόεδρος μιας χώρας. Γιατί όμως, τέτοια απροσμετρητη φιλοδοξία για εξουσία, για τον ανώτερο τίτλο; Μα γιατί μητέρα του είναι ένας άντρας, γιατί τον μεγάλωσε η εξουσία. Όταν η μητέρα αφήνει το μωρό που γεννά, από πολύ νωρίς και έτσι το ταιζει οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος, αντί για την ίδια,τότε αυτομάτως το νεογέννητο αισθάνεται ότι εγκαταλείφθηκε από τη δημιουργό. Δεν την μυρίζει πια, δεν την βυζαινει για να διδαχθεί μέσα από το γάλα της, τη δημιουργία. Μυρίζει κάποιον άλλο άνθρωπο που θα του δώσει το μπιμπερο. Μπορεί τον μπαμπά, τη γιαγιά, τον παππού,τον μεγαλύτερο αδελφό ή αδελφή, την νταντά, την θεία, τον, την ....

Κι έτσι, δεν πάει στο σχολείο της δημιουργίας,με δασκάλα τη δημιουργό του. Μαθαίνει μόνος του να επιβιώνει. Και για να επιβιώσεις,δεν χρειάζεται να δημιουργήσεις. Χρειάζεται να βρεις τροφή και ασφαλές καταφύγιο. Όταν το μωρό είναι με τη μητέρα του, χορταινει ακόμη και με τον αέρα που μυρίζει κοντά της. Αισθάνεται πλήρες και ασφαλές, καθώς ο αόρατος λώρος που το συνδέει μαζί της δεν κόπηκε ποτέ.

(4)

Η γυναίκα είναι η δημιουργός, που αυτόματα, χωρίς καμμιά προσπάθεια αποκτά την πολυτιμότερη ιδιοκτησία.

Ο άντρας-ο καταθλιπτικός άκληρος- δεν γνωρίζει ότι γαμωντας την, την κάνει δημιουργό. Δεν το γνωρίζει υποσυνείδητα,με την αντρική του υπόσταση, αυτή που του δίνει το τσουτσουνι του. Εκείνος θεωρεί ότι γαμωντας την, απλά την εξουσιάζει.

Αν το γνώριζε, έστω και ένας άντρας,δεν θα ξαναγαμουσε κανένας καμμία, με τόση ζήλεια που αισθάνονται γιαυτην την μεγαλοκεφαλαιουχο. Μόλις το καταλάβει αυτό,ο άντρας-γυναικα, θέλει απλά να τον γαμανε, ένας πολλοί δεν έχει σημασία,για να τον καταστήσουν <<εγγυο>>-δημιουργο.

(3)

Η γυναίκα που έχει μόνο το παιδί, θέλει να εξουσιάζει κιόλας δηλ. να αποκτήσει και κάτι άλλο εκτός από αυτό° χρήμα, αγορασμενα ρούχα,να καβαλάει αυτοκίνητο,να δουλεύει,να γίνεται διευθύντρια , δασκάλα, πρόεδρος° να γίνει άντρας. Ο άντρας που εκ των πραγμάτων δεν έχει τίποτα, θέλει να δημιουργεί λόγο, μουσική, επιστήμη°την τέλεια θεωρία, το τέλειο παιδί του μυαλού του° να γίνει γυναίκα.

Ο άντρας είναι ομοφυλόφιλος δηλ. αγαπάει τους άλλους άντρες,τους ομοίους του,με τους οποίους τον συνδέει αυτή η παντελής έλλειψη ιδιοκτησίας. Δεν έχουν ουσιαστικά τίποτα δικό τους, γι'αυτό και ζηλεύουν την γυναίκα,την αιώνια ιδιοκτήτρια.

Πολλοί καλλιτέχνες είναι ομοφυλόφιλοι° μα και βέβαια, είναι οι άντρες - γυναίκες, που έχουν τον άντρα τους,για να τους σπέρνει μέσα τους τον σπόρο της δημιουργίας.

(2)

Ο άντρας γνωρίζει ότι δεν του ανήκει τίποτα, γι'αυτό και είναι πιο βίαιος από τη γυναίκα. Προσπαθεί να αποκτήσει την εξουσία, αλλά δεν μπορεί να το κάνει αυτό ,με τον αυτόματο τρόπο που αποκτάει η γυναίκα το παιδί.

Ένα όργανο τη εξουσίας του άντρα είναι το χρήμα.Το επινόησε για να εξουσιάζει μέσω αυτού τη γυναίκα, αλλά κυρίως για να αποκτήσει μέσω αυτού ιδιοκτησία.

Ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι ανδρικός.Οι θρησκείες είναι ανδρικές. Ο θεός εξουσιάζει τα <<δημιουργήματα>> του .

Βέβαια, ενώ όλα ξεκίνησαν με τη βιολογία-η γυναίκα έχει μήτρα και γεννάει το παιδί, ο άντρας δεν έχει-τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Η αλήθεια (1)

 Μίμηση γυναικός

Υπάρχουν δύο ανθρώπινα είδη:η δημιουργός και ο εξουσιαστής.

Η δημιουργός είναι η γυναίκα που γεννάει ένα παιδί.

Ο εξουσιαστής είναι ο άντρας, ο οποίος γεννιέται και πεθαίνει χωρίς ιδιοκτησία.

Οι γνωστότεροι συγγραφείς, ζωγράφοι, γλύπτες,σεφ, μαθηματικοί, φυσικοί, φωτογράφοι, γιατροί είναι άντρες.Φτιαχνουν τις ωραιότερες δημιουργίες, θεωρίες, έργα, προσπαθώντας να φτάσουν στην τελειότητα ενός παιδιού.Πολλοι δημιουργοί καταστρέφουν πολλά από τα έργα τους γιατί τα θεωρούν ατελή ή τέλοσπαντων παιδευονται πολύ για να θεωρήσουν ότι ολοκλήρωσαν κάποιο από τα έργα τους.

Άλλοι πάλι αρνούνται να πουλήσουν-να πάρουν χρήματα για - κάποια δημιουργία τους.Ποια μητέρα πουλάει το παιδί της,το τελειότερο δημιούργημα της,την πιο πολύτιμη ιδιοκτησία της;